சின்ன பையனை ”கணக்கு”

“அவளை பாருடா மச்சி. எப்படி இருக்கா பாரு கும்முன்னு. என்ன ஒரு ஸ்ட்ரக்சர்” என்று அந்த ஸ்கூல் பையன் வாயை பிளந்து சொல்லும் போதும் அவனை என்னால் ரசிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை. உற்று பார்த்தேன். சின்ன பையன். இன்னமும் காக்கி கலர் பேண்ட் போட்டு, வெள்ளைக்கலர் ஷர்ட் போடும் ஸ்கூல் யூனிஃபார்ம். பார்க்க அழகாக இருந்தான். வயது 18 இருக்கலாம். நல்ல கலர். களையாக இருந்தான். கயமத் ஸே கயமத் தக் ஹீரோ அமீர் கான் போல இருந்தான். அவனை அழகை ரசிக்காமல் இருக்க முடியவில்லை. என் கொண்டையை சரி செய்துக் கொண்டு, என் மாராப்பை சரி செய்துக் கொண்டேன். நான் பத்மா லஷ்மி. சுருக்கமாக பத்மா. வயது 30. நான் பார்க்க நடிகை விந்தியாவை போல அழகாக இருப்பேன். சற்று சதை போட்ட உடம்பு. பெரிய மார்பகங்கள். கல்யாணம் ஏனோ தள்ளிக் கொண்டே போய்க் கொண்டு இருக்க, அம்மாவுடன் சென்னைக்கு வந்து இருக்கும் கணக்கு டீச்சர். இன்றுதான் ஸ்கூலுக்கு முதல் முறையாக ஜாயின் செய்ய வந்ததால், நான் டீச்சர் என்று தெரியவில்லை பொலிருக்கிறது.

“உரக்க பேசாத பாபு. ஏதாவது பிரச்சனை ஆகி விடும். அவங்க டீச்சரா இருக்க போறாங்க. ஏன் பிரச்சனை” என்று அந்த ஒல்லி பையன் சொன்னான்.

“ஏன் பயப்படறே மச்சீ. பார்த்தா ஆக்ட்ரஸ் போல இருக்கா? அவ ஏன் இந்த மொக்கை ஸ்கூலில் டீச்சரா வரபோறா? அவ குட்டிக்கு ஸ்கூல் அட்மிஷன் விஷயமா வந்து இருப்பா” என்று சொன்னதும் நான் சுற்றி முற்றும் பார்த்தேன். உண்மைதான். ஸ்கூல் அட்மிஷனுக்காக நிறைய பேரண்ட்ஸ் வந்து இருக்கிறார்கள். இப்போது புரிகிறது. என்னையும் ஒரு பேரண்ட்டாக நினைத்து விட்டான் போல.

“பாபு. மெல்ல பேசுடா. அவளுக்கு கேக்க போகுது” என்ற அந்த ஒல்லி பையன் ஒரேடியாக பயந்து பேசினான். ஏனோ, அவன் மேல் எனக்கு ஈர்ப்பு வரவில்லை.

“விடுடா. இந்த ஆண்ட்டியை பார்த்தா கிக்கா இருக்கு. ஏ. சி அறையில், இந்த குட்டி போட்டு புரட்டணும். ஐயோ. இவ்வளவு அழகா இருக்காளே. கொல்றாடா” என்று அவன் சொல்லும் போது, லேசாக எனக்கு காம போதை வந்தது. யார் இவன்? இவன் பெயர் பாபு என்று தெரிந்து விட்டது. என்னை அறியாமல், நான் அவர்களை நோக்கி சென்றேன்.

“மெதுவா பேசு பாபு. அவ நம்மை பார்த்துதான் வரா” என்றான் ஒல்லி பையன். அவன் குரலில் லேசாக நடுக்கம்.

“வரட்டுடா. யப்பா. அவ நடக்கும்போது குலுங்கும் மார்பை பாரு மச்சி. செம பூப்ஸ். செம செக்ஸி. படுக்க வைச்சி. ம்ம்ம்ம்” என்று தொடர்ந்து ஜொள் விட்டான் அந்த சின்ன பையன். அவன் மீது எனக்கு கிக் அதிகமாகிக் கொண்டே போனது. மெதுவாக அவர்களை நோக்கி நடந்து சென்றேன்.

“சரி, சரி. கொஞ்சம் மெதுவா பேசு” என்று மீண்டும் சொன்ன அந்த ஒல்லி பையனை பார்த்து எனக்கு எரிச்சல்தான் வந்தது. பாபு பேசட்டும்பா. கிக்கா இருக்கு என்றுதான் என் மனது சொன்னது.

“வயது 30 இருக்குமா? ஆண்ட்டி இந்த வயசிலும் கிக்கா இருக்கா. இவளை மாடர்ன் ட்ரஸ் போட சொல்லனும். அம்சமா இருப்பா” என்று சொல்லி மெதுவாக சிரித்தான் பாபு.

“நீ என்னையும் பிரச்சனையில் மாட்டி விடுவே போல பாபு” என்று ஓவராக பயந்தான் ஒல்லி மனிதன்.

“கவலைப்படாதே. இவளா டீச்சரா இருப்பா. நம்ம ஸ்கூலில் மொக்கை ஃபிகர்களைத்தான் டீச்சரா போடுங்க. இவ ஏதோ ஒரு பேரண்ட்டுதான், ஏதாவது ஸ்கூல் அட்மிஷன் பார்ம் வாங்க வந்து இருப்பா. வரட்டும்டா” என்று சொல்ல, அந்த ஒல்லி பையன் மெல்ல கழண்டான். நான் மெல்ல அவர்கள் இடத்தை அடைந்தேன்.

“உங்க பேர் என்ன ஆண்ட்டி?” என்றான் சிரித்துக் கொண்டே. குறும்புதான். நான் அதற்கு பதில் சொல்லவில்லை.

“ஏன். என் பெயர் என்னவா இருந்தால் உனக்கு என்ன?” என்றேன் பொய்க்கோபத்துடன்.

“இல்லே. பழகலாமேன்னு தான்” என்று சொல்லி மீண்டும் சிரித்தான் பாபு.

“பழகலாமா? பைத்தியமா நீ. நீ யாருன்னே எனக்கு தெரியாதே” என்று லேசாக புன்னகைத்தேன்.

“அதான் உங்க பேரு கேட்டேன் பழகலாம்முன்னு. நீங்க சொல்ல மாட்டேங்கறீங்க ஆண்ட்டி” என்று அவன் வெடுக்கென்று சொல்ல,

“ஏய். என்னை பார்த்தா ஆண்ட்டி மாதிரியா இருக்கு” என்றேன் எரிச்சலாக.

“அப்ப, நீங்க என்ன டீன் ஏஜ் கேர்ளா?” என்று சொல்லி அவன் சிரித்தான். எனக்கு கோபம் வந்தது.

“சரி, நான் கிளம்பறேன்” என்றேன் லேசான கோபத்துடன்.

“கிளம்புங்க, நானா வேணாம்னு சொல்றேன். ரொம்ப பில்டப் பண்றே” என்றான் சிரித்துக் கொண்டே.

நான் கோபமாக 10 -டி க்ளாஸை தேடிக் கொண்டு போக 15 நிமிடம் ஆகி விட்டது.

“வாங்க மிஸ், கண்டு பிடிக்க லேட்டாயிடுச்சா. ஜாயின் பண்ண முதல் நாளே எக்ஸாம் ட்யூட்டியா?” என்று வரவேற்ற மிஸ்(?) பார்த்தேன். வயது 55 இருக்கும்.

“இல்ல, கண்டுபிடிச்சுட்டேன் எப்படியோ மேடம்” என்று சொல்லிக் கொண்டே அறையை பார்த்தேன். கடைசி பரீட்சை நடந்துக் கொண்டு இருக்கிறது. எதிரே 15 மாணவர்கள் இருந்தார்கள்.

“எல்லாம் பிட் அடிக்கும் வாண்டுகள்” என்று அந்த மேடம் சொல்ல, நான் மாணவர்களை பார்த்தேன். பார்த்த நான் மெல்ல ஷாக்கானேன். கடைசி ரோவில் அமர்ந்து இருந்தான். பாபு. அவனுக்கு பக்கத்தில் அந்த ஒல்லி பையன். என்னை பார்த்ததும் பயந்து குனிய பார்த்தான், எனக்கு சிரிப்பு வந்தது.

“பிட் அடிப்பாங்களா?” என்றேன் அந்த கிழ மிஸ்ஸை பார்த்து கேட்டேன் பாபுவை பார்த்துக் கொண்டே.

“நீங்க இன்னிக்குதான் ஜாயின் பண்ணி இருக்கீங்க. எனக்கு 28 வருஷம் எக்ஸ்பீரியன்ஸ்” என்று அந்த மாமி பீற்றிக் கொண்டாள்.

“அந்த பையன்கிட்டே நிச்சயம் இருக்கும் பிட்” என்று கிழ மிஸ் காட்ட, நான் மெதுவாக அந்த பையன் பக்கம் போனேன். மெல்ல, பாபுவை பார்த்தேன். முதலில் நெர்வஸாக இருந்தவன், நான் சிரித்ததை பார்த்து ரிலாக்ஸ் ஆனான்,

“பிட் அடிக்கறயா?” என்றேன் கிசுகிசுப்பாக.

“இல்லை மிஸ்” என்றான் பதட்டத்துடன்.

“நான் செக் பண்றேன்” என்று சொல்லிக் கொண்டே மெல்ல என் கையை அவன் மேல் வைத்தேன். ஒன்றுமில்லை.

“நல்லா பாருங்க மிஸ். பேண்ட்டில் வைச்சி இருப்பாங்க” என்று அந்த மாமி மிஸ் சொல்ல, நான்

“பாக்கெட்டை காட்டு” என்று சொல்லி அவன் பேண்ட் பாக்கெட்டில் கை விட்டேன். 1000 வாட்ஸ் ஷாக் அடித்தது போல இருந்தது. எனக்கு வியற்க ஆரம்பித்தது.

“என்ன மிஸ் ஷாக் ஆயிட்டிங்க” என்று கிழ மிஸ் கேட்ட, எனக்கு படபடக்க ஆரம்பித்தது. காரணம். பாபு ஜட்டி எதுவும் போடாததுதான். நான் கை விட்டதும், அது பேண்ட் ஓட்டை வழியாக நேராக சென்று அவன் சாமானை தொட்டதுதான். நான் ஷாக் ஆகிவிட்டேன்.

“ஒன்றுமில்லே மிஸ்” என்று அந்த மிஸ்ஸுக்கு சொல்லி விட்டு பாபு பக்கம் திரும்பினேன். அவனுக்கு மட்டும் கேட்கும்படி,

“தடியா, ஜட்டி போடறது இல்லே” என்று கேட்க, அவன் க்ளுக் என்று சிரித்தான்.

“பேண்ட் ஓட்டையை தைக்கணும்னு ரொம்ப நாளா அம்மா கிட்டே சொன்னேன் மிஸ்” என்று அவன் கிசு, கிசுவென்று சொல்வதற்குள் நான் வேகமாக க்ளாஸ் முன்னால் வந்து விட்டேன். மெல்ல என் கையை தொட்டுக் கொண்டேன். எவ்ளோ பெரிய ஸாமான்? 1000 வாட்ஸ் கரெண்ட்டை தொட்டது போல இருந்தது. செமயான சாமான். 10 ஆவது படிக்கும் மாணவனுக்கு இவ்வளவு பெரிய சாமானா? மீண்டும் நான் அவனை பார்த்தேன். அவனும் என்னை பார்த்து சிரித்தான், அந்த புன்னகையில் ஏராளமான வார்த்தைகள் இருந்தன. எங்கள் இருவருக்கும் ஏதோ ஒரு புரிதல் இருந்தது. பேசாமலே, நிறைய வார்த்தைகள் பேசினோம். கவனம் மீண்டும் அவன் சாமான் மேல் போனது. மீண்டும் தொட்டு பார்க்க வேண்டும் போல இருந்தது. மீண்டும் பாபு அருகில் சென்றேன்.

“மிஸ், பாபு பாத்ரூம் போகணுமாம்” என்றேன் உரக்க. மற்ற மாணவர்கள் சிலர் சிரித்தனர். பாபு, நான் சொல்லவேயில்லையே என்பது போல பார்த்தான்.

“ஸ்கூல் ரூல்ஸில், பையன் பாத்ரூம் போகக்கூடாதே? நீங்க கூட போறீங்களா மிஸ். நம்ம ஸ்டாஃப் ரூமுக்கு வேணா போங்க” என்று சொல்லி விட்டு அந்த கிழ மிஸ், பெஞ்சில் கவிழ்ந்துக்கொள்ள, எனக்கு வசதியானது.

“வா, ஸ்டாஃப் ரெஸ்ட் ரூம் போகலாம்” என்று சொல்லி விட்டு நான் முன்னால் நடக்க, பாபு என் பின்னால் வந்துக் கொண்டு இருந்தான். எங்கள் இருவருக்கும் ஒரே எண்ணம்தான் இருந்தது. எனக்கு அவன் சாமானை தொட வேண்டும் என்ற எண்ணம்தான். நாங்கள் பேசாமலே, நன்றாக புரிந்துக் கொண்டோம். நல்ல காலம் ஸ்டாஃப் ரூமில் யாரும் இல்லை.

“உள்ளே போ பாபு” என்றேன் ரெஸ்ட் ரூமை காட்டி. பின்னால் நானும் நுழைந்தேன். அவன் பிஸ் அடித்து விட்டு, வாஷ் பேசின் அருகே வந்தான். நான் கை கழுவிக் கொண்டு இருந்தேன். அவனும் கை கழுவ வந்தான். என் பின்னால் நின்றான். நான் அவன் முகத்தை பார்க்காமல், அவன் பேண்ட் பேக்கட் வழியாக என் கையை விட்டேன். போன முறை போல இல்லாமல், நான் ரிலாக்ஸ்டாக அவன் சாமானை தொட்டேன். சுடுநீரை தொடுவது போல இருந்தது. மெல்ல, அதை பிரஸ் செய்து விட்டேன்.

“தடியா, ஜட்டி போடறது இல்லே” என்று சொல்லிக் கொண்டே நான் அவன் சாமானை பேண்ட்டுக்குள்ளே தடவி விட்டேன். அவன் நெர்வஸாக என்னை பார்த்தான்.

“எவ்ளோ இன்ச் பாபு” என்றேன் மெதுவாக.

“11 இன்ச் மேடம்” என்றான் நெர்வஸாக.

“பத்தாவது படிக்கும் பையனுக்கு அதிகம்தான்” என்று சொல்லிக் கொண்டே அவன் சாமானை இறுக்கமாக, பேண்ட் ஊடே தடவிக் கொண்டு இருந்தேன். அழுத்தினேன். லேசாக கிள்ளினேன். சாமானை தடவிக் கொண்டே, அவன் கன்னத்தில் பச்சக் என்று முத்தமிட்டேன். அவன் கையை எடுத்து என் பட்டக்ஸ் மேலே வைத்துக் கொண்டு அவன் கன்னத்தை முத்தமிட்டேன். ஆனால், என் கை, அவன் சாமானை பிசைந்துக் கொண்டு இருந்தது.

“டீச்சர்?” என்றான் பாபு.

“இப்பதான் டீச்சர்னு தெரியுதா. தடியா. எம்மாம் பெரிய தடிடா” என்று வலுவாக அவன் சாமானை பேண்ட்டாட தடவி விட்டேன். அப்போது ஏதோ சத்தம். வேகமாக விலகினேன். அவனும் விலகினேன். இரு வயதான் மிஸ் வந்தார்கள்.

“எக்ஸாம் டைமில் பாத்ரூம் வருதுன்னு சொல்றான்” என்று ஏதோ உளறினேன். அவர்களும் நல்ல காலமாக கண்டுக்கொள்ளாமல் போய் விட்டார்கள். நேராக எக்ஸாம் ஹாலுக்கு வந்ததும், அவன் நேரே அவன் இடத்துக்கு சென்றான். நான் என்னிடத்திற்கு சென்றேன். சென்றதும், அவனை பார்த்து சிரித்தேன். அவனும் என்னை பார்த்து சிரித்தான். அந்த சிரிப்பில் ஆயிரம் வார்த்தைகள் ஒளிந்து இருந்தது.

எக்ஸாம் முடிந்து மாலை 5. 00.

என் ஸ்கூட்டி மக்கர் செய்தது. ஒவ்வொரு மிஸ்ஸும் கிளம்பிக் கொண்டு இருந்தனர். என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. கையை பிசைந்துக் கொண்டு இருந்தேன். அப்போது ஒரு கார் நின்றுக் கொண்டு இருந்தது. குனிந்து பார்த்தேன். பாபு. இந்த வயசிலும் கார் வைத்து இருக்கானா? அதிலும் ஸ்கூலில். ம்ம்ம் பெரிய வீட்டு பிள்ளைதான் போல.

“மிஸ், வறீங்களா, உங்களை ட்ராப் பண்றேன்” என்றான் என்னை பார்த்து மெதுவாக. மின்சார கண்ணா. இன்னும் அவன் மின்சார கம்பி என் மனதில் இருந்தது.

“முன்னாடி ஏறவா, பின்னாடி ஏறவா?” என்றேன்

தலையாட்டிக் கொண்டே.

“எப்படி வேணும்னாலும் ஏத்தறேன் மிஸ்” என்று அவன் சொல்லும்போது உணர்ந்தேன். டபுள் மீனிங்? ஒரு வேளை தெரிந்துதான் சொல்கிறானா?

“முன்னாடியே ஏத்து” என்று சொல்லி, நான் காரின் முன்னால் ஏறினேன். குறும்புதான்.

“பாபு. கார் ஓட்ட லைசன்ஸ் இருக்கா?” என்றேன் அதட்டலாக.

“லைசன்ஸ் இல்லை மிஸ். ஆனா, சேன்ஸ் கிடைச்சா எந்த வண்டி கிடைச்சாலும் ஓட்டுவேன் மிஸ்” என்றான் மெதுவாக. படுபாவி டபுள் மீனிங்கில் பேசறான்.

“வண்டி ஓட்டி ரொம்ப அனுபவமா?” என்றேன் நானும் டபுள் மீனிங்கில்.

“இப்பதான் ஒரு வண்டி கிடைச்சிருக்கு மேடம்” என்று சொல்லி குறும்பாக சிரித்தான்.

“நாட்டி பாய். வண்டி எப்படி” என்று மீண்டும் கொக்கி போட்டேன்.

“வண்டி சூப்பர் மேடம், டிக்கியில் லிட்டர், லிட்டராய் ஊத்தலாம் போல” என்று சொல்ல, மீண்டும் காமம் தலைக்கேறியது.

“சரி, ஊத்தலாம் இல்லே” என்றேன் கிறக்கத்துடன்.

“காமிச்சா, ஊத்தறத்துக்கு ரெடி மிஸ்” என்று சொல்லி சிரித்தான்.

அடப்பாவி.

“ஏய். வண்டிக்கு 30 வயசு” என்றேன் கிறக்கமாக.

“எந்த வயசு வண்டியா இருந்தா என்ன மிஸ், ஓட்டையில் வைச்சி பம்ப் பண்ணா போகுது” என்று சிரித்தான். நான் கிறங்கினேன். மை காட். என்ன பேச்சு பேசறான்.

“ஏய். இந்த வயசில் பயங்கரமா பேசறே?” என்றேன்.

“ஸாரி மிஸ். நான் அப்பாவி பையன் டீச்சர்” என்றான் மெதுவாக சிரித்துக் கொண்டே.

“அதான் பார்த்தேனே. எவ்ளோ அப்பாவி பையன்ன்” என்று கொல்லென்று சிரித்தேன். அவனும் லேசாக சிரித்தான்.

அவனுடம் மேலும் விளையாட வேண்டி ஆசைப்பட்டேன். அதற்கு, என் ஃபோன் நம்பர் அவனிடம் வேண்டும். கொடுக்கலாமா? மெதுவாக செல்லை எடுத்தேன்.

“ஹாய் வந்தனா. என் பெர்ஸனல் மொபைல் நம்பருக்கு கூப்பிடறயா?” என்றேன். மெதுவாக பாபுவை பார்த்துக் கொண்டு நாலு. மூணு என்று சொல்லிக் கொண்டே என் பெர்ஸனல் நம்பரை கொடுத்தேன். நான் ஏன் தெரிந்த செல் நம்பரை கொடுத்தேன் என்று வந்தனா கத்த ஆரம்பிக்க, நான் செல் ஃபோனை கட் செய்தேன். வந்தனா காண்ட் ஆகியதை என்னால் உணர முடிந்தது. என் அவஸ்தை எப்படி தெரியும் அவளுக்கு.

என் வீடு வந்ததும், நான் விருப்பம் இல்லாமல் இறங்கினேன். கவனம் முழுதும் பாபு மேல் இருந்தது.

தொடரும் மௌனி
இரவு. முழு நினைவும் பாபு மேலேயே இருந்தது. கை நீட்டி சோம்பல் முறித்து, சுவர் கடிகாரத்தை பார்த்தேன். மணி 12.30. நான் இன்னும் தூங்கவில்லை. தூக்கமும் வரவில்லை. நேரே பாத்ரூம் சென்று முகத்தை கழுவிக்கொண்டு, லக்ஸ் மணக்க, மீண்டும் கட்டிலில் அமர்ந்தேன். மீண்டும், மீண்டும் என் பார்வை செல் ஃபோன் மேலே சென்றது. அவனை செடுயூஸ் செய்ய, கடைசி நேரத்தில் என் செல் ஃபோன் நம்பரை சொன்னது நல்ல யோசனைதான்.நேற்று கடைசியாக கொடுத்த செல் நம்பர் சேன்ஸ் உபயோகமற்று ஆகிவிடுமோ, என்று நினைத்தபோது செல் அடித்தது.

12.30 மணிக்கு கால் வந்தால் என்ன ஆகும்? என்னுள் உஷ்ணம் பாதரசம் போல மெல்ல ஏறியது. நெர்வஸானேன். என் தொண்டை உலர்ந்தது. புதிய நம்பர். ஆனாலும், இது யாரிடம் இருந்து வரும் என்று கணிக்க முடிந்தது. முதல் நாளிலேயே டீச்சராகிய நான், ஒரு மாணவனிடம் இப்படி மடங்கி விடுவேன் என்று கனவிலும் நினைக்கவில்லை.

“யாரு இது? இந்த நேரத்தில்?” என்று மெதுவாக ஆரம்பித்தேன் ஹஸ்கியான குரலில்!

“ஹாய் மேடம்” என்று ஒரு நிமிடம் கழித்து குரல் வந்தது. மனதில் உற்சாகம். பாபு குரல்.

”யார் பேசறது” என்றேன் மீண்டும் பதட்டத்தை காட்டிக்கொள்ளாமல் !

“உங்களுக்கு நான் யாருன்னு தெரியும் மேடம்...ரொம்ப ஸீன் காட்டாதீங்க!” என்று சொல்லி பாபு சிரித்தான்.

“எனக்கு தெரியாது..எனக்கு ஆயிரம் பேரு கால் பண்ணுவாங்க,எனக்கு தெரியல்ல” என்று சொல்லி சமாளித்தேன்.

“ஆனா, 12.30 மணிக்கு யார் பண்ணுவாங்க?” என்று சொல்லி சிரித்தான். எனக்கும் சிரிப்பு வந்தது.

”கில்லாடிடா நீ பாப்ய், உனக்கு எப்படி என் நம்பர் கிடைச்சுது” என்றேன்.

“நீங்கதான் கொடுத்தீங்க” என்று சொல்லி சிரித்தான்.

”நானா?” என்றேன். என் குட்டு இப்படியா வெளிப்படும்.ஓ! என் ஸ்பீக்கர் போன் ஆட்டோமேட்டிக்கா? ச்சீய்! என் முகம் சிவந்தது.

“ம்ம்..தொடர்பு எல்லைக்கு அப்பால் உள்ளார் என்று மெஸேஜ் வந்தும், நம்பர் சொன்னீங்க பாருங்க, வந்தனா ஆண்டிக்கு” என்று அவன் சொன்னதும் என் முகம் குங்குமம் போல சிவந்தது. இவ்வளவு அசடாவா ஸ்பீக்கர் ஃபோனில் பேசி இருப்பேன்.

“ஏய்! ரொம்ப கிண்டல் பண்ணாதே” என்றேன்.

“ஸாரி மிஸ்...நான் ஃபோன் பண்ணனும்னுதானே வந்தனா ஆண்டிக்கு போன் நம்பர் சொல்றா மாதிரி எனக்கு சொன்னீங்க..தாங்க்ஸ்’ என்று சொல்லி சிரித்தான்.

“நீ புத்திசாலி பாபு” என்று சொல்லி நானும் சிரித்தேன்.

“என்ன மேடம் , இன்னும் முழிச்சிட்டு இருக்கீங்க, சாப்டீங்களா?”
என்றான் பாபு.

“ம்ம்ம், நீ என்ன பண்றே” என்றேன்.

‘அடுத்து, இங்க்லீஷ் பரீட்சை, அதான் இங்க்லீஷ் படம் பாக்கறேன்” என்று சொல்லி சிரித்தான்.

“அடப்பாவி, இங்க்லீஷ் பரீட்சைக்கு படிடான்னா, இங்க்லீஷ் படமா பாக்கிறே, உங்க வீட்டிலே திட்ட மாட்டாங்களா?” என்று அதட்டினேன்.

“அவங்க எல்லாம் அமெரிக்காவில் இருக்காங்க மிஸ்...நான் தனியா இருக்கேன்..பொழுது போகல” என்று சொல்லி சிரித்தான்.

“சரி, என்ன படம், படம் பேரு என்ன?” என்றேன்.

“இந்த மாதிரி படத்துக்கு எல்லாம் பேரும் கிடையாது மிஸ்” என்று சொல்ல நான் ஷாக்கானேன். அவன் சொல்ல வந்தது எனக்கு புரிந்தது. போர்ன் படத்துக்கு பேர் கிடையாது என்று சொல்ல கேட்டு இருக்கேன்.

“அடப்பாவி, நீலப்படமா பாக்கறே?” என்றேன் ஷாக்காகி!

“ஆமாம் மிஸ்..ஒரு 18 வயசு பைய, 30 வயசு பெண்ணை கரெக்ட் பண்றா மாதிரி கதை மேடம்” என்று சொல்லி சிரித்தான். அவன் சொன்னபோது, எனக்கு ஜிவ்வென்று காமம் ஏறியது. அடப்பாவி! நம்முடைய கதை போல அல்லவா இருக்கிறது என்று நினைத்துக்கொண்டேன்.

“நான் உன் டீச்சர்டா, என் கிட்டே இப்படி பேசறே” என்று சொல்லி சிரித்தேன்.

“இருந்தாலும் ஃபோன் நம்பர் கொடுத்தீங்க இல்லை...கொடுத்ததுக்கே இது மாதிரி பேசறத்துக்குதானே” என்று சொல்லி கொக்கி போட்டான்.

’நான் ஒன்றும் அதுக்கு கொடுக்கல” என்றேன் லேசான கோபத்துடன்!

‘ஸாரி மிஸ்...உங்களுக்கு வேணாம்னா, நான் ஃபோன் அடிச்சா எடுக்காதீங்க” என்று ஒரு செக் வைத்தான். இவன் வைத்த பொறியில் மாட்டிக்கொண்டோமா?

“படம் நல்லா இருக்கா?” என்று கேட்கவந்த நான் நாக்கை கடித்துக்கொண்டேன். என் வாட்ஸப் மெஸேஜில் திடிரென்று ஒர் வீடியோ வந்து விழுந்தது. நம்பரை செக் செய்தேன்...பாபுதான்!

”சரி, நம்ம ஸ்கூல் எப்படி...கேர்ள் ஃப்ரண்ட்ஸ் இருக்காங்களா?” என்று பேச்சை மாத்தினேன். ஆனால் என் கை, அந்த வீடியோவை ரகசியமாக டவுன்லோடு செய்தது.

“ம்ம்ம் இருக்காங்க மிஸ்..ஆனா, உங்க ரேஞ்சுக்கு இல்லை மிஸ்” என்று சொல்லி மீண்டும் சிரித்தான்.

“உனக்கு ரொம்ப தைரியம்தான் பாபு! என்கிட்டேயே இப்படி போல்டா பேசறீயே?” என்றேன். வீடியோவை ஓட விட்டேன். வீடியோவில், திடிரென்று ஒரு 30 வயது ஆண்ட்டியை அந்த 18 வயது பையன் படுக்க வைத்துக்கொண்டு இருந்தான். எனக்கு லேசாக உஷ்ணம் ஏறியது.

“அழகா இருக்கீங்க என்று சொல்றது தப்பா மேடம்?” என்றான் மீண்டும் சிரித்துக்கொண்டே!

“ஆனா, பார்த்த முதல் நாளிலேயே இப்படி பேசறீயே?” என்றேன்.

தொடர்ந்து அந்த வீடியோவை பார்த்துக்கொண்டு இருந்தேன். அந்த ஆண்ட்டி அம்சமாக இருந்தாள். நல்ல உயரம். அந்த பையன் சற்று உயரம் குறைவாக இருந்தான். ஆனாலும், எக்கி, எக்கி, அந்த ஆண்ட்டிக்கு முத்தம் கொடுத்துக்கொண்டு இருந்தான்....!

“மேடம், முதல் நாளிலேயே என் சாமானை தொட்டு பார்த்தீங்களே மேடம்” என்று சொல்ல ஷாக்கானேன்...!

‘அது வந்து, வந்து” என்று என் வாய் குழறியது! போதாத குறைக்கு, வீடியோவில் வேறு ஹட்டாக, முத்தக்காட்சி ஓடிக்கொண்டு இருந்தது.

“ஏண்டா, ஜட்டி போடல” என்றேன் உஷ்ணமாக!

“நாங்க அப்படி ஜட்டி போடாமா, ஓட்டை வைச்சிட்டு ராகிங் பண்ணுவோம் மேடம்...ஸ்கூல் பொண்ணுங்க மாட்டுவாங்கன்னு பார்த்தா..”

“பார்த்தா, நீங்க மாட்டுனீங்க..மீனை எதிர்பார்த்தா திமிங்கலம் மாட்டுது” என்று சொல்லி சிரித்தான் கொல்லென்று!

வீடியோ படத்தில் அவள் மேல், அந்த பையன் அப்படியே சாய்ந்தான். அவள் நீண்ட கூந்தல் முன் புறமாக சரித்துக்கொண்டு அவள் உதட்டை கிஸ்ஸடித்துக்கொண்டு இருந்தான். நான் தடுமாறினேன்.

’நீ காலையில் பச்சை, பச்சையா பேசனீயா, அதான் எனக்கு மூட் ஏறிடுச்சு..அதான்” என்றேன் தயக்கமாக!

“நீங்க பேரண்ட் என்று நினைச்சி பேசினேன் மிஸ்...ஆனா, நீங்க எங்களுக்கு டீச்சர்ன்னு தெரிஞ்சதும் கொஞ்ச ஷாக்கானேன்...அப்புறம்”

‘அப்புறம்”

‘எங்க குறும்புக்கு, நீங்க பலியாகி, என் சாமானை தொட்டதும், என் பயம் போயிடுச்சி” என்றான் சிரித்துக்கொண்டே!

“மை காட்! இந்த தைரியத்துக்கு பின்னாடி, இவ்ளோ இருக்கா..நீ தைரியமாதான்டா பேசறே”

“அதுவும், நீங்க சாமானை கசக்கி விட்டுட்டீங்களா, தைரியம் வந்துடுச்சி, படம் நல்லாயிருக்கா மிஸ்” என்று சொல்லி சிரித்தான்.

எனக்கு பக்கென்று தூக்கி வாரிப்போட்டது. இவன், நான் அனுப்பிய நீல படத்தை பார்த்துக்கொண்டு இருக்கிறேன் என்பதையும் கணித்து விட்டான். அப்போதும், அந்த பையன் ஆண்ட்டியை கிஸ்ஸடித்துக்கொண்டு இருந்தான்!

“ம்ம்ம் அதான், நாளைக்கு பரீட்சை வைச்சிட்டு ப்ளூ ப்லிம் எல்லாம் பாக்கறே” என்று சொல்லி கொல்லென்று சிரித்தேன்.

“நான் பொதுவா பாக்கறது இல்லே மேடம்...ஆனா இன்னிக்கு நீங்க என் சாமானை தொட, நானும் பயங்கர மூடுக்கு வந்துட்டேன்

"மேடம்.....அதான் தூங்கவே முடியல” என்றான் பாபு. எனக்கும் அதே கதிதாண்டா என்று உரக்க சொல்லலாம் போல இருந்தது.

“எனக்கும்தான் பாபு, கூட இப்படி என் கூட யாரும் இப்படி போல்டா பேசினது இல்லே பாபு” என்றேன்.

இன்னும் படம் ஓடிக்கொண்டு இருந்தது. அந்த ஆண்ட்டியின் ஜாக்கெட்டை அந்த 18 வயசு பையன் கழட்டிக்கொண்டு இருந்தான். என் கவனம் அந்த வீடியோவில் இருந்தது.

“ஹலோ மேடம்” என்று பாபு உரக்க சொன்னதும் மீண்டும் இவ்வுலகத்துக்கு வந்தேன்.

“ம்ம்ம்ம்”

“தூங்கிட்டீங்களா?”

“ம்ம்ம்”

“என்ன பண்றீங்கன்னு தெரியும்” என்று சொல்லி சிரித்தான்.

“ஒன்றும் பண்ணல” என்று மழுப்பினேன்.

“ஜாக்கெட்டை அவிழ்த்து கசக்குவான்...அது பார்ட் ஒன்னு” என்று சொல்லி சிரித்தான்.

“நான் வீடியோ ஒன்னும் பாக்கல” என்றேன் வீம்பாக!

“தொடர்ந்து பார்ட் - 2 அனுப்பறேன்......அதை பாருங்க, அது வரைக்கும் ஸ்வீட் ட்ரீம்ஸ்” என்று சொல்லியது கால் கட்டானாது!

“எப்படா அனுப்ப போறே” என்று கேட்க வந்து நாக்கை லேசாக கடித்துக்கொண்டேன்.

லேசாக சிரிப்பு வந்தது. அந்த வீடியோவின் பாகம் 1 முடிவுக்கு வந்தது. பாகம் -2 எப்படா அனுப்ப போறே? என்று கத்தலாம் போல இருந்தது. பாபு பெசியதும், அந்த வீடியோவும் என் சூட்டை இன்னும் அதிகப்படுத்தியது. மணி 1.00. அடக்கடவுளே....அரை மணி நேரம் பேச்சு ஓடியதா? இருந்தாலும், இன்னமும் ஏக்கத்துடன் இருப்பதை உணர்ந்தேன்.

என் ஜட்டியை தொட்டு பார்த்தேன். ஈரமாக இருந்தது. மெல்ல, ஜட்டியை கழட்டி தூக்கி போட்டேன். அது டீ.விக்கு மேல் போய் விழுந்தது. நைட்டியை தூக்கிக்கொண்டே பாத்ரூம் சென்றேன். அங்கே கண்ணாடியில் என் நைட்டியையும், ப்ராவையும் அவிழ்ந்து போட்டு நிர்வாணமாக பாத்ரூம் ஷவரில் நின்றேன். என் விரல்கள் மன்மத ஓட்டையை வேகமாக தூர் வாரிக்கொண்டு இருந்தது. மெல்ல, மெல்ல, என் மன்மத நீர் சுரக்க களைப்பானேன்.

மெல்ல, ஈர உடலோடு வந்து படுக்கையில் சாய்ந்தேன்.

நிர்வாணமாகவே படுத்து துங்க ஆரம்பித்தேன். கனவில் பாபு வந்து விளையாட ஆரம்பித்தான்.மறுநாள் காலை. எழுந்துக்கொள்ள நேரம் ஆகி விட்டது. வேக,வேகமாக ப்ரா போட்டுக்கொண்டேன். சிவந்த நிற ப்ரா அது. சுருட்டி இருந்த நைட்டையை போட்டுக்கொண்டேன். நைட்டியின் மேல் இரண்டு பட்டன் இல்லை. ஆனாலும், அது அவசர வேகத்தில் பெரியதாக தெரியவில்லை. மார்பு தெரிய நைட்டி இருந்தது. வேக,வேகமாக கிச்சனுக்கு சென்று காஃபி போட்டுக்கொண்டேன்.

என் ஸ்கூட்டி வேறு ரிப்பேர் ஆகி ஸ்கூலிலேயே விட்டது நினைவுக்கு வந்ததும், தலையில் கை வைத்துக்கொண்டேன். எப்படி ஸ்கூலுக்கு கிளம்புவது என்று நினைத்தபோது காலிங் பெல் அடித்தது.

யார் அது?

வேகமாக சென்று கதவை திறந்தேன். அங்கே...இன்ப அதிர்ச்சி...பாபு நின்றுக்கொண்டு இருந்தான். என்னை பார்த்து சிரித்துக்கொண்டு இருந்தான். அதே ஸ்கூல் யூனிபார்ம். இன்னும் ஸ்மார்ட்டாக இருந்தான்.

“பாபு நீ எங்கே?” என்றேன்.

“ஸ்கூட்டி இல்லாமல், நீங்க எப்படி ஸ்கூலுக்கு வருவீங்கன்னு நினைச்சேன்..அதான்” என்றதும் ரிலாக்ஸ் ஆனேன். என்ன கரிசனம்...ஸ்கூலுக்கு போக வழி கிடைத்தது. அப்போதுதான் என்னை பார்த்தேன். நைட்டியில் இருந்த பட்டன் இல்லை. நைட்டி காற்றில் பறக்க, என் மார்பு பிரதேசம் பளீச்சென்று தெரிந்தது. சட்டென்று என் கையால் மறைத்துக்கொண்டேன். பாபு கண்கள் அதை லேசாக நோட்டமிடுவது தெரிந்தது. கூச்சம்.

“காஃபி குடிக்கறயா?” என்றேன்.

“ம்ம்”

கிச்சனுக்கு நுழைந்தேன். பிரிந்து கிடந்த என் நைட்டியை பார்த்தேன். அந்த சிவந்த ப்ராவும் தெரிந்தது, வெட்கம் வந்தது. பாபு வெளிறி அதை பார்த்ததும் தெரிந்தது. எனக்கும் காமம் மெல்ல ஏறியது. பார்த்தால் பார்க்கட்டுமே!

காஃபி எடுத்துக்கொண்டு, “எப்படி பரீட்சைக்கு தயார் செய்து இருக்கே?” என்று குனிந்தேன். மெல்ல நான் குனியும்போது மார்பக க்ளீவேஜ் இன்னும் அப்பட்டமாக தெரிந்தது. அதை பார்த்துக்கொண்டே, பாபு மென்று முழுங்குவதை உணர முடிந்தது. மேலும் குனிந்து கொண்டே

“பரிட்சைக்கு தயாரா?” என்றேன்.

“எல்லாத்துக்கும் தயார் மேடம்” என்று சொல்லி அவன் சிரிக்கும்போது, அவன் சொல்வது வேறு ஏதோ? ட்புள் மீனிங் என்று புரிந்துக்கொள்ள முடிந்தது.

***

“சரி எப்படி படிச்சி இருக்கே” என்று சொல்லிக்கொண்டே எதிரே இருந்த பாபு நோட்டு புத்தகத்தை எடுத்தேன். என் நேரமோ தெரியவில்லை, நான் பார்த்த பக்கத்தில், இப்படி இருந்தது.