समस्त पेले

Story Info
Marathi Erotic Story
16.1k words
3.52
1k
2
Story does not have any tags
Share this Story

Font Size

Default Font Size

Font Spacing

Default Font Spacing

Font Face

Default Font Face

Reading Theme

Default Theme (White)
You need to Log In or Sign Up to have your customization saved in your Literotica profile.
PUBLIC BETA

Note: You can change font size, font face, and turn on dark mode by clicking the "A" icon tab in the Story Info Box.

You can temporarily switch back to a Classic Literotica® experience during our ongoing public Beta testing. Please consider leaving feedback on issues you experience or suggest improvements.

Click here

समस्त पेले

लेखक - सागर

********

कथेत कुटुंबातील व्यक्तींमधील लैंगिक संबंधाचे वर्णन आहे. ते वाचायला आवडत नसेल तर कृपया पुढे वाचू नये!

लेखक म्हणून मी जबरदस्तीचा सेक्स, बलात्कार, बळजबरी ह्याचे समर्थन करत नाही. निव्वळ मनोरंजनासाठी ही कथा लिहिली आहे, तेव्हा वाचुन फक्त आनंद घ्या अन कथा विसरून जा... कथेतील नावे काल्पनिक आहेत, खऱ्या नावांशी साधर्म्य आढळल्यास निव्वळ योगायोग समजावा!...

कथा भावली नाही तर रिप्लाय करू नका... आवडली तर तसे सांगा, एखादी खास गोष्ट सांगाविशी वाटली तर रिप्लाय करा!... पण उपदेशपर ज्ञान देण्याची तसदी घेवू नका!...

********

माझ्या मैत्रिणीच्या आग्रहास्तव, तिने सांगितलेल्या थिमवर ही फास्ट ट्रॅक कथा आहे! कथा खरे तर फक्त तिच्यासाठी लिहिली होती. पण म्हटले तुम्हालाही वाचायला द्यावी... कथा वाचताना माझ्या इतर बहिण कथा, सागर-संगीता कथांशी तुलना करू नका. एक वेगळी स्वतंत्र कथा समजून जास्त विचार न करता जमले तर कथा एंजॉय करा!

********

"हाय हाय मेरी रानी!... क्या दिखती है तू!... दिल करताय तुला गच्च आवळुन दाबावी!..." वॉशरूमच्या जवळील टेबलवरील मुलांच्या घोळक्यात बसलेल्या प्रदिप पाटीलने चावटपणे हसत म्हटले आणि त्याचे मवाली मित्र फिदीफिदी हसू लागले!

वॉशरूममधून बाहेर पडत त्यांच्या बाजुने पास होणाऱ्या मॄण्मयी पेलेने रागाने त्यांच्याकडे कटाक्ष टाकला आणि ती पुढे आपल्या टेबलकडे चालू लागली... तिची मैत्रिण, प्रियंका पुढच्या टेबलवर बसून तिच्याकडे बघत होती आणि प्रदिपच्या कॉमेंटने तिनेही त्या मवाली मुलांच्या घोळक्याकडे रागाने पाहिले...

त्या दोघींच्या रागावलेल्या कटाक्षाने प्रदिपला अजुन चेव चढला आणि तो पाठमोऱ्या मृण्मयीच्या गांडीकडे हपापल्यासारखा पाहून परत चावटपणे म्हणाला,

"ओहहह... कसली नखरेल चाल आहे हिची!.... बहुतेक मारून घेत असेल ही मस्त!... नक्कीच कोणी ठोक्या असणार हिचा... गांड बघ कशी फुललीय हिची!..."

"येस्स बॉस... आहे हिचा ठोक्या... रोज जाते मारून घ्यायला त्याच्याकडून..." प्रदिपचा खास मित्र, पक्या छद्मीपणे हसून म्हणाला.

"हो का!... आमच्यासारखे चालत नाही बहुतेक ह्या पांढऱ्या पालींना!..." प्रदिप पण छद्मीपणे हसत म्हणाला...

त्या दोघांच्या त्या पांचट बोलण्याने मृण्मयीच्या रागाचा पारा अजुन चढला आणि ती मागे फिरत तिरिमिरीत त्यांच्या टेबलजवळ येत रागाने प्रदिपला म्हणाली,

"हो, आहे माझा ठोक्या!... मी कुणाचाही घेईन... तुझी का जळली त्याने??... तुझ्यासारख्या कुत्र्यांना मी माझ्या पायाजवळ पण उभी करायची नाही... समझले का??"

मृण्मयी अक्षरश: त्याच्या अंगावर धावून गेली होती ते पाहून टेबलवर बसपेली तिची मैत्रिण, प्रियंका पळत तिच्या जवळ आली आणि तिने तिचा हात पकडून तिला माग खेचत म्हणाली,

"ये मॄणू, सोड ना... कुठे ह्या भिकाऱ्यांच्या नादी लागतेस??... रस्त्यावर सोडपेली भटकती कुत्री आहेत ही!... त्यांच्या तोंडाला लागून उगाच कशाला तुझे तोंड खराब करून घेतेय?... चल ये!..." म्हणत प्रियंका मृण्मयीला खेचू लागली...

"ये रंडीऽऽऽ... भटकी कुत्री कोणाला म्हणतेस ग??... ह्या कुत्र्याला घे चढवून!... मग बघ कसा टेमका येईल महिन्याभरात!... लवडा घेवून बघ माझा पुच्चीत!... मग कळेल माझा जोर!..." प्रियंकाचा हात पकडून तिला ओढत प्रदिप रागाने म्हणाला...

"सोड... सोड कुत्र्या माझा हात!..." म्हणत प्रियंका आपला हात सोडवून घेवू लागली आणि मॄण्मयीही प्रदिपचा हात ओढायला लागली....

पण तो तिचा हात सोडत नव्हता हे पाहून मॄण्मयीच्या रागाचा पारा अजुन चढला आणि तिने खाडकन प्रदिपच्या कानाखाली पेटवली! त्याने प्रदिप अवाक झाला आणि प्रियंकाचा हात सोडून आश्चर्याने मृण्मयीकडे पाहू लागला... मग तो रागाने तिच्या कानाखाली मारायला हात उचलू लागला तोपर्यंत मृण्मयीने अजुन एक सॉलिड त्याच्या गालावर थप्पड ठेवून दिली!

"येऽऽऽ रंडीऽऽऽ... माझ्यावर हात टाकतेसऽऽऽ..." म्हणत प्रदिप तिचे हात धरू लागला... मृण्मयी आपले हात सोडवायचा प्रयत्न करत त्याला बडबड करू लागली...

"रंडी कोणाला म्हणतोस ते, हिजड्या!... रंडी तुझी आईऽऽऽ... तुझी बहिणऽऽऽ... जाऽऽऽ... जावून विचार तुझ्या बापालाऽऽऽ... कोणाची औलाद आहेस तूऽऽऽ... मग तो सांगेल तुलाऽऽऽ... खरी रांड तुझी आई आहेऽऽऽ... तिचीच औलाद तूऽऽऽ..." मृण्मयी तोंडाला येईल ते बोलत होती...

त्यांचा गलका ऐकून भराभरा बार-रेस्टॉरंटचा स्टाफ धावून आला आणि बॉडिगार्डने मृण्मयीची प्रदिपच्या तावडीतून सुटका केली... मग दोन्ही पार्टींची समजूत घालून त्यांना शांत करण्यात आले. झालेल्या अपमानाने प्रदिप पाटील प्रचंड संतापला होता! पण तो बार-रेस्टॉरंट प्रतिष्ठित असल्यामुळे प्रदिपलाही तेथे पुढे काही हंगामा करता आला नाही... प्रदिपला खरे तर तेथे राडा करून त्या दोघींना धडा शिकवायचा होता पण त्याच्या इतर मित्रांनी त्याला सावरून घेत काबूत ठेवले...

प्रदिप ऐकायला मागत नव्हता म्हणून ते टोळके तेथून बाहेर पडले आणि दुसऱ्या एका बारमध्ये गेले... तेथे ते टोळके अजुन दारू पित बसले पण त्या दोघींनी केलेला अपमान आठवून प्रदिप त्या बारमध्ये राडा करू लागला... तेथेही बारच्या स्टाफ आणि बॉडीगार्डनी त्याला आवरायचा प्रयत्न केला आणि ते त्याला चांगले ठोकून काढायच्या बेतात होते... पण त्यांना समजले की प्रदिप तेथील नावाजलेला राजकिय नेता, बबनराव पाटीलचा मुलगा आहे, तेव्हा त्यांनी त्याची नुसतीच समजूत घालून त्याला तेथून बाहेर काढले... मग प्रदिपचा खास मित्र, पक्याने कसेबसे त्याला त्याच्या बंगल्यावर नेले...

*********

तिकडे मृण्मयी पेले आणि प्रियंका त्या बार-रेस्टॉरंटमधून आपली पार्टी 'एंजॉय' करून अकराच्या दरम्यान बाहेर पडल्या... दोघी जिवलग मैत्रिणी होत्या आणि आपापल्या करिअरमध्ये त्यांनी काही अचिव्ह केले की त्या दोघी असे बार-रेस्टॉरंटमध्ये येवून सेलिब्रेट करायच्या... मृण्मयीने नुकतीच तिच्या जॉबमध्ये एक असाईनमेंट सक्सेसफुली कम्प्लिट केली होती म्हणून कंपनीने तिला स्पेशल अलाऊंस देवून रिवॉर्ड केले होते. म्हणून ती आपली मैत्रिण, प्रियंकाबरोबर ते सक्सेस सेलिब्रेट करायला त्या बार-रेस्टॉरंटमध्ये गेली होती, जिथे त्या राजकीय नेत्याचा मुलगा, प्रदिप पाटीलशी त्यांचे भांडण झाले!

दोघी मैत्रिणी पंचविशीत होत्या, हुशार होत्या, मॉडर्न होत्या... आपले शिक्षण संपवून त्यांनी करिअरला सुरुवात केली होती आणि आपापल्या जॉबमध्ये बऱ्यापैकी सेटल झाल्या होत्या... त्यांच्या घरी आता त्यांच्या लग्नाच्या गोष्टी चालू झाल्या होत्या पण दोघींनाही इतक्यात लग्नाच्या बेडीत अडकायचे नव्हते आणि अजुन थोडे करिअरमध्ये सक्सेस अचिव्ह करायचे होते... त्यामुळे त्या दोघी लग्न लांबवत होत्या... पण अर्थात, दोघींचीही प्रेमप्रकरणे होती आणि आपल्या प्रियकराकडुन दोघीही सेक्सची मजा घेत होत्या...

त्या रात्री त्या बार-रेस्टॉरंटमध्ये दोघींनी जरा जास्तच ड्रिंक्स घेवून एंजॉय केले होते... म्हणजे तसे त्या दोघी कंट्रोलमध्येच ड्रिंक्स घेत होत्या, पण त्या मवाली प्रदिपने त्यांचा जो अपमान केला होता त्यामुळे संतापलेल्या मनस्थितीत त्यांनाही ड्रिंक्स जास्त झाले होते... टॅक्सीने त्या दोघी घरी निघाल्या तेव्हा मृण्मयीने प्रियंकाला म्हटले,

"प्रियू... तु आज माझ्याकडेच झोपायला थांब... ह्या अवस्थेत तु घरी गेलीस तर तुला मम्मी-पप्पांची बडबड ऐकायला लागेल... बेस्ट, आपण माझ्या घरी जावू आणि आपली पार्टी कंटिन्यू करूया..."

"हो ग, मृणू... बरोबर बोललीस!... माझे मम्मी-पप्पा तुला तर माहित आहेच कसे थोडे कंजर्वेटिव्ह आहेत... ते तुझ्या मम्मी-पप्पांसारखे मॉडर्न आणि फ्री मेंटॅलिटीचे नाहीत... बेटर, मी तुझ्याकडेच येते... आपण रात्री लेट गप्पा मारत मस्त धमाल करुया... उद्या तसेही संडे विकएंड सुट्टी आहे... म्हणजे रात्री लेट जरी झाले तरी सकाळी लवकर उठायची कटकट नाही... राईट?" प्रियंकाने आनंदाने तिला म्हटले...

"येस्सऽऽऽऽ... मस्त धमाल करू आपण... तु सांग तुझ्या मम्मीला फोन करून तु माझ्याकडे झोपतेय म्हणून..." मृण्मयीही आनंदाने तिला म्हणाली...

मग टॅक्सीतून मृण्मयीच्या घरी जाताना प्रियंकाने तिच्या मम्मीला फोन करून मॄण्मयीच्या घरी जातेय म्हणून सांगितले. दोन्ही कुटुंबाचा चांगला घरोबा होता त्यामुळे प्रियंकाच्या मम्मीला काहीच हरकत नव्हती!

हाय-क्लास एरियात पॉश बिल्डींगमध्ये मृण्मयीचे पप्पा, संजय पेलेंचा ४ बेडरूमचा प्रशस्त फ्लॅट होता. मृण्मयी आपली मैत्रिण, प्रियंकाला घेवून रात्री साडे-अकराच्या दरम्यान तिच्या घरी आली... तिची मम्मी, सोनाली पेले अन पप्पा, संजय पेले हॉलमध्ये बसून विकएंड ड्रिंक-पार्टी एंजॉय करत होते... बहुतेक त्या विकएंडला त्यांची बाहेर कोठे पार्टी नव्हती म्हणून ते जोडपे घरीच पार्टी करत एंजॉय करत होते... त्या दोघी घरी आल्या तेव्हा मिस्टर आणि मिसेस पेलेंनी त्या दोघींना त्यांची पार्टी जॉईन करायला इनवाईट केले...

मुलीं मोठ्या झालेल्या होत्या, सज्ञान होत्या, त्यांच्या पायावर उभ्या होत्या, त्यामुळे त्यांनीही ड्रिंक्स वगैरे एंजॉय केले तर त्याबद्दल त्यांची काही हरकत नव्हती... पण अर्थात, दोघी ऑलरेडी बाहेरून एंजॉय करून आलेल्या होत्या तेव्हा त्यांना मम्मी-पप्पांना जॉईन करण्यात इंटरेस्ट नव्हता. तसेच त्या दोघींचे आत बेडरूममध्ये पर्सनली एंजॉय करायचा प्लानिंग होते तेव्हा त्या दोघी त्यांना थँक्स म्हणाल्या आणि आम्ही आत बेडरूममध्ये एंजॉय करू म्हणत त्या आत निघून गेल्या...

*********

दारू पिऊन टल्ली झालेल्या अन अपमानाने वेडापिसा झालेल्या प्रदिप पाटीलला घेवून त्याचा खास दोस्त, पक्या त्यांच्या बंगल्यावर पोहचला... तेव्हा प्रदिपचे पिताश्री, बबनराव पाटील दिवाणखान्यात बसून कोणा मोठ्या व्यक्तीशी फोनवर बोलत होते... घरात शिरल्या शिरल्या प्रदिप संतापाने शिवीगाळ करत, उधळ-आपट करत हंगामा करू लागला... बबनरावांचे डावा आणि उजवा हात असपेले असिस्टंट, कदम आणि सांवत तेथे होते, जे लगबगीने जावून पक्याबरोबर प्रदिपला आवरू लागले...

प्रदिपचा अवतार पाहून बबनरावांनी फोनवरचे बोलणे आवरते घेतले आणि फोन ठेवून ते त्यांच्याजवळ आले... आपल्या मुलाला इतके संतापायचे कारण काय झाले म्हणून त्यांनी विचारले तेव्हा पक्याने बार-रेस्टॉरंटमध्ये झालेला सगळा प्रकार बबनरावांना सांगितला... त्या दोन मुलींनी काय काय अर्वाच्य बोलून प्रदिपचा कसा अपमान केला हे पक्याने तिखटमीठ लावून रंगवून सांगितले...

ते ऐकून बबनरावांच्याही तळपायाची आग मस्तकला भिडली!!... कोण त्या दोन पोरी त्यांच्या मुलाचा अपमान करून त्यांच्या खानदानाला लांच्छन लावत होत्या?? त्यांची इतकी हिंमत की चार लोकांसमोर मुलाचा असा अपमान करत वर त्याच्या मातोश्रीला, म्हणजे बबनरावांच्या पत्नीला रांड म्हणाल्या?? त्या 'अपमानाचा बदला' घेतलाच पाहिजे असे बबनरावांनाही ठामपणे वाटायला लागले!... अपमानाचा बदला जर घेतला नाही तर समाजात त्यांची पत राहिली नसती आणि त्यांचा दबदबा कमी झाला असता असे बबनरावांना वाटायला लागले!...

पण बबनराव मुलासारखे उतावळे आणि शीघ्रकोपी नव्हते!... त्यांनी आपले चिरंजीव प्रदिपचे सांत्वन केले आणि त्याचा मित्र, पक्याला सांगितले की त्याला त्याच्या बेडरूममध्ये घेवून जावून झोपव... तो शांत झोपेपर्यंत त्याच्यावर नजर ठेवायला त्यांनी पक्याला सांगितले... बबनरावांचे पिए कम असिस्टंट जोडी, कदम-सांवतनेही प्रदिपला त्याच्या रूममध्ये सोडून यायला पक्याला मदत केली. प्रदिपला त्याच्या रूमध्ये सोडून जेव्हा कदम-सावंत बबनरावांजवळ परत आले तेव्हा त्यांनी त्या दोघांना त्वरित माहिती काढायला सांगितली की त्या दोन मुली कोण होत्या...

ज्या बार-रेस्टॉरंटमध्ये तो प्रकार घडला होता तेथे फोन करून कदम-सावंतने त्या दोन मुलींची माहिती काढली... मृण्मयी पेलेने क्रेडिट कार्डने पेमेंट केले होते त्यावरून तिचे नाव समजले आणि तिच्या नावावरून त्यांनी तिची सगळी कुंडली शोधून काढली... तिच्याबरोबर त्यांनी तिची मैत्रिण, प्रियंकाचीही सगळी माहिती मिळवली... अर्ध्या तासात दोघींच्या खानदानासकट सगळी माहिती त्यांनी बबनरावांना सांगितली... मग बबनरावांनी आपल्या दोन्ही असिस्टंटना फर्मान सोडले की गाडी काढा अन त्या मॄण्मयी पेलेच्या घरी चला...

*********

अर्ध्या तासात बबनराव-कदम-सावंत हे त्रिकुट संजय पेलेंच्या फ्लॅटच्या दाराबाहेर उभे होते आणि बेल मारत होते... मध्यरात्री उलटून गेल्यानंतर आता ह्या अवेळी कोण आले असेल ह्या विचारात संजय पेलेंनी दरवाजा उघडला... त्यांना ढकलून देत बबनराव आत शिरले अन त्यांच्या मागे आत शिरलेल्या कदम-सावंत जोडीने दरवाजा लावून घेत लॉक केला... ड्रिंकमुळे संजय पेले नशेत होते आणि बबनरावांनी ढकलून दिल्यामुळे खाली पडले होते...

"अरे कोण तुम्ही??? असे जबरदस्ती आत कसे शिरता???" संजय पेलेंनी घाबरत ओरडत विचारले...

"नाव काय तुमचं??" बबनरावांनी मग्रूरीत त्यांना विचारले.

"संजय पेले... तुम्ही कोण??" संजयने भांबावत उठत म्हटले...

"अस्स... तु तिचा बाप होय!... तुझी औलाद हाय तर..."

म्हणत बबनरावने संजयला पुन्हा ढकलून दिले... ते पुन्हा खाली पाडले आणि बबनराव त्यांना लाथांनी तुडवायला लागला... संजय बोंबलायला लागला तसे त्यांची बायको, सोनाली पेले ताडकन सोफ्यावरून उठली आणि आपल्या नवऱ्याला वाचवायला धावली...

"अहो, हे काय करताय??? कोण तुम्ही??? आणि ह्यांना का मारताय???" म्हणत सोनाली बबनरावाला ढकलू लागली...

"आयझवाडे... हो मागे... तु कोण आहेस ह्याची??" बबनरावांनी सोनालीच्या झिंज्या पकडत जरबेने विचारले...

"आहहह... अहो, असे काय बोलता??? माझे केस सोडा!!.... मी सोनाली पेले..." सोनाली त्याच्या तावडीतून सुटायचा प्रयत्न करत घाबरत म्हणू लागली...

"क्या पेले??? म्हणजे ती रांड तुझीच मुलगी का?? झवाडी साली!...." दात-ओठ खात बबनराव म्हणाले...

"अहो काय बोलता?? माझ्या मुलीने काय केले?? तिला रांड का बोलता???" सोनालीला काहीच कळेना ते काय बोलत होते ते...

"तुझ्या रांड मुलीने माझ्या मुलाचा अपमान केला!... माझ्या मुलावर हात उचलला!... माझ्या मुलाला बोलली तुझी आई रांड आहे!!... तुझ्या पोरीची ही हिंमत??? ह्या बबनराव पाटीलाच्या मुलाला असे बोलायची हिंमत??? कुठेय ती झवाडी रांड???" बबनराव संतापाने लाहीलाही होत बोलत होते...

"अहो, तुम्ही काय बोलताय??? माझी मुलगी असे कसे बोलेल??? ती अशी भांडणारी नाही!!... तुमचा काहितरी गैरसमज होतोय..." घाबरून सोनालीने उत्तर दिले...

"गप्प बस, झवाडे... तुला माहित नाही तुझी पोरगी काय लायकीची आहे ते!... बोलाव तिला बाहेर... मग कळेल तुला... आय झवाडे!... बोलव तिला, मादरचोद!..." बबनराव शिव्यांची बरसात करत होता आणि त्याने सोनालीला ढकलून दिली...

त्या गडबडीत त्यांच्या हाताचा स्पर्श सोनालीच्या गोळ्याला झाला आणि त्यांना सोनालीच्या भरीव उभाराची कल्पना आली!... तिला ढकलून दिल्यावर ती पण धडपडत खाली पडली तसे तिने घातलेला शॉर्ट गाऊन वर सरकून तिच्या मांड्या त्यांच्या दृष्टीस पडल्या!... तिचा गोळ्यांचा स्पर्श आणि मांड्यांचा नजारा पाहून बबनरावांनी हेरले की बाई मस्त मादक होती!... लगेच त्यांच्या मनात काही शिजायला लागले आणि त्यांनी आपल्या दोन्ही असिस्टंटना हुकूम सोडला...

"धरा रे ह्या दोघांना... आणि ह्याला जरा धुवा..." म्हणत त्यांनी संजयकडे इशारा केला...

तसे कदमने लगबगीने पुढे येवून संजयला धरले आणि तो त्यांना मारायला लागला... सावंतने जावून सोनालीला पकडले आणि तिचा हात वगैरे पिरगळत तो तिला धाक दाखवू लागला... सोफ्यासमोरील सेंटर-टेबलवरील ड्रिंक्सचा सरंजाम पाहून बबनराव छद्मीपणे म्हणाला,

"व्वा... मस्त पार्टी चाललीय... आई-बाप बसलेत घरी ढोसत... आणि पोरगी फुकतेय बाहेर उकिरडे..." म्हणत बबनराव सोफ्यावर फतकल मारून बसले.

"तुम्ही कोण आहात?? आणि असे आमच्या घरात जबरदस्ती घुसून आम्हाला दमदाटी कशी करू शकता??" संजय मार चुकवत कसेबसे म्हणाला...

"ये भेंचोद... तुझे थोबाड बंद ठेव!... नाहीतर बत्तिशी काढून हातात देईन... दोघांनी गपगुमान ऐकायचं... नाहीतर आज इथे तुम्हा दोघांचाही मुडदा पडला म्हणून समजा!... तुमच्या मुलीने आज हॉटेलात माझ्या मुलाच्या कानाखाली आवाज काढत अपमान केला आहे!... बबनराव पाटीलाच्या मुलाचा अपमान केला आहे!... त्याची तुम्हाला सजा मिळणार आहे!.... तुमच्या त्या रांड मुलीलाही सजा मिळणार आहे!... पण सुरुवात तुमच्याकडून... चला बसा समोर चुपचाप..."

त्याने तसे म्हटल्यावर कदमने संजयला अजुन दोन लाफे लगावत समोरील सिंगल सोफ्यावर जबरदस्ती बसवले... सावंतनेही सोनालीला जबरदस्तीने ढकलत थ्री-सिटर सोफ्यावर बबनरावाच्या जवळ आणून बसवले... बबनराव सोनालीच्या गालावर हात फिरवत तिच्या अंगावरून कामूक नजर फिरवत म्हणत होता...

"मस्त भरलेला माल आहेस तु सोनाली पेले!... ह्या पुळचट छक्क्याच्या पदरात कशी पडलीस??... हा झवतो का तुझी पुच्ची नीट... तुझा दाणा करतो का नीट शांत??"

"दोन मुलं आहेत म्हटलं मला!" सोनाली फणकाऱ्यात म्हणाली... अर्थात, संजयचा मर्दपणा सिद्ध करायला ती म्हणाली.

"हो का... नक्की ह्याचीच आहे का??? का तु पण गावभर झवत काढलीस दोन पोरं??" बबनराव छद्मीपणे हसत म्हणाला... त्याला सोनाली पेलेची 'रंगील ख्याती' समजली होतीच!

"अहो तुमच्या जीभेला काही हाड??? नुसतं तोंडातून गटार बाहेर पडतंय!..." सोनालीने त्वेशात त्याला म्हटले...

"तोंडातून नाही लवड्यातून... आणि तुझ्या तोंडात आमच्या लवड्याचे गटार सोडणार आहे आम्ही आता... चल बनव मला एक बिन पाण्याचा लार्ज पेग..." बबनरावाने तिला हुकूम सोडला...

त्यावर सोनाली तशीच बसून राहिली... ती जागची हलत नाही पाहून बबनरावाने थाडकन तिच्या कानाखाली वाजवली आणि ओरडत म्हणाले,

"साली मादरचोद!... ऐकले नाहीस का मी काय म्हणालो??? का अजुन एक जाळ काढू दुसऱ्या कानाखाली??... चल बनव रांडे लवकर पेग..."

त्याच्या सणसणीत लाफ्याने सोनालीचा एक कान सुन्न झाला होता आणि दुसरा करून घ्यायची तिला हौस नव्हती... तेव्हा ती मुकाट एका ग्लासात बाटली ओतत त्याला पेग बनवू लागली... तिने ग्लास त्याच्या हातात दिला तसे बबनराव खूष होत म्हणाला,

"चला... तुम्ही दोघे पण ढोसा माझ्याबरोबर... मग आपल्याला मस्त एंजॉय करायचेय!..." म्हणत बबनरावाने बिन-पाण्याचा तो पेग तोंडाला लावत गटागटा गळ्याखाली उतरवला...

पुन्हा सोनाली तशीच बसून राहिली तसे बबनरावाने आपल्या दोन्ही माणसांकडे पहात फर्मान सोडले...

"द्या रे ठेवून ह्या दोघांना परत... साल्यांना प्यायला सांगतोय तर फुकटचे आखडत आहेत... साले, आपण यायच्या आधी ढोसत बसले होते... आता मी ऑफर करतोय तर साले रांडीचे नाटक करतायत!..."

त्यावर कदम आणि सावंत दोघांना मारायला पुढे सरसावले तसे घाबरत दोघेही नको नको म्हणत आपापला ग्लास उचलून प्यायला लागले... एक पेग पिऊन झाला तसे बबनरावाने नजरेनेच सोनालीला पुन्हा ग्लास भरायला सांगितले आणि तिने गुपचूप तिघांचे ग्लास परत भरले... मग पुन्हा एक पेग तिघांनी घश्याखाली ढकलला... कदम आणि सावंत आशाळभुतपणे बबनरावांकडे पहात होते तेव्हा त्यांनी ओळखून त्यांना इशारा करत म्हटले...

"हो हो... तुम्ही पण ढोसा... आपल्या बापाचा थोडीच माल आहे?... आपल्याला तर आता इथे मस्त मज्जा करायचीय... तेव्हा ढोसा तुम्ही... करा तुमचे बार फूल्ल..."

त्यांनी तसे बोलायची खोटी! कदमने एक बाटली उचलली आणि सावंतने दुसरी उचलली... दोघेही बाटली तोंडाला लावून गटागटा प्यायला लागले... वेगवेगळ्या ब्रॅन्डच्या ३/४ बाटल्या तेथे होत्या त्यामुळे ड्रिंक्सची कमी नव्हती...

बबनरावांना काही घाई नव्हती... ते आले होते अपमानाचा बदला घ्यायला आणि तो पुरेपूर घेवूनच ते तेथून जाणार होते!... ड्रिंग घेता घेता बबनराव हपापल्यासारखा सोनाली पेलेला पाहू लागला...

पन्नाशीची सोनाली पेले आजही एकदम झक्कास माल होती आणि हार्डली चाळीस बेचाळीशीची दिसत होती!... चेहरा आकर्षक होता, एकदम गोरी नाही पण गव्हाळ रंग होता, उंच अंगकाठी अन भरपेले अंग होते, डोळे प्रचंड मादक आणि बोलके होते, ज्यात पाहिले की झवायचं आमंत्रण देतेय असेच वाटायचे... ४० साईजचे गोळे किंचित ढळले होते पण अजुनही आकार शाबूत होता... कंबरेवर थोडीफार चरबी चढली होती पण ती तिच्या सौंदर्यात अजुन भर घालत होती... गांडीचा आकार ४२ साईजचा झाला होता आणि अजुनही ती चालताना तिची डुचमुळणारी गांड बघून तरण्या पोरांचे लंड उठायचे अन वयस्कर पुरुषांचे आंड वळवळायचे... गहुवर्णीय एक सेक्साट मादक बाई म्हणून ती ओळखीच्या आणि नातेवाईकांच्या सर्कलमध्ये फेमस होती!...

तिच्या मानाने मेंगळट वाटत असलेला पंचावन्नचा संजय पेले, तसा तर उंच होता पण बेढब होता... ते म्हणतात ना घरचं अन्न सकस लागत नाही... तसे लग्नानंतर दोन मुलं झाल्यावर संजय पेलेचे लक्ष बायको सोनालीवरून उडाले होते अन तो आपल्या बिझनेसमध्ये मग्न झाला होता. अर्थात, ऑफिसमध्ये संपर्कात असलेल्या बायकां-मुलींकडुन तो संभोग-सुख घ्यायचा पण घरात सोनालीला तृप्त ठेवायच्या भानगडीत तो पडत नव्हता...

नवरा संजयकडून शरीरसुख मिळत नसल्याने सोनाली बाहेर पर-पुरुषाकडुन सुख घेत होती... ती छंद म्हणून फ्री-लांसिंग काम करत होती, थोडेसे सोशल-वर्क करत होती... त्या निमित्ताने ज्या कोठल्या पुरुषाशी ओळख वाढून जवळीक निर्माण व्हायची, त्यांच्याकडुन ती संभोगसुख घेत त्यांनाही मजा द्यायची... तिच्यासारख्या वठलेल्या मादक जवानीचा उपभोग घ्यायला तुंबपेले पुरुष तयारच असायचे... मग सोनालीही त्यांच्या वेगवेगळ्या लवड्यांचा आस्वाद घेत त्यांना आपल्या निबर पुच्चीचा स्वाद द्यायची!...

पण अर्थात, त्या क्षणी सोनाली पेले बबनराव कंपनीसमोर पतीव्रता स्त्री असल्यासारखी अगतिक असल्यासारखी बसली होती आणि बबनरावाच्या हुकुमावरून ड्रिंक्स घेत होती... ३/४ कच्चे पेग रिझवल्यावर बननराव टल्ली झाले! त्यांचा डोळा स्वाताच्या भरगच्च छातीवर होताच आणि आता तिचे मादक अंग पाहून त्यांचा लवडा वळवळायला लागला... तिच्या मुलीने त्यांच्या मुलाचा केलेल्या अपमानाचा बदला घ्यायचा क्षण आता आला होता!...

बबनराव सोनालीच्या जवळ सरकले आणि त्यांनी सरळ सरळ गाऊनवरून सोनालीच्या भरीव उभारावर हात ठेवत तो दाबायला लागले... ते पाहून संजयने डोळे वटारले की त्याच्या समोर त्याच्या बायकोला एक परपुरुष दाबायला लागला होता... आणि अर्थात, बबनरावाच्या गोळ्यावरील स्पर्शाने सोनाली अवाक होवून आश्चर्याने बोलायला लागली,

"अहो हे काय करताय?? मी पतीव्रता गृहिणी आहे!..."

"गप्प बस झवाडे.... मी नाही त्यातली अन कडी लाव आतली!... तु किती लवडे पुच्चीत घालून घेतलेत सांगू का तुझ्या लायसन्सवाल्या ह्या लवड्याला??..." बबनराव तिचे गोळे चिवडत चेकाळत म्हणाला...

ते ऐकून संजय अवाक होत बायको सोनालीकडे पाहू लागला... तसे तर तो ऐकून होता की सोनाली बाहेर परपुरुषाकडून सुख घेत असते... पण आज कोणीतरी त्याच्यासमोर स्पष्टपणे तिच्याबद्दल असे विधान करत होता... त्याच्यासाठी किंचित शॉक होता पण पुर्ण धक्का नव्हता!...

बबनरावाने तिच्या गोळ्यावरचे दोन्ही हात तिच्या गाऊनच्या गळ्याकडे नेले... मग त्यांनी दोन्ही हातांनी तिच्या गाऊनचा गळा घट्ट पकडला... 'टारररर्र्र....' करत त्यांनी एक जोरदार हिसडा दिला आणि सोनालीच्या अंगावरील शॉर्ट गाऊन टराटरा फाडला गेला... टरटर करत बबनराव गाऊन खालपर्यंत फाडत गेले अन तो शॉर्ट गाऊन पुर्ण फाडला जावून सोनाली पुढून उघडी झाली! तिच्या तोंडून 'उफ्फ्फ्फ्फ्फ्फ...' करत हुंकार बाहेर पडला आणि ती आपल्या गोळ्यांवर हात ठेवून ते झाकण्याचा केविलवाणा प्रयत्न करू लागली... बबनरावांनी तिच्या हातातून जबरदस्ती गाऊन ओढून काढला आणि बाजुला टाकला...

आता सोनाली पेले त्या परक्या पुरुषांच्या नजरेसमोर फक्त सफेद ब्रा-पॅन्टीवर होती... परक्या पुरुषासमोर असे तोकड्या वस्त्रात रहायची ही तिची काही पहिली वेळ नव्हती!... पण याच्या आधी ती स्वत:हून, स्वत:च्या मर्जीने परक्या पुरुषासमोर अर्धनग्न झाली होती... पण इथे त्या रात्री तो एक परका पुरुष तिच्या नवऱ्यासमोर तिला जबरदस्ती अर्धनग्न करत होता... त्याने तिला अपमानास्पद वाटत होते, लाजिरवाणे वाटत होते आणि म्हटले तर एक वेगळी अनामिक हुरहुरही वाटत होती!...

"व्वा... कसली शिजपेली कोंबडी आहेस ग तु!.... सोनाली... हेच नाव म्हणालीस ना?... सोनाली पेले... तुझी सेक्साट नजर बोलतेय की 'ये और पेले मुझे!...' तुझी गिर्रेबाज कबुतरे खुणावताहेत 'पेले और मरोडो मुझे!...' आता त्यांना मोकळे करायची वेळ आलीय..." म्हणत बबनरावाने सोनालीची भरगच्च छाती कशीबशी तोलून धरलेल्या पांढऱ्या ब्राला हात घातला...