De Training Van Iris 01

Vrijdag

Iris zat al op haar knieën op me te wachten toen ik op vrijdagavond bij haar thuiskwam. Ze had zich gekleed in slechts vier kledingstukken die de naam kleding mochten dragen: een paar zelfophoudende kousen en een paar schoentjes met redelijk hoge hakken. Daarbij een halsband en metalen pols- en enkelboeien voorzien van kettingen plus een blinddoek. De boeien werden door de kettingen onderling achter haar rug verbonden en wel zo strak, dat opstaan niet mogelijk was. Dat zag er goed uit, ze had zich volledig aan de opdracht die ik haar eerder deze week had gegeven gehouden. Een teken dat ze in een gewillige bui begon aan de avond.

Iris had altijd tot de categorie 'beter gevuld' behoord. De laatste maanden echter was ze stevig op dieet geweest en ik moest me steeds meer beheersen om van haar af te blijven. Ze zag er die vrijdag met haar blonde korte koppie dan ook uit als mijn favoriete filmster met een figuurtje om rauw in te bijten. Een slavin om trots op te zijn. Wat doe je dan als bezitter van zoiets fraais? Je stelt het ten toon en je laat iedereen die maar wilt zien wat voor een buitengewoon fraai stuk gehoorzaam vlees je in je kuip hebt en wat zoiets allemaal kan verdragen.

De voorbereidingen daarvoor had ik een paar weken geleden al getroffen en ik wilde het begin van mijn plannen vanavond ten uitvoer brengen. Ik betastte haar elektronisch kaalgeplukte schaamheuvel en voelde hoe mijn vingers moeiteloos door een soppig-warm gleufje gleden, maakte vervolgens haar boeien los en gebood haar te gaan staan.

Ik had haar lang op me laten wachten en wat stijfjes voldeed ze aan mijn bevel. Even later stond ze in al haar stralende naaktheid voor me. Haar geringde tepels priemden strak naar voren en ik voelde bij mezelf een zekere opstandigheid ontstaan. Ik besloot om, voordat ik mijn plan uitvoerde, eerst maar eens wat aan die opstandigheid te laten doen door mijn slavin. Zo kon ik ook de ongehoorzaamheid uitlokken waarmee ik haar 'legitiem' zou kunnen veroordelen tot een straf.

Ik bond haar ellebogen met brede leren boeien aan elkaar op haar rug en daarna verbond ik haar pol¬sen aan elkaar met een paar van die moderne politiehandboeien zonder ketting. Haar tieten kwamen nu nog prominenter naar voren steken. Iris kreeg een kap over haar hoofd zodat ze niets meer zag en echt geen kans meer had om aan mijn sadistische genoegens te ontsnappen. Ik draaide haar een paar keer rond en stapte van haar weg.

"Zoek je meester en pijp hem", zei ik, "te traag met zoeken naar m'n zin en je krijgt er flink van langs"

Wat onhandig begon mijn geblinddoekte slavin naar haar meester te zoeken en de inmiddels op exploderen staande bult in z'n broek. Haar bondage hielp nou niet echt om het evenwicht te bewaren en ze moest nogal sexy bewegingen maken om overeind te blijven als ze weer eens ergens tegenaan stootte. Ik maakte het haar niet te moeilijk en al gauw sloten haar tanden zich om de sluiting van mijn gulp.

Nadat ze zich met wat moeite een weg had gebaand naar mijn lid en redelijk onbeheerst begon te sabbelen vertelde ik haar dat ik verwachtte dat ze me zou leegdrinken. Ze bewoog haar hoofd verschrikt omhoog alsof ze me aankeek om dan te reageren zoals ik al verwacht had: een smeekbede om dat niet te hoeven doen, dat ze er misselijk van zou worden. Ik was haar echter voor en zei met enige stemverheffing dat ik geen tegenspraak duldde. Het opstandige ego van mijn slavin was echter niet te stuiten en ze begon met haar, mij inmiddels bekende, smeekbeden, beloften, verzoeken om uitstel en wat slavinnen zoal aan smoezen kunnen bedenken om maar niet te hoeven doen wat ze opgedragen wordt en om toch een ongewenste straf maar te ontlopen.

Ik reageerde eerst niet en toen ze een beetje tot rust kwam vroeg ik of ze zeker wist wat ze gezegd had en of ze dat meende. Verbaasd verzekerde ze me dat ze me de volgende keer beslist helemaal zou leegzuigen maar dat ze tijd nodig had om daarop voor te bereiden.

"Fout antwoord, meisje", zei ik, "Ik heb nu genoeg van je smoesjes en het schijnt je maar niet duidelijk te worden wat je plaats is. Omdat ik het niet voor mekaar krijg op de wijze waarop ik met je omgegaan ben tot nog toe zullen we het eens over een andere boeg gooien."

Voordat ze nog kon reageren bond ik haar een hoofdstel om de kap waar een forse rubberbal in verwerkt zat die ik snel tussen haar tanden drukte. Veel geluid zou ze niet meer kunnen maken. Ik verbond haar enkels met een paar van die Amerikaanse enkelboeien die de politie daar veelvuldig gebruikt. Kort afgemeten pasjes kon ze nog maken maar rennen of met stevige pas doorlopen was er niet meer bij zo. Een ketting aan haar halsband om haar naar de auto te leiden en een cape over haar schouders en mijn slavin was gereed om het slachtoffer te zijn in mijn plan voor deze avond, dit weekend, de hele week eigenlijk tot en met de zaterdag van de volgende week. Die zaterdag zou ik haar in mijn plan voor een ruim publiek tonen zodat ze zou beseffen dat ze niets anders was dan een gebruiksvoorwerp als haar meester dat zo wenste. Dat ze nooit genade kreeg of mocht vragen. Dat ze alles moest en vooral wilde ondergaan dat haar meester maar voor haar noodzakelijk achtte.

Lange tijd heb ik gedacht dat zoiets niet mogelijk was maar volgens Doris en Kees, twee mensen die ik een tijdje terug heb leren kennen en die uitermate in S.M. geïnteresseerd bleken, zou het toch moeten kunnen. Zij vormen de hoofdfiguren van dit relaas.