Antharia Ch. 05

Verhaal Info
Over een ridder en haar beschermelinge.
2.9k woorden
4.5
7.3k
00
Verhaal heeft geen tags

Deel 5 van de 8 delige serie

Bijgewerkt 05/02/2022
Gemaakt 04/16/2007
Deel dit Verhaal

Lettertypegrootte

Standaard Lettergrootte

Lettertypeafstand

Standaard Lettertypeafstand

Lettertype Gezicht

Standaard Lettertype

Thema Lezen

Standaardthema (Wit)
Je moet Inloggen of Aanmelden om uw aanpassingen in uw Literotica-profiel op te slaan.
PUBLIEKE BÈTA

Opmerking: u kunt de lettergrootte en het lettertype wijzigen en de donkere modus inschakelen door op het pictogramtabblad "A" in de Story Info Box te klikken.

Je kunt tijdelijk terugschakelen naar een Classic Literotica® ervaring tijdens onze lopende openbare bètatests. Overweeg om feedback te geven over problemen die u ervaart of om verbeteringen voor te stellen.

Klik hier
DarkBee
DarkBee
18 Volgers

Hoofdstuk 16

De volgende ochtend werd Taarra wakker omdat ze Kyra niet naast zich voelde slapen. Verschrikt schoot ze overeind en keek om zich heen, maar Kyra was nergens te bekennen. Taarra wreef de slaap uit haar ogen en keek naar buiten. De zon stond al behoorlijk hoog aan de hemel en Taarra schoot uit bed en sprintte naakt naar de rivier. Daar zat Kyra zich te wassen.

"Hoi slaapkop, kom erbij, het water is heerlijk!" riep ze Taarra toe.

Taarra liet zich in het koele water zakken en waste zich snel. Daarna ging ze terug haar huis binnen en at snel wat. Vervolgens raapte ze alle spullen bij elkaar die ze nodig had voor Kyra's training. Met alle spullen in haar handen liep ze weer naar buiten, nog steeds naakt. Kyra zat nog steeds in de rivier en leek zich nergens zorgen over te maken.

"Waarom loop je zo te haasten? Alsof de dag niet lang genoeg duurt. Leg die zooi neer en ga lekker in het gras liggen en van de zon genieten, ga ik ook doen."

"Ik dacht het niet, vergeet niet dat er elk moment een lading wapens kan arriveren en niet veel later Orken voor onze grenzen staan. Die zullen niet net als wij van de zon willen genieten, die willen plunderen, verkrachten en doden en ons land heeft iedereen die een wapen kan vasthouden hard nodig. Dus..."

Voordat Taarra haar verhaal kon afmaken was Kyra op haar afgelopen en zoende haar vol op haar mond. Met haar handen pakte Kyra Taarra's gezicht vast en liet haar voorlopig niet meer gaan.

Nadat ze klaar was met de zoen deed Kyra iets wat Taarra nooit had verwacht: ze stak haar handen uit en greep haar borsten vast. Ze kneep licht in Taarra's lichtgekleurde tepels, die niets anders kon dan Kyra laten begaan. Stiekem vond ze het wel geil en deed geen moeite om haar tegen te houden. Sterker nog, Taarra deed hetzelfde bij Kyra's borsten: ze greep ze vast maar in plaats van in de tepels te knijpen, begon Taarra Kyra's borsten te kneden en te masseren. Taarra deed het erg goed en Kyra begon het warm te krijgen en voelde een vreemd gevoel in haar hele lichaam.

"Laten we gaan liggen, dan kunnen we er beter bij. Als jij nu eens op je rug gaat liggen, dan gaat het makkelijker."

Kyra liet Taarra's borsten los en ging op haar rug liggen. Taarra ging praktisch op haar liggen, met haar gezicht vlak boven Kyra's haarloze en waarschijnlijk nog maagdelijke poesje en met haar eigen poesje vlak boven Kyra's gezicht.

"Oh, je had andersom moeten gaan liggen" zei Kyra.

"Nee hoor, kijk maar." Met deze woorden liet Taarra haar hoofd zakken en likte met haar tong rondom Kyra's spleetje, die schrok.

"Wat doe jij nou weer?" vroeg ze.

"Hoezo, doe ik iets verkeerds dan?" vroeg Taarra onschuldig.

"Nee, dat is het... aah!" kreunde Kyra, toen Taarra haar lipjes spreidde en haar klitje likte.

Kyra werd zo overweldigd door dit geweldige gevoel dat ze niets anders kon doen dan haar ogen sluiten en Taarra laten begaan.

Taarra likte en streelde Kyra's poesje en stak op een gegeven moment een vinger naar binnen. Kyra genoot en rolde haar hoofd heen en weer terwijl ze allerlei kreten slaakte. Taarra verdubbelde haar snelheid en intensiteit en likte Kyra naar een enorm orgasme.

Een paar minuten lang schokte Kyra's lichaam oncontroleerbaar en ze slaakte woeste kreten. Taarra hield niet op met likken en vingeren.

Langzaam bouwde Taarra haar stimulatie af totdat ze alleen nog maar met haar wijsvinger over Kyra's gezwollen schaamlippen streelde. Taarra rolde op haar rug en draaide zich om. Ze ging naast Kyra liggen.

"Oh... mijn... god, dat was fantastisch" hijgde Kyra.

Taarra glimlachte en draaide haar hoofd opzij en gaf Kyra een zoen op haar wang.

"Blijf nog maar even liggen, dan ga ik me alvast klaarmaken voor onze training. Ik verwacht je over een paar minuten, goed?"

Kyra knikte en bleef liggen terwijl Taarra haar huis inging en zich aankleedde. Haar wapens, schilden en pantser lagen al buiten en ze hoefde alleen maar een broek en hemd aan te trekken en haar bustehouder. Toen ze klaar was kwam Kyra de kamer binnenlopen. Ze zei niks maar gaf Taarra een daverende zoen op haar mond en begon zich daarna aan te kleden. Hand in hand liepen ze naar buiten.

"Goed, speeltijd is voorbij, nu moeten we echt aan de slag. We zijn geen geliefden meer maar vijanden. Probeer je in te denken dat ik een Ork ben."

Toen Taarra dat laatste zei moest Kyra lachen.

"Als een Ork er zo zou uitzien, zou iedereen van schrik hard weglopen" plaagde ze. Taarra grinnikte.

"Dank je wel..." was haar antwoord en tegelijkertijd viel ze Kyra aan. Die kon nog maar net op tijd haar zwaard opheffen om Taarra's slag af te weren.

De training was begonnen en Taarra spaarde Kyra nauwelijks. Aan het einde van de middag, toen ze allebei doorweekt waren van het zweet, vond Taarra het wel mooi geweest. De twee vrouwen deden hun wapens af en Taarra trok haar pantser uit. Kyra had zonder pantser gevochten maar dat had Taarra er niet van weerhouden om alsnog Kyra hard aan te pakken.

Kyra trok haar kleren uit en overal zaten blauwe plekken waar Taarra's houten zwaard door haar verdediging heen was gegaan, op haar armen, haar borst en benen, bijna overal. Ook had Kyra behoorlijk last van haar armen omdat ze die voortduren had gebruikt om haar zwaard en schild vast te houden en ermee te vechten.

Kyra gooide met moeite haar zwaard en schild op de grond en viel achterover en bleef liggen, moe van de zware training. Taarra ging naast haar liggen nadat ze haar wapens had afgedaan en haar pantser uitgetrokken. Haar kleren waren nat van het zweet en zowel Taarra als Kyra stonken een uur in de wind.

"Als je nog kan lopen, sleep jezelf dan naar de rivier en ga je wassen, je stinkt" zei Taarra tegen Kyra.

"Nee jij ruikt lekker" was haar antwoord. "Ik kan geen stap meer verzetten, zelfs niet om eten te gaan halen."

Zo naast elkaar liggend vielen ze in een diepe slaap.

Hoofdstuk 17

Kyra werd wakker doordat ze een laken over zich heen wilde trekken in haar slaap maar niks voelde; ze lagen nog steeds in het gras te slapen. Kyra ging rechtop zitten en voelde al haar spieren protesteren. Kreunend ging ze weer liggen en Taarra werd wakker door haar geluid.

"Wat is er meisje, een beetje spierpijn? Stelt niks... kolere, hebben we de hele avond hier gelegen? Laten we gauw naar binnen gaan," zei Taarra.

Kyra rekte zich uit en probeerde haar onwillige spieren een beetje op gang te krijgen. Ze stond op en liep samen met Taarra naar binnen.

"Kleed je uit en ga op mijn bed liggen, dan zal ik je masseren, dat heb je wel verdiend na een dag hard werken."

Kyra kleedde zich uit en ging op haar buik op Taarra's bed liggen. Taarra kwam even later de kamer in met een flesje olie. Ze verwarmde wat olie in haar handen en begon met Kyra's schouders en rug. Met lange duwende bewegingen probeerde ze Kyra's spieren los te krijgen en te ontspannen. Kyra sloot haar ogen en hield haar mond, behalve als Taarra een spier vond die nog vastzat en stevig onder handen nam.

Taarra's bewegingen werden steeds tederder terwijl ze nog steeds bezig was met Kyra's rugspieren. Plagend stak ze haar vingers in Kyra's zij en het meisje schoot een halve meter de lucht in.

"Hé, dat is niet grappig."

"Ben ik het niet mee eens, ik vind het wel grappig," en Taarra begon Kyra te kietelen. Die wist niet of ze moest lachen of pijn lijden vanwege de aanhoudende spierpijn in haar armen en benen. Niet lang daarna ging Taarra weer verder alsof er niets was gebeurd.

Nu was het de beurt aan Kyra's benen. Voorzichtig masseerde Taarra de lange slanke benen van haar beschermelinge. Ook al waren ze nog maar kort bezig met trainen, Taarra zag al wel een begin van de stevige en gespierde benen die Kyra zou krijgen, net als zijzelf. Kyra moest goed blijven eten en bewegen, dan zou ze slank blijven en toch sterk kunnen worden. Een beetje zichtbare spieren konden geen kwaad en waren ook niet zo erg om naar te kijken, vond Taarra zelf, terwijl ze haar shirt omhoog tilde en naar haar platte buik keek.

Voorzichtig trok Taarra aan Kyra's benen. Toen ze geen reactie kreeg, trok ze wat harder en boog ze Kyra's benen dubbel, zo ver als mogelijk. Nu hoorde ze Kyra even kreunen, maar nog steeds niets bijzonders. Daarop trok Taarra Kyra's benen bij de heupen naar haar rug. Kyra begon luidkeels te protesteren en Taarra stopte onmiddellijk.

"Zo, dat doet dus pijn he? Daar zullen we flink aan moeten werken. Ik denk dat we morgen de wapens even laten voor wat ze zijn en ons wat meer zullen gaan richten op kracht en lenigheid, goed?"

"Ja, dat is goed, als ik me weer wat beter voel moeten we dat maar eens gaan doen. Ga nu maar weer verder en zorg ervoor dat het niet zo'n pijn doet als daarnet."

Taarra richtte haar aandacht weer op het naakte meisje dat voor haar op haar eigen bed lag. Ze kon het niet laten en streelde Kyra's mooi gevormde billen. Nergens op haar lichaam was ook maar één gram vet te zien, deels door haar 'dieet' uit de tijd dat ze nog op straat woonde, deels door de zware trainingen van de afgelopen dagen.

Kyra zei niets toen Taarra haar billen streelde, ze vond het wel lekker, zeker toen Taarra 'per ongeluk' met haar hand tussen haar billen glipte en haar poesje streelde. Langzaam spreidde ze haar benen en gaf Taarra een goede blik op haar haarloze spleetje. Taarra kon zich niet beheersen en stak haar hele rechterhand tussen Kyra's billen en streelde Kyra's poesje.

Net zo plotseling als ze was begonnen hield Taarra op met Kyra tussen haar benen te strelen.

"Niet ophouden..." zeurde Kyra, "het werd net lekker," maar Taarra had andere plannen.

Kyra moest zich omdraaien. Zonder te aarzelen dook Taarra tussen Kyra's benen. Met haar rechterhand streelde ze weer Kyra's inmiddels nat geworden kut. Met haar mond besteedde ze aandacht aan Kyra's borsten en tepels, die keihard werden.

Voorzichtig stak ze twee vingers in Kyra's kut en maakte een 'kom hier'-beweging. Gelijk kreeg ze reactie in de vorm van gekreun en veel oh's en ah's, dus Taarra wist dat ze goed zat en liet Kyra's borsten voor wat ze waren en begon Kyra's opgezwollen klitje te likken terwijl ze haar bleef vingeren.

Een paar minuten later werd Kyra's poesje behoorlijk nat en droop het vocht naar buiten en Taarra's vingers werden helemaal nat. Kyra maakte wat ondefinieerbare geluiden en kreunde veel maar bleef relatief stil liggen, in tegenstelling tot voorgaande keren.

"Wauw, dat was lekker zeg. Hoe deed je dat?" vroeg Kyra, nadat haar orgasme grotendeels was weggeëbd.

"Dat is mijn geheim en dat mag je lekker zelf uitvinden, maar nu niet. Hoe voel je je nu?"

"Een stuk beter. Dank je voor de heerlijke massage, dat had ik echt nodig, maar ik ben echt ongelooflijk slaperig geworden."

"Ben ik helemaal met je eens, tijd voor nog meer nachtrust."

Taarra ruimde alle spullen op en kroop onder de lakens. Kyra nestelde zich in haar armen en samen vielen ze in slaap.

Hoofdstuk 18

De volgende ochtend werden ze vroeg gewekt door een man uit het dichtstbijzijnde dorp. Hij bonsde op de voordeur van Taarra's huis en toen er niet open werd gedaan liet hij zichzelf binnen en ging Taarra wekken. Geïrriteerd werd ze wakker, maar toen ze hoorde dat de door haar bestelde wapens en pantsers waren aangekomen, schoot ze overeind en sprong, nog steeds even bloot als toen ze in bed was gaan liggen, tot groot genoegen van de dorpeling, haar bed uit en trok snel haar kleren aan. Daarna ging ze Kyra wekken.

Toen ook zij wakker was schoven ze snel hun ontbijt naar binnen en Taarra ging Schaduwrijder zadelen terwijl Kyra wat spullen bijeen raapte. Met een rotgang reden ze naar het dorp.

Op het plein in het centrum van het dorp lagen gloednieuwe wapens en blinkende stukken pantser op grote stapels netjes geordend te wachten totdat ze zouden worden uitgedeeld. Taarra deelde her en der orders uit, onder andere om de rest van haar deel van het te vormen leger bijeen te roepen. Daarna kreeg ze van Kyra de lijsten met wie wat kreeg en deelde, met behulp van haar commandanten die al op het plein waren, alle spullen uit die uitgedeeld konden worden.

Aan het einde van de middag was iedereen die zich had aangemeld voor het leger en in het noorden woonde naar het dorp gekomen en had zijn of haar wapens en pantser gekregen; de pantsers werden voor iedereen hier en daar nog aangepast, zodat ze nog beter zouden passen.

Taarra riep iedereen bijeen voor een laatste toespraak voordat iedereen weer zou mogen gaan.

"Vrienden, landgenoten, medestrijders, morgen begint het echte werk, dan verwacht ik van ieder van jullie meer dan 100% inzet. We hebben niet veel tijd, dus die tijd die ons nog rest moeten ten volle benutten. Daarom vraag ik van jullie om ook buiten mijn trainingen om met elkaar te oefenen en zo goed als maar mogelijk is jullie wapens en pantsers te leren beheersen en zo goed mogelijk te gebruiken. Ik zou jullie willen adviseren om jullie houten wapens voorlopig nog niet weg te gooien, in het begin zouden er wel eens vervelende ongelukken kunnen gebeuren en dat willen we koste wat kost voorkomen.

Morgenochtend, een uur na het opkomen van de zon, verwacht ik iedereen op het grote veld waar ook de eerste grote bijeenkomst was, met jullie complete uitrusting en wapens. Zorg dat je erbij bent, want we hebben iedereen hard nodig. Ga nu en rust uit, morgen wordt het de eerste van vele grote dagen."

Applaus en luid gejuich viel Taarra ten deel en met een brede glimlach reed ze weg op Schaduwrijder met Kyra achter haar, die haar armen stevig om haar middel sloeg en zich dicht tegen haar aandrukte.

Hoofdstuk 19

Diezelfde avond nog overhandigde Taarra Kyra's wapen en panter: een gloednieuw langzwaard, een maliënkolder en een pantser van leer dat daar overheen moest dragen dat haar hele lichaam bedekte en beschermde. Ook kreeg Kyra een schild met ongeveer dezelfde afmetingen als het houten schild waarmee ze geoefend had, groot genoeg om haar hele bovenlichaam te beschermen.

Kyra was zo gelukkig als een klein kind en kon niet wachten om haar nieuwe spullen uit te proberen. Taarra had een leuke en een wat minder leuke mededeling voor haar:

"Morgenochtend word je opgehaald door een tovenaar van het Gilde, die zal je meenemen naar de hoofdstad, waar je voor een commissie moet verschijnen die zal beoordelen of je een opleiding mag gaan volgen aan de Universiteit van de Magie.

Mocht je worden aangenomen dan wordt er daar voor onderdak en eten en drinken gezorgd maar dat betekent ook dat ik je een lange tijd niet meer zal zien. Wil je dat?"

Kyra keek Taarra heel even ongelukkig aan maar verzonk daarna in gedachten. Half in zichzelf pratend liep ze alle voor- en nadelen langs:

"Ik moet bij Taarra weg maar de Universiteit zorgt voor alles, betaalt alles. Ik krijg een opleiding maar alleen in magie en niet in zwaardvechten," peinsde ze, terwijl ze rondjes door Taarra's huis liep.

"Taarra?" vroeg ze hardop, "kan ik daar ook les krijgen in zwaardvechten, denk je?"

"Ik kan kijken of ik iets voor je kan regelen, je hebt zeker talent. Ik denk dat zowel de Universiteit van de Magie als de Hogeschool voor de Krijgskunst je graag willen aannemen en omdat hun samenwerking zo goed is zullen ze je een perfecte combinatie van magie en krijgskunst aanbieden."

"Goed," peinsde Kyra verder, "misschien kan Taarra ook wat voor me regelen bij de Hogeschool voor de Krijgskunst en kan ik allebei de opleidingen doen."

Na nog wat gepeins was Kyra eruit: "Ik doe het. Ook al hou ik meer van je dan van wie of wat dan ook, zelfs jij kan me niet de opleiding geven die ze me daar kunnen aanbieden en vroeger of later zien we elkaar toch weer. Trouwens, het zal toch niet zo zijn dat ik zeven dagen per week aan het studeren ben? Hopelijk krijg ik genoeg tijd om andere dingen te doen, zoals jou opzoeken."

"Goed, ik respecteer je besluit, het is tenslotte jouw leven en zo'n kans krijg je nooit meer. Ik zal gelijk een brief gaan schrijven aan de Grootmeester van het Zwaardvechtersgilde en je bij hem aanbevelen. Hij en ik hebben nog samen gevochten en hij heeft zijn bewondering voor mij nooit onder stoelen en banken gestoken. Als ik niet lesbisch was, zou ik nu met hem getrouwd zijn, denk ik. Als ik jou was, zou ik onder de wol kruipen, morgen wordt een spannende dag voor je en je hebt je nachtrust hard nodig. Ik ga eerst die brief schrijven en dan ga ik ook slapen, ik heb morgen een hoop orders te geven en een hoop mensen te trainen."

Kyra ging naar Taarra's slaapkamer, kleedde zich uit en ging slapen. Taarra pakte een stuk papier, een veer en een inktpot en schreef een aanbevelingsbrief voor de grootmeester van het Gilde. Toen ze klaar was, rolde ze de brief op, bond hem vast met een lint, liep naar haar slaapkamer, kleedde zich uit, ging in bed liggen, trok Kyra dicht tegen zich aan en ging ook slapen.

DarkBee
DarkBee
18 Volgers
Gelieve dit een score te geven verhaal
De auteur zou je feedback appreciëren.
  • REACTIES
Anonymous
Our Comments Policy is available in the Lit FAQ
Posten als:
Anoniem
Deel dit Verhaal

LEES MEER VAN DEZE SERIE

Antharia Ch. 06 Volgend Deel
Antharia Serie-Informatie