அவள்

இந்த கதையில் வரும் கதபாத்திரங்கள் அனைத்தும்கற்பனையே நிங்கா௧ 18 வயதுபூர்த்தி ஆகியிருந்தால் மட்டும் இந்தகதையை தொடரலாம்

அவள்

எனது பெயர் வருண், நான் எனது அம்மனுடன் வசித்துவேட்டுகிறேன்,என் தந்தைஇறந்து மூன்று வருடங்கள் ஆகிறது

ஒரு நாள் வேலை சீக்கரம்முடிந்து வீட்டுக்கு வந்தேன் அப்போதுஎனது வீட்டுக்குள் யாரோபுதிய நபர்இருந்தார் என் அம்மா குளியல்அறையில் இருந்தார்,என்னை பார்த்தஅவர் வா வருண் நான் உனது அப்பா உடன் வேலை செய்தவன் ,எனது பெயர் சிவம்

உன் கல்யாண விஷயமாக உனது அம்மா என்னை வரச்சொல்லி இருந்தார்கள் உனக்கு திருமண எண்ணம் இல்லை எனவும் சொன்னார்கள் , என் என்று நான் தெரிந்து கொள்ளலாமா?

வருண்:மன்னிக்க வேண்டும் எனக்கு நீங்கள் கேட்பது ஒன்றும் பிடிக்க வில்லை என்று சொல்லி விடலாம் எண்டு வாய் வரை வந்துவிட்டது என்னினும் பூதியவரிடம்நபரிடம் ஆரம்பிக்கோம் போதே இப்படி பேசுவது அநாகரிகம் என்பத்டல் நான் அது ஒன்றும் இல்லை என்றேன் .

சிவம்: இப்படி சொல்லுபவர்களிடம் தான் என்னவோ இருக்கிறது என்று அர்த்தம் ,கவலை இல்லாமல் சொல்லுங்க .

வருண்: யார் இவர் என்னை கேட்கும் அதிகாரம் யார் தந்தது என் அம்மா என் இன்னும் வர வில்லை என்ற என்னை உள்ளே ஓடிக்கொண்டு இருந்தது , இருப்பினும் நான் அவரிடம் எனக்கு ஒண்டும் குறைகள் இல்லை .நான் உங்களை இதுவரை பார்த்ததே இல்லை உங்களை பற்றி சொல்லுங்கள் முதலில் என்றேன்.

சிவம்: நானும் உனது அப்பாவும் பழைய நண்பர்கள் எல்லா வற்றையும் பகிர்த்துக்கொள்வோம் இன்பம் தும்பும் அனைத்தையும்.உனது அப்பா காலமான போடு நான் இந்தியாவில் இல்லை வேலை விஷயமாக வெளிநாட்டுக்கு சென்ரிந்தேன்

ஆகையால் உன்னை பார்க்கும் வாய்ப்பு என்னக்கு கிடைக்கவில்லை மேலும் நீ வேறு ஊரில் படித்ததால் என்னை பார்த்திருக்கும் வைப்போம் குறைவு.

அவர் பேசிக்கொண்டு இங்கும் போதே அம்மா குளியல் அவையில் இருந்து வரும் சத்தம் கேட்டது . நான் எழுந்து செண்டு அம்மாவிடம் பேசலாம் என்று எழுந்தேன் .சட்டென அவர் எனது கையை பிடித்து உட்காருப அம்மா வருவார்கள் என்றார்

என்னக்கு சற்றென கோவம் வந்தது என்ன அம்மாவை பார்க்க செல்லும் பொது என் இவர் தடுக்கிறார் என?

அவரது கைகளை அப்படியே பிடித்து ஒரு முறுக்கு முறுக்கினேன் அவர் ஐயோ என கதற என்ன நடக்கிறது என்று என் அம்மா ஓடிவந்தார்கள் ஒன்றும் இல்லை என நான் சொல்லி திரும்பினேன் எனது கண்கள் திடீரென மாய பிம்பங்களுடன் தெரிய நான் அப்படியே நின்றேன் என் அம்மா அவரது கைகளை விடு வருண் என்றார்.

அவர் வழியில் துடித்தார் அப்போது தன நான் என்ன செய்தேன் என்பதை உணர்தேன் பாவம் அவர் . நான் அவரிடம் மன்னிப்புக்கேட்டு விடலாம் எண்டு வாயை திறக்கும் போதே அம்மா அட படுபாவி நல்லது நடக்கணும்னு நனைக்கறவரை கைய ஒடச்சிட்டியே என்றார் .

அவர் வழியில் நான் சென்றுவருகிறேன் எண்டு கிளம்பி விட்டார்.அம்மா கதவை மூடிவிட்டு வந்து என்னை திட்டி கொண்டு இருக்க அவளின் கோலத்தை அவள் உணரவே இல்லை ,நான் அம்மா அம்மா என குற அவர்கள் காதில் அது விழவே இல்லை .

சிறுது நேரம் கழித்து எனது பார்வை எங்கே செல்கிறது எண்டு பார்த்தார்கள் அப்போது தன அவர்கள் கோலத்தை உணர்ந்தனர்.உடனே அவர்கள் அறைக்கு ஓடி மேலாடைகளை சரி செய்தார்கள்

குறிப்பு

குளியல் அறையில் இருந்தவர்கள் ஒரு துண்டு மட்டும்தான் அணிந்து இருந்தார்கள் சிவம் சத்தத்தை கெட்டவர்கள் அப்படியே ஓடிவந்ததால் அவர்கள் துண்டு விலகி மார் காம்புகள் வெளியே வர இருந்தது .எனது பார்வை செல்லும் திசையை பார்த்த ப்ரிறகுதான் அவர்கள் உடை எதுவும் அணியவில்லை என்பதை உணர்தேர்கள்.

சிலமணி நேரம் கழித்து:

அம்மா என்னிடம் பேசத்தயக்கத்தோடு வந்தார்கள். இதை உணர்த்த நான் சொல்லுங்க எண்டு ஆரம்பித்தேன்

அம்மா : மன்னிச்சுடுடா வருண் நான் என்ன செய்தேன் என்பதை பிறகுதான் உணர்தேன்.

நான்:பரவ இல்லை அம்மா அவர் வழியில் இருந்ததால் எதையும் கவனித்து இருக்க மாட்டார் நீங்கள் கவலை படாதீர்கள் என்றேன்

அம்மா : அவர் கவமம் எல்லாம் எங்கோ இருந்தது ஆனால் ஆனால் எண்டு இழுத்தர்கள்

வருண் : நான் உங்களை சிறுவயதில் இருந்து பார்த்துவருகிறேன் மேலும் நான் பால் குடித்த மரபாகங்கள் அது ,இது ஒன்றும் தவறு இல்லை அம்மா.

நான் இப்படி கூச்சம் இல்லாமல் பேசியதை பார்த்த அம்மா , சரியாய் சொன்னதா வருண் என் மகன் பார்த்த தப்பில்லை எண்டு முனகிக்கொண்டு எனது அரை இல் இருந்து சென்றார்கள்.சட்டென்று திரும்பி வந்தால் அம்மன் என் அவரது கையை முறித்தாய் என்றார் .நான் அதற்கு அவர் பேசியது பிடிக்க வில்லை மற்றும் உங்களை பார்க்க வரும்போது அவர் எனது கைகளை பிடித்து நிறுத்தினார் என் அம்மாவை பார்க்க எனக்கு அனுமதி இல்லையா என்று ஒருகுரல் எனக்குள் கேட்டது சட்டென என்ன நடந்தது என தெரியவில்லை நீங்கள் வந்திர்கள்.

பாவம்டா அவர் என்ன நினைச்சாரோ?.நாளை அவரிடம் மன்னிப்பு கேட்டுவிட்டு. சரிமா என்று சொல்ல அம்மா எனது அருகில் வந்து உன்னிடம் ஒண்டு கேட்கவேண்டும் என்றல்,நான் சொல்லுங்க என்றேன்.

அம்மா: வருண் நீ ஏன் கல்யாணம் செய்ய மறுக்கிற?

வருண்: சிலசமயம் உங்களிடம் சொல்லலாம் என நினைத்தது உண்டு ஆனால் சொல்லாமல் தாயகத்தில் இருந்தேன் .இதை பற்றி உங்களிடம் சொல்லலாமா இல்லையா எண்டு தெரிய வில்லை .

அம்மா: என்னிடம் சொல்ல முடியாதது என்ன?

வருண்:அம்மா நான் முன்பு வேலை செய்த தொழிற்ச்சாலை நிகழ்த்த விபத்தில் எனது எனது ........

அம்மா: என்னடா நடந்தது (படபடப்புடன் ), சொல்லுடா அம்மாகிட்ட எதையும் மறைக்காதேய!

வருண்: எனது விதைப்பை அதாவது எனது கோட்டையில் அடிபட்டுவிட்டது , அதனால் விரைவீக்கம் ஏற்பட்டது இதற்கு என்ன செய்யலாம் எண்டு மருத்துவரிடம் கேட்டதற்கு அவர் அறுவை சிகுச்சை செய்ய வேண்டும் என்றார் இதனால் நான் பயந்து மருத்துவரை புறக்கணித்து வேறு வெள்ளைக்கு சென்று விட்டேன் பிறகுதான் தெரிந்தது எனது விரைப்பகுதிக்கு செல்லும் நரம்பு வீக்கம் ஆகையால் எனது ஆன் உறுப்பு வளர்ச்சி நிண்டு விட்டது .

அம்மா: ஏன்டா இப்படி பண்ண எந்தச்சம்னா சொல்லாமலே இப்ப என்ன பண்றது வா டாக்டரை பாக்கலாம் வாடா.

வருண்: மிதி கதையை கேளும? பிறகு நான் பிஸியோதெரபி சென்றேன் அவர்கள் கைவிரித்து விட்டார்கள். பல புத்தகங்கள் படைகள் என அனைத்தையூர் இது சம்பந்தமாக படிக்க துவங்கினேன் பிறகு ஒரு தெளிவு வந்தது இது ஒரு குருட்டு முயற்சிதான் இருப்பினும் அது வெற்றியை தந்தது .

அம்மா: என்னடா சொல்லற ஒண்ணுமே பொரியலை உனக்கு சரியானதா இல்லையா?

வருண்: 50% சரியாகிவிட்டது அதாவது வீக்கம் முழுவதும் குறைத்துவிட்டது அனல் வளர்ச்சி எதுவும் இல்லை.

அம்மா : ஏன்டா இப்படி கட்டு பார்க்கலாம்.

வருண்: வெட்கமா இருக்கு மா

அம்மா: அம்மாகிட்ட என்னடா வெட்கம்?. நீ என் மரபாகங்களை பார்க்கும்போது வெட்கம் வரவில்லையோ இப்பதான் வெட்கம்.

நான் எழுந்து எனது லுங்கிய தளர்த்தினேன் எனது தம்பி 4இன்ச் உயரத்தில் இருப்பதை பார்த்த அம்மா சட்டென கையை வைத்து விரையை சோதிக்க தொடங்கினார்கள் உடனடியாக நான் பின்னோக்கிச்செல்ல மாரு கையால் எனது தம்பியை பிடித்து உறவினர்கள் பிறகு ஏன்டா இவன் உயிருடன் இருக்கானா இல்ல இல்ல என இழுக்க தம்பி துக்கத்தில் இருந்து எழுந்திரித்தான்

பக்கம் 2 தொடரும்.