Een Droomreis 03/04 Winters

Verhaal Info
De brief, een ticket, twee pasjes en een sleutel.
6.8k woorden
5
1.3k
00
Verhaal heeft geen tags
Deel dit Verhaal

Lettertypegrootte

Standaard Lettergrootte

Lettertypeafstand

Standaard Lettertypeafstand

Lettertype Gezicht

Standaard Lettertype

Thema Lezen

Standaardthema (Wit)
Je moet Inloggen of Aanmelden om uw aanpassingen in uw Literotica-profiel op te slaan.
PUBLIEKE BÈTA

Opmerking: u kunt de lettergrootte en het lettertype wijzigen en de donkere modus inschakelen door op het pictogramtabblad "A" in de Story Info Box te klikken.

Je kunt tijdelijk terugschakelen naar een Classic Literotica® ervaring tijdens onze lopende openbare bètatests. Overweeg om feedback te geven over problemen die u ervaart of om verbeteringen voor te stellen.

Klik hier

Zo vlak voor de kerstdagen is altijd een intensieve periode: nog af te ronden werk voor het einde van het jaar, zakelijke uitstapjes in het kader van diverse "kerstborrels", financiële figuren uit de organisatie die zich druk gaan lopen maken over hun 'boeken' en natuurlijk ook nog de doorlopende werkzaamheden die in het volgende jaar weer gaan spelen.

Dit was ook het eerste jaar waarin ik met de kerst geen verplichtingen had; geen gezin om naar terug te gaan, geen geflikflooi in de planning, mijn ouders op vakantie naar zonniger oorden en mijn broer met zijn kinderen in een huisje ergens op een koud Waddeneiland.

Ik heb 3 weken vrij genomen, een lading bouwmaterialen ingeslagen en een flinke stapel diepvriespizza's. Na een aantal maanden in mijn nieuwe appartement weet ik het nu zeker; die badkamer gaat eruit en ik maak zelf wel iets moois. Weg met de jaren 80 tegeltjes met bos-motiefjes en het plaatstalen bad, de loshangende douchekop aan die eeuwig wankele ophanging. En na een heel jaar met je hoofd gewerkt te hebben zijn vuile handen ook weleens prettig.

Qua weer een echt Nederlandse kerst: regen, veel wind en de vooruitzichten op stormachtig herfstweer voor de lange termijn; zelfs een mooie jaarwisseling zit er volgens die weermannen niet in. Dit keer geloof ik ze.

Thuisgekomen een stapel post; de obligate kerstkaarten van al jaren niet meer geziene kennissen en een pakje. Een bruin doosje, langwerpig met een eenvoudig wit etiket.

Omdat het mijn eerste vakantiedag is en ik echt even helemaal los wil van het werk eerst even omkleden en een lekker wijntje; de stapel post op het tafeltje naast me.

Het pakketje onderop; we moeten het leven interessant houden.

Ik lees de kerstkaartjes een voor een, en besluit 2 mensen nog even een kaartje terug te sturen; ik heb nog 4 dagen voor kerst dus dat moet lukken. Dan het pakketje. Meteen als ik het openmaak herken ik haar handschrift; een warm gevoel overrompelt me.

Ik neem een grote slok van mijn wijn en pak de rest van de inhoud uit. De brief, een ticket, twee pasjes en een sleutel.

Gretig lees ik de brief; je schrijft over de heerlijk week in de Duitse bossen, over de leuke dingen die we samen deden en het geweldige gevoel dat je daar aan over hebt gehad. Ik word er licht emotioneel van; blijkbaar heeft het me nog meer gedaan dan ik gedacht had. Ik had je willen opvrolijken maar als ik dit zo lees dan heeft ons samenzijn meer met je gedaan. Dan kom je to-the-point.

Het ticket is voor een rechtstreekse vlucht naar Vancouver met KLM; daar staat een huurauto klaar; daar is het eerste pasje voor. Daarmee moet ik je ophalen in de plaats Hope, waar je voor je werk bent en waar je nu al weken bivakkeert in een hotel. Samen rijden we dan door naar een vakantiehuisje van familie van je; met de pas en de sleutel zouden we daar naar binnen moeten kunnen. Het pakketje is eerder deze week gemaakt door een tante van je in Nederland, vandaar dat jij die spulletjes niet zelf hebt meegenomen.

Ik bestudeer het ticket; morgen, Businessclass met KLM, dat wordt in ieder geval prettig reizen...

De hele badkamer ben ik acuut vergeten; gelukkig hoef ik geen bezorgingen meer te verwachten in de komende dagen; ik zie wel wanneer ik daar dan mee verder ga. Wel verbaas ik me erover dat jij feilloos weet wanneer ik vrij ben...

De volgende ochtend maak ik een snel rondje langs een aantal winkels; wintersportkleding, een paar goede wandelschoenen voor in de sneeuw, goed wat isolerende vrijetijdsspullen en natuurlijk de nodige cadeautjes. Met de Schiphol taxi naar de luchthaven; inchecken en dan lekker onderuit, wachten tot het vertrek. Genietend van de voordelen van een Businessclass reiziger kom ik fit aan in de ochtend op de luchthaven van Vancouver. Het pruttige sneeuwdek hier maakt me niet vrolijk; het is net die nare Nederlandse regenprut. Gelukkig had ik me hierop voorbereid; Vancouver is in de winter zelden heel erg koud. Verder naar het binnenland zal het anders zijn.

Bij de autoverhuur aangekomen blijk je een luxe terreinbeul te hebben gereserveerd; een snelle Subaru 4x4 met sneeuwbanden en een complete winteruitrusting. De verhuurder drukt me op het hart om de spullen ook echt te gebruiken als het nodig is en ook altijd te zorgen voor een goed opgeladen telefoon, en niet van de gebaande wegen te gaan in deze tijd van het jaar. De satellietnavigatie zet me al snel op het spoor richting Hope, vandaag een plaatsnaam met betekenis.

De 120 mijl naar Hope zijn zo voorbij; de schitterende winterlandschappen langs de highway, de bevroren rivier aan mijn linkerhand, de meren met een sneeuwlaag en het totaal andere wegbeeld met grote terreinwagens en immense vrachtwagens maken het een belevenis. Bij jouw hotel aangekomen wordt ik bij de balie verwelkomd door een jongedame die me blijkbaar al verwacht; mijn bagage wordt voor me meegenomen en ik kan de sleutels van de auto afgeven; die wordt sneeuwvrij geparkeerd.

Jouw kamer is een lekker ruime suite op de 3e verdieping; het uitzicht op een parkeerplaats is niet echt geweldig maar de inrichting maakt dat meer dan goed. Uit het briefje wat bij de receptie voor me klaarlag begrijp ik dat je hoopt dat ik voor je klaarlig zodra je uit je laatste meeting komt; ik heb daar nog een klein uurtje voor. Met plezier zal ik je zo ontvangen. Na een heerlijke douche trek ik, voor de grap, het lange thermische ondergoed aan wat ik voor deze reis gekocht heb en ga ik op het enorme bed liggen, de tv aan.

Je komt binnen, ziet me liggen, gooit je tas opzij en duikt bovenop me. Je ruikt heerlijk, naar een lekker geurtje gemengd met de zalige geur van buiten, van kou, van sneeuw.

Na elkaar maanden niet gezien te hebben hebben we even een moment nodig om elkaar aan te kijken, te synchroniseren, elkaar diep in de ogen te zien. Dan zoen je me zachtjes, intiem, en vraagt me wat ik voor rare outfit heb aangetrokken.

Ik beken dat het eigenlijk bedoeld is om uitgetrokken te worden, wat dan ook prompt gebeurt. Zonder een moment te nemen om jezelf uit te kleden begin je mijn lichaam te verkennen; zoekt gevoelige plekjes, krast met je nagels en neemt dan mijn al langzaam stijf geworden pik in je mond. Met langzame halen pijp je me, maak je me steeds harder en ga je duidelijk voor een snel resultaat. Afwisselend speel je met je tong met mijn eikel en neem je mijn ballen in je mond; die heb ik zojuist in de douche nog even helemaal gladgeschoren. Je handen gaan over mijn lijf terwijl jij me verwent; binnen de kortste keren heeft dit het door jou gewenste effect. Mijn ademhaling versnelt en ik houd het niet meer; krachtig kom ik in je mond klaar.

Bijna obsceen laat je zien dat je alles wegslikt en lik je je lippen af, daarna sta je op, klopt je kleren glad en zegt me dat ik me moet aankleden, omdat we de deur uitgaan.

Je kleed je vlot om van je werkoutfit naar winters geheel; ik kleed me ondertussen ook weer aan. Je neemt me mee naar de lobby van het hotel; hier blijkt al iemand op ons te wachten. Hij stelt zich voor als instructeur van een outdoor events bedrijf. Ik kijk je vragend aan, jij moet alleen maar lachen. Met de instructeur lopen we naar buiten; hier staat grote 4x4 pick-up klaar, een heel andere soort auto dan waarin ik naar Hope ben gereden. Het blijkt zo te zijn dat we morgen een flinke rit voor de boeg hebben over highway 97 dwars door de bergen waar mogelijk zwaardere sneeuwproblemen kunnen ontstaan dan in het stuk vanaf de kust hier naartoe.

De twee uur hierna krijgen we beiden instructie over het rijden in zware sneeuw, het vrijmaken van de auto en basis survival zaken voor het geval we stranden. "Verlaat de auto niet" is er een van.

Het is al laat als we in een diner in het stadje een lekkere lokale maaltijd nuttigen; we praten bij over de afgelopen maanden en ik begrijp daaruit dat je eigenlijk direct vanuit Duitsland vertrokken bent voor een reis langs een aantal landen, allemaal voor je werk. Al een aantal weken woon je nu in je hotelkamer hier in Hope en je hebt pas vanmiddag kunnen afronden waar je al die tijd mee bezig bent geweest; voor jou is de kerst ook een ijkpunt; het moment dat je rust gaat kunnen vinden.

Je vertelt waar we heengaan; een huisje vlak bij een ski resort in het noorden van British Columbia; een enorme reis waarvoor we morgenochtend om vier uur al voor moeten vertrekken. Zo kunnen we op eerste kerstdag wakker worden in de bergen, in het huisje waar jij duidelijk al eens vaker bent geweest. Het verstand wint het die avond van onze geilheid; terug in de hotelkamer vallen we al snel in elkaar verstrengeld in slaap.

Rond 10:00 in de ochtend hebben we al een groot stuk van de reis door het schitterende winter berglandschap achter de rug; het hotel had ontbijt en lunch klaargezet en de stoere 4x4 stond met draaiende standkachel voor ons klaar; mijn huurauto uit Vancouver zou worden opgehaald door het verhuurbedrijf.

We stoppen even voor koffie op een totaal verlaten parkeerterrein. Aan de borden te zien is hier in de zomer een bosbouwbedrijf gevestigd; nu zijn de loodsen verlaten en het beschutte parkeerterrein grotendeels besneeuwd. Een sneeuwploeg heeft een spoor vrijgemaakt, zo te zien om zelf te kunnen keren. Ik parkeer de auto in het spoor; uit de raampjes is niets meer te zien, zo diep is de sneeuw.

Wanneer ik naar je kijk zie ik dat jij druk bezig bent jezelf uit te kleden; alleen je ondergoed heb je nog aan. Je kijkt me geil aan en ook de laatste restjes textiel gaan uit. Zachtjes fluister je in mijn oor wat je wilt dat ik doe.

Je gaat op je knieën op de passagiersstoel zitten en steekje je billen naar me toe. Ik maak mijn gordel los, draai me naar je toe en neem je bij je heupen.

Voor me ligt jouw kutje, nat, volledig gladgeschoren en met de lipjes al vochtig en open. Ik blaas er zachtjes op, maar aan de afkeurende geluiden maak ik op dat jij niet in bent voor plagerijtjes, je wilt komen, hard, snel, en nu, hier in de sneeuw.

Langzaam begin ik te likken, eerst over je dijbenen en billen en langzaam, in cirkels, steeds dichter bij je lipjes komend, ook de gevoeligere plaatsen. Dit plagen maakt je gek; je wilt niet geplaagd, je wilt me met mijn tong, daar, snel, hard en direct.

Dat is iets wat zo wel komt, eerst geniet ik van de zachtheid van je huid en de mooie welvingen van je onderlichaam.

Dan maak ik mijn vingers nat met het vocht wat al zachtjes tevoorschijn komt uit je kutje, en werk 1 vinger al rondjesdraaiend en vingerkrommend langzaam bij je naarbinnen. Ik hoor hoe je tussen je tanden door gromt en ik verhoog het tempo.

Mijn vinger gaat nu geheel in een uit, een tweede vinger breng ik ook in. Samen zoeken ze je g-spot; het kussentje van weefsel wat ik kan voelen tegen je schaambot. De massage heeft effect; het weefsel bolt op en de spanning erin neemt toe.

Je wordt snel vochtiger en ik voer het tempo verder op; wanneer ik voorzichtig probeer een derde vinger in je te laten glijden dan gaat dit verbazend makkelijk; blijkbaar is je opwinding op dit moment enorm.

Met drie vingers diep in je, gekromd, snel en vrij hard rammend en je meest tere weefsels bevoelend komt je orgasme al snel aanrollen. Ik zie aan het roosje van je kontje dat de pulserende golven van je naderende hoogtepunt op weg zijn; het trekt samen en ontspant in hetzelfde ritme als ik je kut voel samentrekken rond mijn vingers.

Ik houd het tempo hoog en voel hoe je een paar tellen later klaarkomt; het vocht druipt van mijn hand en tussen je benen door. Ik lik je zo goed en zo kwaad het kan droog en pak dan een handdoekje uit mijn survivalpakketje om je verder te drogen. Slimme vent, die instructeur, om ook een handdoekje te adviseren!

Om te voorkomen dat je het al te koud zou krijgen had ik de motor laten lopen; toch maak je haast om je kleren weer aan te krijgen; ziek worden is nu geen goed plan.

Daarna kruip je in mijn armen, we zoenen en knuffelen wat, eten wat van de door het hotel klaargemaakte pakketjes en drinken een kop warme koffie. Daarna wordt het weer business; we gaan rijden. Nog een paar honderd mijl te gaan!

Aan het einde van de dag, het is al donker, arriveren we na een schitterende rit in Prince George. We hebben om en om stukken gereden en ook af en toe wat geslapen; op deze manier was het goed vol te houden.

In Prince George bleek je alweer wat georganiseerd te hebben; ook hier worden we verwacht, is er een sneeuwvrije parkeerplaats en is de kamer al helemaal in gereedheid voor onze komst.

We douchen beiden om en om; we zijn te vermoeid voor spelletjes en hebben beiden flink trek.

We hebben geen zin in het chique restaurant van het hotel en gaan, na een tip van de portier, naar een klein diner in The Bowl; de binnenstad van deze afgelegen stad. Het wordt een leuke avond.

De volgende ochtend nemen we de tijd voor een uitgebreide vrijpartij waarbij we nu niet zozeer op elkaars orgasmes maar op het intiem samenzijn gericht zijn; hierdoor zijn we aan de late kant voor het ontbijt, maar dat blijkt geen probleem.

De auto bijgetankt en met een nieuw lunchpakket in de tas vertrekken we voor de laatste miles naar Mackenzie langs de weg die we ook gister volgden.

Het terrein wordt nog ruwer; we rijden steeds dieper de Rockies in en omdat we naar het noorden gaan wordt ook de temperatuur aanzienlijk lager.

In het begin van de middag komen we in het dorpje. Jij neemt het stuur van me over en zonder toelichting stuur je het dorp door, bordjes "Powder King Mountain" volgend.

Bij de inrit van het resort neem je niet de route naar de receptie, in plaats daarvan sla je af en volg je het bordje "Deliveries & Personnel". Het pasje wat bij mijn ticket zat blijkt nodig om een slagboom te openen; daarna rijden we door dichte bossen over een smal maar sneeuwvrij gemaakte route verder de wildernis in; het Resort zijn we al voorbij, de los stations voor vrachtwagens en parkeerplaatsen voor personeel hebben we achter ons geladen.

De weg maakt een aantal bochten en loopt naar boven; daarna komen we bij een kleine groep enorme houten bungalows. Je parkeert en zegt: "Alsjeblieft; onze vakantiebestemming".

Je parkeert de wagen onder de daarvoor bestemde carport en samen sjouwen we onze bagage naar het huis; binnengekomen geef jij het goede voorbeeld; je trekt je schoen en jas uit en nodigt me uit een tour door het huis te doen. We gaan eerst naar de bovenverdiepingen en werken zo alle kamers een voor een af; ik kan niet altijd van je afblijven. Uiteindelijk komen we in de woonkamer, waar ik met stomheid geslagen ben. Van vloer tot plafond, van de ene kant naar de andere kant van de hele woning, alleen onderbroken door een enorme haard van natuursteen, is er het uitzicht door een glazen gevel. We kijken uit over het ski-resort, de bergen eromheen en de vallei onder ons. Sprookjesachtig maar ook beangstigend megalomaan: van wie is deze tent?!?

Als ik me omdraai heb jij je al helemaal uitgekleed; nonchalant gooi je je kleren op een hoopje naast de bank. Je pakt een afstandsbediening en drukt op wat knopjes; de haard springt aan, een flink vuur ontbrand en ik zie hoe je uitdagend, heupwiegend, naar het enorme ijsberenvel loopt wat voor de haard ligt. Je rolt op je rug, spreid je benen en begint jezelf op een bijna obscene manier te bevoelen, te vingeren.... Uitdagend kijk je me aan maar als ik naar je toe wil lopen geef je met een handgebaar aan dat dit niet de bedoeling is; eerst moet ik me uitkleden. Ik gehoorzaam, ondertussen speel jij vol overgave verder, je heupen roterend, je vingers al snel vochtig en je tepels priemend alsof je dit al heel lang in je hoofd hebt gehad...

Ik kleed me uit en sta zo, poedelnaakt, voor het grote raam; het verbijsterend mooie uitzicht in combinatie met jouw uitdagende show, de belevenissen van de afgelopen dagen hebben uitwerking op me; mijn pik is hard, kloppend en doet zelf wat pijn van de opwinding, hij is tot het uiterste opgerekt en de eikel staat strak gespannen...

Zachtjes masseer ik mijn ballen en speel wat met mijn pik; ik herhaal jouw bewegingen in een poging om je te spiegelen.

Ik kniel naast je neer en zoen je op je mond; jij slaat je armen om mij heen en trekt mij nog dichter naar je toe; elkaar strelend en liefkozend gaan we op in het genieten van elkaars lichamen, van de warmte van het vuur, van de stugge maar zachte haren van het echte berenvel. Ik voel je handen op mijn schouders, je nagels in mijn rug en op hetzelfde moment van handen op mijn kont. Dan slaat een lichte paniek toe; dit kan niet! Je handen zitten al geklauwd in mijn rug! Ik probeer me om te draaien om te kijken, maar grommend trek je me naar je toe, jouw tong nog intenser in mijn mond persend. Ik voel hoe de handen van mijn kont naar mijn ballen gaan, ze masseren en ook tussen mijn billen door spelen. Dan grijpen ze mijn pik, die toch al pijn deed van de spanning, en knijpen erin. Ik voel hoe ik gemolken wordt, hoe deze onbekende mij op een intense manier bevoelt en bespeelt en hoe jij ervoor zorgt dat ik me alleen op jou kan focussen.

Dan, sneller dan ik er op kan anticiperen, duw jij me van je af en rol je me op mijn rug; in die beweging slaat te ander persoon een been over mijn hoofd; het is een vrouw, haar kut behaard en nat, ontzettend nat. De hitte van haar dijen naast mijn wangen, het vocht van haar geslacht wat direct op mijn gezicht komt. Ze heeft heerlijke volle dijen en een zacht lichaam, het nat smaakt zilt en zoet tegelijk; een vage hint van perzik en zeezout, een goddelijke combinatie.

Jij klimt over mijn heupen en laat je direct zakken op mijn pik; die voelt alsof hij geblust wordt, door het vocht uit jouw binnenste. Samen berijden jullie mij; ik ben jullie slaaf, kan geen kant op, heb niets te zeggen. Voor jullie eigen plezier gaan jullie beiden tekeer; zij op mijn gezicht, jij op mijn geslacht.

Voor een buitenstaander moet het een geweldig gezicht zijn; die drie naakte lichamen in elkaar verstrengeld voor het haardvuur, met die geweldige landschappen door de grote ramen op de achtergrond.

Mijn hersenen malen manisch; "wie is deze vrouw? wat doet zij hier? waarom krijg ik niet het idee dat het jou verrast?" en tegelijkertijd geniet ik intens; het contrast tussen jouw slanke vormen en haar wulpse dijen; jouw door mij gladgeschoren lipjes en haar woest harig geslacht, jouw zoete smaak en haar zilte fruitsmaak, de manier waarop jij me neukt, de ruimte die zij me geeft om te ademen terwijl ik haar lik en moet slikken om haar vocht weg te krijgen voor ik er in verzuip.

Ik voel dat jij het tempo opvoert, je bekken schuurt over mijn schaambot, hoe je duidelijk gaat voor een orgasme. Wanneer ik met mijn handen het lichaam van de vrouw bevoel ontdek ik ook jouw handen, spelend met haar enorme borsten; knedend en haar tepels pijnigend.

Dat is het punt waarop ik mezelf niet meer in de hand heb; pulserend kom ik in je klaar; ik zie zwarte vlekken voor mijn ogen maar voel nog wel hoe de vrouw schokkend en met nog meer vocht klaarkomt, en hoe ook jouw kut pulserend over mijn pik jouw hoogtepunt verkondigt. Alles wordt zwart...

Een koud gevoel op mijn voorhoofd, waterdruppels, ijskoud, in mijn nek, een warm en wee gevoel om mijn pik. Jij zit nog op me, mijn slap geworden pik in je. Ik voel dat mijn hoofd tussen de knieën van de onbekende vrouw ligt, zij dept met de koude natte doek waardoor ik ben bijgekomen.

Dan haalt ze de doek weg en kijk ik, ondersteboven, in de ogen van mijn baas, Linda; de CEO van de firma waar ik CTO ben, en die ik ieder ochtend spreek over de voortgang, de dagelijkse beslommeringen en welke ruimte er nog is om te investeren in technologie.

Een vreemde, een bizarre gewaarwording. Ik kijk jou aan; je kijkt geamuseerd terug terwijl je wat met je heupen draait.

"We praten later" is jouw enige commentaar; voorzichtig sta je op en voor ik heb kunnen bewegen heeft Linda's mond bezit genomen van mijn slappe pik. IJverig zuigt en likt ze hem schoon en wordt ook de omgeving ervan grondig verwent; zo over me heen liggend kan ik tussen haar dijen door haar kut bewonderen; schitterend volle buitenste schaamlippen met een volle bos haar, net als jij had tijdens ons uitstapje in Duitsland.

12