De Harem: 06 De ontmaagding

Er viel van alles te bepraten en te vertellen, maar we liepen stil naast elkaar.

"Hoor jij dat ook?" fluisterde Sharana plotseling. "Paarden en stemmen."

Het leek ons niet dat er Saters op de paarden zouden zitten, dus we maakten ons geen zorgen en liepen gewoon verder. Het bleek om een groep vrouwen te gaan, van de manege een paar kilometer verderop. We kwamen elkaar wel vaker tegen.

"Goedemorgen dames."

"Goedemorgen Jard, eindelijk aan de vrouw?" en weg waren ze weer. Tijd om terug te gaan.

We kregen een prima ontbijt en daarna werden we door de tweeling onder de douche gezet. Hoki deed voor hoe ik gewassen moest worden en liet het vervolgens aan Sharana over. Daarna moest ik Sharana inzepen, schoonboenen en afdrogen. We werden beide besprenkeld met een geurtje en moesten een shirt en een broek aan. Ja, ik ook, want dan kon Sharana dat weer bij mij uittrekken. Op het bed lag een schoon laken, besprenkeld met een geurwatertje en met bladeren van klaproos en duinviooltjes, die vermoedelijk uit mijn tuin kwamen. De meisjes hadden er echt werk van gemaakt.

Voor we op bed gingen liggen kregen we een stuiterbal. Zoiets dronk ik nooit. Het bleek een shotje te zijn van sambuca en blue curaçao. "Om de remmingen kwijt te raken," zei Linda. Dat leek mij niet nodig, maar daar vergiste ik mij in. Je zou misschien verwachten dat de seks wel van een leien dakje zou lopen. Sharana had veel ervaring en hoewel ik geen echte Casanova was, wist ik toch redelijk goed wat ik moest doen. Ik kon wel wat meer dan alleen mijn pik stijf houden. Het ontmaagden bleek veel ingewikkelder dan ik had gedacht. Sharana was nog groener dan lentegras. Als ik haar zoende, aanraakte aan haar billen, binnenkant van haar dijen of haar borsten, dan sloot ze zich af en als ik in de buurt van haar knopje kwam verkrampte ze volledig.

Met gewoon knuffelen en wat wegkruipen bij mij had ze geen problemen gehad, maar nu het de bedoeling was om echt geslachtsgemeenschap te hebben was de spanning te groot. Het leek wel of ik met een therapeutische sessie bezig was.

"Wil je dit wel echt?" vroeg ik nog eens.

"Dit is heel belangrijk en jij moet het doen."

De andere meisje waren naar de tuin gegaan, voetballen of zo. Alleen Nora en Léria waren er nog. Na nog wat geëxperimenteer en aanwijzingen van Nora zei ik tegen Sharana dat we vandaag alleen zouden knuffelen en dat dan morgen, als we wat meer gewend waren, de grote dag zou zijn. Een leugentje om bestwil.

Na uren knuffelen, overgaand in vrijen en nog een extra shotje begon Sharana eindelijk haar remmingen wat te verliezen. Haar paradijs werd vochtig en Sharana begon haar heupen te bewegen. Na enige tijd plopte mijn paal spontaan, zonder enige opzet, naar binnen. Sharana schrok even en werd toen compleet wild. Wat hebben die jonge meisjes toch een energie als ze eenmaal aanslaan. Alle subtiliteit was weg. Ik liet haar haar gang gaan en hielp en stimuleerde haar zoveel als ik kon, het ging nu niet om mij, maar om haar. Niet helemaal natuurlijk, ik moest zelf wel klaarkomen. Als ik geen goed orgasme zou hebben, dan zou bij haar de gedachte kunnen ontstaan dat ze niet goed genoeg was. Simuleren was geen optie voor mij, het moest echt zijn. Bij vrijen komt meer kijken dan je zou denken.

Na de ontmaagding was de seks niet voorbij. Integendeel we deden het nog twee keer. Sharana was ontzettend opgelucht en helemaal in de wolken, ik werd overladen met bedankkusjes. Ze zou me nooit verlaten, zei ze. Het leek mij beter als ze op een keer een leuke jongeman van haar eigen leeftijd aan de haak zou slaan, maar eerlijk is eerlijk, echte samensmeltingen doen iets met mij. Sharana had blijvend een plek in mijn hart veroverd.

Eind goed al goed? Nadat we nog rustig en intiem bij elkaar hadden gelegen werd Sharana opnieuw verdrietig, tranen biggelden over haar wangen. Natuurlijk vroeg ik wat er was. Nora vroeg het ook, maar Sharana kon het niet vertellen. Ze was gewoon verdrietig. "Moet ik je alleen laten?" vroeg ik ongerust. Sharana schrok enorm, nee, ik mocht niet weg. Sharana wilde tegen mij aan liggen en verder huilen. Het was voor mij onbegrijpelijk en ik voelde mij doodongelukkig met de situatie, maar ik sloeg een arm om haar heen en bleef bij haar. Wat kon ik anders doen? Noki bracht ons het feestelijk bedoeld diner op bed en daar knapte Sharana wel van op.

**** Naar het werk ****

Nora kon maandag in principe wel naar haar werk. Ze zou het wel prettig vinden als ik haar met de auto kon brengen. Ze kon dan op de achterbank liggen, zodat ze niet gezien zou worden. Zo gezegd zo gedaan. Ze vond het wel leuk, dat ik naakt in de auto zat. Mijn piemel was haar speelkameraadje, maar ze kon er vanaf de achterbank helaas niet goed bij.

"Hoe gaat het tussen jou en Linda," vroeg Nora. Een ogenblik dacht ik, dat ik nu te horen zou gaan krijgen, dat ik tussen haar en Linda moest kiezen.

"We zitten elkaar continu uit te dagen. Dat windt me vreselijk op en volgens mij vindt ze mijn gedrag ook heel opwindend. Hoe dat verder gaat weet ik natuurlijk nog niet. We kennen elkaar nog maar net. Toch ben ik nu al echt stapelgek op haar, maar met haar heb ik niet zulke open gesprekken als met jou. We hebben het eigenlijk alleen nog maar gehad over onze seks"

Nora dacht even na en zei toen: "Dat komt wellicht omdat zij wel weet dat haar gedrag niet echt geaccepteerd wordt in onze samenleving. Ze durft zich nu misschien nog niet goed bloot geven."

"Voor mijn oordeel hoeft ze niet bang te zijn, mijn naaktloperij wordt ook niet algemeen geaccepteerd. Haar licht dominante en sadistische gedrag tijdens de seks is niet echt wreed. Volgens mij is Linda een enorm lief meisje als het er op aan komt."

"Dat weet ik wel zeker," zei Nora. "Dat wat ze allemaal voor de groep heeft gedaan is geweldig en ik weet zeker dat ze jou met gevaar voor eigen leven zal beschermen als dat nodig is."

Met Nora kon ik uitstekend praten over wat ons bezig hield, het was een heel gevoelig en open meisje. Ze had de afgelopen tijd niet goed geweten hoe het verder moest met haar leven. Ze zat nogal in haar maag met de gehele toestand. De kans op narigheid was altijd aanwezig en dat maakte haar onrustig. "Hier is het, stop daar maar," zei Nora.

Ze stapte uit, liep naar mijn portier en trok hem open en gaf me twee zoenen. Een op mijn mond en een op mijn piemel."Tot straks," riep ze nog.

**** De ondervraging ****

Nadat ik Nora had weggebracht, belde Nicole. De agent zat in de strandtent. Tegen lunchtijd reed ik met Linda tot vlakbij Nicole's. Het laatste stukje liep ik. Linda hield de strandtent vanuit de auto in de gaten. Vlak voordat ik naar binnen ging belde ik met Nicole om me even van de situatie op de hoogte te laten brengen. Nicole had niet de indruk dat er bendeleden in de buurt waren, maar garanties waren er natuurlijk niet.

Ze begroette me op de gebruikelijke manier. Met koffie en een handdoekje liep ik naar een tafeltje en ging zo zitten dat ik de agent in de gaten kon houden zonder dat het opviel. Als hij zou bellen, dan zou ik meteen vertrekken. Ik had geen zin in een ontmoeting met de hele motorbende. Even later bracht Nicole een uitsmijter.

De agent kwam naar me toe en vroeg vriendelijk of hij even bij me aan tafel mocht komen zitten om mij wat vragen te stellen. Omdat ik graag wilde weten met wie ik te doen had en waar hij werkte, antwoordde ik vriendelijk: "Natuurlijk, kunt u zich legitimeren? U ziet er wel vreselijk uit, een nare ME inzet gehad?" Hij toonde zijn legitimatie, maar ging niet op mijn schijnheilige opmerking in.

De politieman behoorde tot de regiopolitie Achterkwartier. Hij vertelde, dat hij mij vrijdag had gezien met een paar heel gevaarlijke vrouwen. Hij had ze toen niet direct herkend, maar later was hem te binnen geschoten wie het waren. De agent wilde weten of ik ook wist waar de vrouwen zich ophielden en of ik ook bestolen was. "Bestolen?" Vroeg ik huichelachtig. "De dames hebben me op het strand beroofd van mijn zaad, maar verder ben ik niets kwijt. Meer had ik trouwens ook niet bij me" zei ik. "Ze waren heel aardig en als ik graag nog eens beroofd wilde worden, dan mocht ik altijd bellen."

"Heeft u een telefoonnummer," vroeg de agent belangstellend. "De kleine vrouw heeft het telefoonnummer op mijn onderarm geschreven," zei ik en liet het, nauwelijks zichtbare nummer zien. Het was een vast nummer, dat op een foto stond van een reclamebord voor een vakantiepark vlak bij Maasbemmel in Limburg. Mijn harem had daar ooit al eens vertoefd. De agent zou ongetwijfeld in korte tijd het adres hebben. Het zou niet lang duren voordat hij tot de conclusie zou komen dat de dames daar niet waren en dat ze mij met een kluitje in het riet hadden gestuurd. Hij zou hopelijk tevens tot de conclusie komen, dat hier in de buurt zoeken geen zin had.

De man vertrok en ik at snel mijn uitsmijter op. Nog even een zoen en een zwengel van Nicole en ik stond weer buiten. Linda stak haar duim op om aan te geven dat alles veilig was. De agent was gefopt. Met een glimlach op mijn gezicht liep ik terug naar Linda.

Samen zijn we nog een paar uur op het strand gebleven om te vrijen, te zwemmen en te zonnen. Linda was een echte stoeipoes. Er ontstond een erotisch gevecht. We wilden allebei graag overheerst en vernederd worden en we deden beide onze best om de ander dat te geven. Linda was heel fysiek en ruw. Onze liefde was als onze seks: intens. Aan het eind van de middag bracht ik Linda naar huis en reed zelf door om Nora af te halen.

Omdat de bende nog in de buurt zou kunnen zijn hadden de meisjes hun werkzaamheden voor de maandag afgebeld. Goede banen of carrières waren niet weggelegd voor de meisjes omdat ze onder de horizon moesten blijven vanwege de motorbende. Erg belangrijk waren die baantjes dus niet, maar het was wel het enige dat ze hadden. Zolang de vrouwen ogen in hun rug nodig hadden, waren ze niet echt vrij.

Tijdens het avondeten stelde ik voor, om als veiligheidsmaatregel iedereen te chippen. Bij elk van mijn vrouwen, wilde ik een GPS-chip met automatische telefoonverbinding onder de huid aanbrengen. Zelf had ik al zo'n chip. De energie voor het bellen wordt door het lichaam zelf geleverd. Elk van ons kon op die manier met onze mobiel of computer verbinding maken met de chip van een van ons. De chip stuurde dan de locatie terug. Mocht iemand van onze groep verdwijnen, dan was er altijd een mogelijkheid om die persoon te lokaliseren. Mijn harem was blij met mijn voorstel. Nog dezelfde avond bracht ik bij mijn vrouwen een onderhuidse chip aan. De chip gaf een iets veiliger gevoel, maar Nora merkte terecht op, dat ze zich pas echt prettig zou voelen als de Saters allemaal achter slot en grendel zouden zitten.

WORDT VERVOLGD.