Andrea de zaadslet 03

Vervolg op Andrea de zaadslet 02.

Alle personages zijn ten minste 18.

*

Op een zaterdagmorgen schrok ik in alle vroegte wakker door een verschrikkelijk gehuil. Ik sprong, naakt als ik was, uit mijn bed en rende in de richting waar het gekrijs vandaan kwam. Het bleek uit de slaapkamer van mijn grootmoeder te komen.

Toen ik de deur van haar kamer open gooide, geraakte ik bijna in paniek. Het oorverdovende gekrijs ging door merg en been. Ik liep om het bed en daar lag mijn grootmoeder te kronkelen op de grond. "Oma, oma, wat scheelt er" riep ik. Het leek of het een hele tijd duurde vooraleer ze besefte dat er iemand naast haar zat.

Om een lang verhaal kort te houden, oma had al veel langer last van lage rugpijn en nu had ze, bij het uit bed stappen, waarschijnlijk een verkeerde beweging gemaakt en had ze zulk een pijn in haar rug en benen dat ze niet meer op eigen kracht kon recht krabbelen. Met veel gehuil en gevloek ben ik er in geslaagd haar terug in bed te krijgen. Dat duurde zeker een half uur voor ik zo ver was. Ik haalde haar pijnstillers en een glas water en gelukkig werd ze na een tijdje wat rustiger.

Ik heb me toen snel aangekleed en ben als een gek op mijn fiets naar het dorp gereden om de dokter te halen. Telefoon hadden wij niet omdat we te ver van de bewoonde wereld woonden en de telefoonmaatschappij een enorm bedrag vroeg om een lijn tot bij ons te trekken.

Ik kwam gelijk met de dokter terug thuis aan. Ik liet hem binnen en leidde hem naar grootmoeders slaapkamer. Ik hoorde regelmatig zwaar gekreun en zelfs gegil toen de dokter haar aan het onderzoeken was.

Toen hij een tijd later de woonkamer betrad had hij een bedrukt gelaat. "Ik vrees dat je oma een hernia heeft en naar het ziekenhuis moet. Met pijnstillers alleen valt dit niet meer op te lossen" zei hij. "Ik heb haar nu een inspuiting gegeven waardoor ze slaapt. Ik ga nu naar huis en zal van daar uit een ziekenwagen laten komen om je oma op te halen. Ze zal waarschijnlijk moeten geopereerd worden en het zou best wel een paar weken kunnen duren eer ze terug naar huis kan. Kan er iemand voor jou zorgen of denk je dat je het zelf aan kunt" vroeg hij. Vermits ik binnen een paar weken mijn achttiende verjaardag zou vieren en toch al jaren gewend was om grootmoeder te helpen verzekerde ik hem dat ik best in staat zou zijn mijn plan te trekken.

"En hoe moet het met de zaak" wou hij weten. Ik verzekerde hem dat ons personeel bekwaam genoeg was om de zaak te laten draaien zonder dat mijn grootmoeder aanwezig was. Die mensen deden dat al jaren en kenden de kneepjes van het vak. Daar zou er zeker geen probleem zijn. Alleen indien er bijvoorbeeld betalingen moesten gebeuren zou ik oma daarvoor moeten lastig vallen omdat ik immers geen volmacht had om alles op de bank te regelen. Maar daar zou ik de bankdirecteur wel over aanspreken.

En zo gebeurde. Oma werd met een ambulance naar een ziekenhuis in de stad gevoerd. Het zou wat tijd en moeite vragen om haar regelmatig te bezoeken maar dat deerde me niet. Zij had altijd voor mij klaar gestaan en nu vond ik het niet meer dan normaal dat ik dat nu voor haar deed. In die tijd was het niet de gewoonte oude mensen weg te steken in een of ander tehuis zoals nu. Wij zorgden nog voor onze ouders en grootouders zo lang het kon.

Ik reed die zelfde dag nog naar mijn werk om de mensen daar te verwittigen dat ik voorlopig niet meer kon komen en deed er het hele verhaal uit de doeken. Werkgevers hadden toen nog begrip voor je als je in een noodsituatie zat en er werd dan ook geen tamtam over gemaakt. Ik moest maar laten weten hoe het met oma ging en ze wilden haar zelfs gaan bezoeken in het ziekenhuis. Dat wees ik voor nu nog af en sprak met hen af dat ik hen zou verwittigen als zij zo ver was dat ze bezoek aan kon. Eerst moest er onderzocht worden wat er gaande was en wat er moest gebeuren.

Tijdens mijn terugrit naar huis stopte ik ook nog bij Tosh en Jef om hen op de hoogte te brengen van het gebeurde. Jef deed de deur open nadat ik aangebeld had. Hij lachte breed toen hij mij zag staan. "Dag Andrea, heb je weer dorst" vroeg hij lachend. Ik was na het avontuur op het strand al een aantal maal bij hen thuis geweest en zoals afgesproken mocht ik dan, als Tosh er was, van zijn heerlijke mannenpap proeven. Hoe meer hij spoot, hoe meer ik er naar verlangde.

Toen hij echter zag dat mijn gelaat eerder bedrukt stond verdween de lach van zijn gezicht. "Scheelt er wat Andrea? Je kijkt zo beduusd". Ik knikte en stapte naar binnen. Tosh zat in de woonkamer op de bank en zag onmiddellijk dat er wat scheelde toen ik binnen kwam. "Wat?" was alles wat ze zei. Ik deed de hele uitleg en het werd een serieus gesprek. Over seks of vrolijke zaken werd niet meer gepraat. Ze vroegen mij hoe ik nu dacht te handelen. Ik bracht hen op de hoogte van hoe ik het dacht te regelen en nadat ik hen verzekerde dat ik voorlopig nog geen hulp nodig had, stapte ik op en reed huiswaarts.

Het was middag toen ik terug thuis kwam. Ik besloot eerst maar wat te eten. Ik had immers vanmorgen geen kans gehad om te ontbijten en mijn maag grolde van de honger. Daarna kroop ik de zolder op om een valies te zoeken. Die laadde ik vol met alles wat ik maar dacht dat mijn oma in het ziekenhuis nodig had. Toiletgerief en een nachtgewaad had ik aan de mensen van de ziekenwagen reeds meegegeven dus het was meestal ondergoed, een kamerjas en slaapkleren. Die zou ik maandag eerste werk naar het hospitaal brengen. Toen ik hiermee klaar was liep het zweet in beken van mijn lijf. Het was dan ook een hete dag.

Ik besloot van, in plaats van een douche te nemen, naar het strand te gaan en me daar te verfrissen in het koele zeewater. Vijf minuten later lag ik in het frisse zeewater te dobberen en dat kikkerde mij helemaal op. Na een paar minuten liep ik, naakt zoals ik was, het strand op. Ik legde mij op het gras dat tegen de duinen groeide en genoot van de warme zonnestralen die mijn lichaam droogden.

Ik moet in slaap gevallen zijn want toen ik mijn ogen opende zaten Tosh en Jef naast mij op het gras. "Huh?" deed ik verwonderd. Jef legde uit dat Tosh er niet gerust in was geweest en niet afgelaten had eer ze kon langs komen om te zien of alles wel echt in orde was. Toen ze aan de voordeur geen antwoord kregen waren ze maar hier naartoe gekomen en hadden mij hier gevonden. Ik verzekerde hen dat alles ok was en dat ik een koffer had klaar gemaakt met alles wat ik dacht dat oma in het ziekenhuis zou nodig hebben.

Toen Tosh gerustgesteld was gingen ze weer naar huis. Voor ze het pad op ging riep Tosh "wat ga je morgen doen". Ik zei dat ik waarschijnlijk hier naar het strand kwam en dat ze, indien ze er zin in hadden, welkom waren. Dat zouden ze nog bekijken. Het hing ook een deel af van wat hun kinderen van plan waren te doen.

* * * * *

Na een onrustige nacht, het gebeurde van gisteren spookte nog lang door mijn jonge hoofd en ook was ik niet gewend 's nachts alleen in huis te zijn, was ik al vroeg op. Na een stevig ontbijt waste ik alles af en zorgde voor orde en netheid in huis. Veel werd er niet vuil omdat er niet veel beweging in huis was. Maar stof vliegt er nu eenmaal altijd en vermits ik van het vrouwelijk geslacht ben, kan ik dat moeilijk zien liggen. Toen het huis aan kant was maakte ik mezelf een paar boterhammen, grabbelde een flesje frisdrank uit de frigo en begaf me richting strand. Bij het buiten gaan uit de keuken keek ik op de klok die aan de muur hing maar, vermits het nog zo een model was dat men moest opwinden, was ze stil gevallen, dus had ik geen idee hoe laat het intussen was. Die zou ik straks met het tijdssignaal op de radio wel weer gelijk zetten dacht ik.

Toen ik van het duinpad het strand op stapte, stond ik plots oog in oog met een jonge, struise, sportief gebouwde kerel. Ik schrok me een hoedje. Dit was de eerste keer dat ik iemand op ons strand zag die ik er niet zelf had uitgenodigd. We keken mekaar geschrokken aan. "Hoe kom jij hier" vroeg ik. Hij vertelde dat hij een eind verder het strand was op gegaan en dan een wandeling tot hier had gemaakt langs het strand. Ik lachte, "dat zal dan wel meer een klimtocht geweest zijn dan een wandeling". Ik wist immers dat de eerste strandopgang drie kilometer verderop lag en dat het strand bezaaid was met golfbrekers die waren opgebouwd uit grote betonblokken waar niet makkelijk over te klauteren viel. "Dat kan je wel zeggen ja" zei hij.

Ik vertelde hem dat, indien hij verder wou lopen tot aan de volgende strandopgang, hij nog zo een vijf kilometer voor de boeg had. Ik zag aan zijn gelaat dat hij hier niet veel zin in had. "Dan maar terug langs dezelfde weg" zei hij. Vijf kilometer los zand en betonblokken zag hij duidelijk niet zitten. "Je kan ook door onze tuin naar de straat" zei ik hem, "dat loopt een eind makkelijker dan dat losse zand". Hij lachte. "Dank je, dat vind ik wel zo prettig".

We stonden nog een tijd te kletsen en ik leerde dat hij Albert heette maar iedereen noemde hem Bert. Hij woonde in een dorp zo een twintig kilometer verder en het was zijn bedoeling geweest een strandloop te doen. Maar door de veelvuldig aanwezige golfbrekers was daar natuurlijk niet veel van gekomen. "Alhoewel al dat klimmen over die brekers ook wel een goede training is" lachte hij. Omdat we zo gezellig stonden te kletsen, vroeg hij of ik het erg zou vinden als hij hier nog een tijd bij mij op het strand zou blijven zitten. Hij had alles wat hij nodig had bij in een rugzak en vermits hij langs de straat terug kon zou hij niet zo veel tijd verspillen met klauteren.

"Tja, dan heb ik wel een probleem" zei ik. Hij keek me aan alsof hij het in Keulen hoorde donderen. "Wat is het probleem" vroeg hij. Ik vertelde hem dat ik, omdat hier toch nooit iemand kwam, hier steeds naakt op het strand lag en nu geen zwempak aangedaan had toen ik hier naartoe kwam. Hij bloosde toen hij dat hoorde. In die tijd was naakt nog niet zo gewoon als vandaag. Ik kon ook zien dat er een bult kwam te staan in zijn zwembroek. Waarschijnlijk had hij zich het tafereel reeds helemaal voor de ogen gebracht. En de zwelling werd steeds groter. "Tja, mij zou dat niet storen maar dan heb ik wel een probleem" zei hij. "Ja, dat heb je nu al" zei ik, wijzend naar de grote worst die intussen zichtbaar geworden was in zijn zwembroek. "Dadelijk is je broek te klein" lachte ik.

Nog meer bloed stroomde naar zijn gelaat en hij zag al bijna rood tot in zijn hals. "We kunnen natuurlijk ook doen alsof er geen probleem is" zei ik. "Niemand ziet ons hier en als we er zelf niet over inzitten maakt het niks uit". Hij leek hierover na te denken. "Moet ik dan ook bloot" vroeg hij. "Moeten moet er niets" lachte ik, "maar ik neem aan dat het wel beter zou aanvoelen voor jou dan dat het zaakje daar zo gespannen opgesloten zit in je zwembroek. Na nog even denken zei hij "ok, als jij er geen probleem mee hebt, wil ik het wel eens proberen. Ik heb nog nooit bloot op een strand gezeten dus dan weet ik meteen hoe het aanvoelt".

Zo gezegd, zo gedaan. We legden onze handdoeken naast mekaar tegen de duinen en ik begon mij te ontkleden. Veel werk had ik niet. Enkel een topje en een short was alles wat ik aan had. Ik zat dan ook al naakt op mijn handdoek terwijl hij nog steeds, met zijn rug naar mij gekeerd, stond te treuzelen. "Je hoeft niet te wachten tot hij kleiner wordt" zei ik lachend, "als je mij dadelijk hier bloot ziet zitten staat hij toch meteen terug omhoog". Dit scheen de doorslag te geven. Hij stak zijn vingers tussen de elastiek van zijn zwembroek en stroopte het zaakje omlaag. Het eerste wat ik zag waren een paar strakke billen. Mooi gebouwd was hij in elk geval. Toen hij zich omdraaide schrok ik toch wel even. Zijn stijve was zo mogelijk nog groter dan die van Marc of Jef. Hij moet zeker vijfentwintig centimeter geweest zijn. Wat een gevaarte. Zijn lul stond recht vooruit. Maar toen hij zich omdraaide en mij daar naakt zag zitten, kletste hij tegen zijn buik.

"Wow, dat is wel een serieuze wegwijzer die je daar bij hebt" lachte ik. En weer zag ik het bloed naar zijn hoofd schieten. Hij keek mij maar een paar seconden aan en dan draaide hij zich opzij en zag ik iets wat ik nog nooit gezien had. Het leek wel of er een kraan werd open gedraaid. Uit zijn lul kwam een hele straal zaad die gewoon omlaag liep het zand in. Het leek wel een overloop. Even later zag ik zijn lul schokken en spoot hij zeker nog een straal of tien ver voor zich uit het zand in. Zeker twee meter ver vloog het witte goedje. Zo veel had ik nog nooit iemand zien spuiten. En Marc en Jef waren toch ook geen kleine jongens.

"Nou, jij had zeker een hele tijd gespaard" lachte ik. Dat bleek niet te zijn. Hij spoot altijd nogal veel zei hij maar nu was het toch wel meer geweest. Dat had alles te maken met het feit dat hij mij hier bloot zag zitten. Ik was de eerste vrouw die hij in levende lijve naakt zag. "Vieze boekjes" had hij al wel gezien, maar in het echt nog nooit. Nu begreep ik ook waarom hij zo stond te treuzelen om zich te ontkleden. Hij voelde waarschijnlijk aan wat er komen ging. "Je moet je dat niet aantrekken" lachte ik, "ik zie dat graag". Het leek wel of hij zich nu meer op zijn gemak begon te voelen. "Heb jij dat dan al zo veel gezien" vroeg hij. Ik haalde mijn schouders op, "een paar keer, maar nooit zo veel en je pik is ook veel groter dan wat ik tot hiertoe al te zien gekregen heb" zei ik.

Tot mijn verwondering vertoonde zijn fluit geen enkele neiging om slap te worden. "Als je wilt kan ik je dat nog wel een keer laten zien" zei hij. Ik stond verstomd. Bij Marc en Jef vielen die lullen steeds slap nadat ze gespoten hadden. Wist ik veel dat jonge kerels anders in mekaar zitten dan wat oudere. "Mmmmmm ja, wil je dat voor me doen? Ik wil best wel kijken. Als je wilt zal ik je helpen". Alleen deze uitspraak deed zijn lul schokkend opwippen. "Dat zou ik vast heel lekker vinden. Wil je dat doen" vroeg hij. Ik stond recht en ging voor hem op mijn hurken zitten. Hij keek nu recht tegen mijn tieten en muis en had verder geen oppep nodig.

Langzaam stak ik mijn hand uit en raakte die stijve staaf aan. Wat was dit toch een heerlijk gevoel. Zo hard en toch zo zacht. Er kwam nog een druppel sperma uit zijn pisgaatje toen ik in zijn pik kneep. Zachtjes begon ik zijn velletje op en neer te schuiven. Hij kreunde al snel en ik begreep dat deze kerel wel geweldig heet moest zijn. Ik stak mijn andere hand uit en betastte zijn ballen. Dat waren echte joekels. Groter dan een eendenei. En zo te voelen zat daar nog heel wat zaad in verborgen. Zachtjes kneedde ik die joekels terwijl mijn vingers over zijn staaf heen en weer gleden. Zijn voorzaad vloeide rijkelijk en ik smeerde er zijn eikel mee in zodat hij geen probleem zou hebben met de voorhuid die er steeds weer over schoof.

Langer dan een minuut of drie, vier, zal het niet geduurd hebben. "Ooooh dit is zo lekker. Ik voel het al terug komen. Ik voelde hoe zijn ballen samen trokken en even later begonnen zijn benen te trillen. "Pas op Andrea, het gaat komen" krochte hij met veel moeite. Ik trok er mij niets van aan en bleef aan zijn leuter trekken. Ik voelde hoe die lat begon te schokken en even later was hij zo ver. Een tweede lading zaad spoot uit zijn pisgaatje en raakte me in het aangezicht. Daarna volgden er nog verschillende. Een paar op mijn smoeltje en de rest spoot op mijn borsten. Ook deze keer was het nog meer dan ik ooit van iemand anders had gezien. Het voelde heet aan toen het op mijn lijf kletste. Mijn hand schoot naar mijn kut en tien tellen later kwam ik zelf ook klaar. Heel dit gedoe had me zo heet gezet dat ik bijna klaar gekomen was zonder mezelf aan te raken. Ik keek tussen mijn benen en zag daar een hele sliert wit doorschijnend kutsap omlaag hangen.

"Wow, dit was lekker" lachte ik. "Lekker? Dit was gewoon ongelofelijk" lachte hij. Mijn hand was de eerste vreemde hand die hem had aangeraakt en hij vond het heerlijk. "Hier wil ik alle dagen wel voor over die golfbrekers klimmen" lachte hij. "Dat is niet nodig" antwoordde ik, "dan kom je gewoon met je fiets langs de weg. Veel gemakkelijker en sneller". Ik stond recht en nam zijn hand in de mijne. "Kom, laten we ons afspoelen in de zee". En dat deden we. Zijn lul was niet veel gekrompen maar hing nu wel als een slappe worst tussen zijn benen. We speelden een hele tijd in het water tot we het koud kregen. Daarna lieten we ons opdrogen in de zon.

We aten onze sandwiches op en ik dronk frisdrank en Bert had een bus thee meegenomen. We kletsten over van alles en nog wat. Toen ik hem vroeg of hij een vriendin had schudde hij ontkennend het hoofd. "Dan moet je vast veel masturberen met zulke ladingen zaad in jouw ballen" was ik benieuwd. Hij knikte maar zei niets. Hij leek nog steeds verlegen om over zulke zaken te praten. "Ik doe dat soms wel vijf of zes keer per dag" zei ik om hem wat op zijn gemak te stellen. "Ik.... ik doe dat verschillende keren per dag. Als ik dat niet doe ontplof ik. Het lijkt soms, als ik geen kans krijg, of mijn ballen zullen barsten". "En spuit je dan steeds zo veel" vroeg ik. "Na de derde keer wordt het meestal wat minder maar het blijft wel steeds de moeite. Ik moet thuis goed opletten dat mijn moeder er geen sporen van terug vind. Daarom doe ik het meestal op het toilet of in de badkamer".

"Ik doe het overal waar ik kan" lachte ik. "Maar ik spuit dan ook geen halve liter pap weg zoals jij. Er kan wel eens wat uit mijn muis lopen maar dat is nooit zo veel. Meestal is het zoals daarstraks en dat kan ik wel weggewerkt krijgen zonder dat er iemand wat van merkt". Doordat we zo openlijk over masturbatie praatten, zag ik zijn worst opnieuw aanzwellen. "Wordt je al terug heet" vroeg ik. Hij schokschouderde, "ik kan er niet aan doen. Dat is altijd zo als ik nog maar aan seks denk". "Heeft er al eens ooit iemand aan je leuter gezogen" vroeg ik, terwijl ik het antwoord al wist. Zijn lul kwam nu met schokken omhoog. Hij schudde ontkennend zijn hoofd. "Zou je dat willen" teasde ik weer. Hij kreunde bij de gedachte alleen al.

"Zou jij dat doen" vroeg hij met een knalrode kop. Ik lachte en likte mijn lippen. "Ik hou er ongelofelijk van als een man zijn pap in mijn mond of op mijn lijf spuit". Weer schokte zijn lul en ik verwachtte dat hij elk moment zou beginnen spuiten. "Wil je dat ik dat eens bij je doe" vroeg ik. "Ik.... ik weet het niet. Is dat niet vies" vroeg hij. "Ik vind dat niet vies. Ik hou van het gevoel van een pik in mijn mond en ook van de smaak van sperma. Wil je het eens proberen"? En zo had ik een paar tellen later een deel van zijn stengel in mijn mond zitten. Bij het eerste contact van mijn lippen op zijn eikel was hij bijna in de lucht gesprongen en hij kreunde en zuchtte de hele tijd dat ik mijn tong over zijn stengel liet gaan. Zodra ik mijn lippen over zijn steel stulpte begon hij hevig te schokken.

"Laat me weten wanneer je gaat komen" zei ik en zette mijn mond terug aan het werk. Veel moest ik niet doen. Bij Jef duurde het steeds enige tijd vooraleer hij mijn mond vulde, bij Bert ging dat veel sneller. Langer dan twee minuten was ik niet bezig toen ik hem hoorde krochen, "pas op..... oooh lekker..... oooooh God dit is geweldig......aaaahhh ik KOOOOM". Zijn dikke lul klopte in mijn mond en werd zo mogelijk nog dikker. En toen spoot de eerste straal achterin mijn keel. Gelukkig was ik er op voorbereid ander had ik me zeker verslikt. Ik probeerde alles weg te slikken maar hij spoot zo veel en zo snel dat er geen beginnen aan was. Zijn withete zaad liep langs mijn mondhoeken naar buiten en pletste op mijn borsten. Hij schokte nog een hele tijd. Zelfs toen ik de laatste druppel had opgezogen schudde zijn lichaam nog regelmatig na. Zijn ademhaling ging met horten en stoten en het leek wel of hij daar flauw ging vallen.

"Man, man, man, zo een genot heb ik me nooit kunnen voorstellen" kwam er na enige tijd uit. "Waar heb jij dat geleerd?" Ik vertelde hem dat een man mij had geleerd hoe ik dit moest doen. Maar omdat hij gehuwd was wilde ik zijn naam niet noemen. Dat begreep hij. "De jouwe is pas de tweede die ik heb afgezogen" gaf ik mee. "En tussen haakjes, je smaakt heerlijk" lachte ik. Hij keek me schaapachtig aan. "Dit mag je wel vijf keer per dag doen bij mij. Ik heb me nooit kunnen voorstellen dat dit zo fantastisch zou aanvoelen".