Goedmaakseks voor het goedmaken

Dit verhaal is geschreven vanuit het oogpunt van een vrouw, maar ik ben zelf een man. Niet te min, voor tips, verzoekjes en commentaren.

*

Ik kwam binnen, en ik was moe. Een rotdag op het werk. Het liefste wilde ik op de bank ploffen en me door mijn vriend een kop thee laten brengen. Ik schopte mijn schoenen uit, en deed de deur open. Mijn vriend zat achter de computer. Ik liep naar hem toe en gaf hem snel een kus op zijn wang: "Hoi." Zijn vingers flitsten over het toetsenbord terwijl hij snel de zinnen van zijn nieuwe verhaal intypte...Oh god, hij was weer aan het schrijven. Ik merkte al dat ik wat geïrriteerd werd, vooral omdat hij me nogal kortaf begroette. Maar in de keuken sloeg de schrik me al snel om het hart. Een hele stapel borden, vieze borden, gebruikte glazen. Kortom alles, precies zoals ik het deze morgen had achter gelaten. Mijn irritatie maakte plaats voor boosheid.

"Martin!", riep ik.

"Hmm, wat?", kwam er halfslachtig uit de woonkamer.

"De afwas!"

"Wat is daarmee?"

Dit was het toppunt: "Die zou jij vandaag doen." Ik liep met flinke stappen de huiskamer in, om hem eens goede waarheid te zeggen. Hij liet zijn toetsenbord met rust en wendde zich tot mij: "Vandaag is toch nog niet voorbij?" was zijn antwoord. Hij leek eerder verbaasd dan dat hij ook boos was. Die kalmte maakte me alleen nog bozer. "En hoe ga je dan koken?"

Nu had ik zijn aandacht opeens voor de volle honderd procent: ":Hoezo ik? Wie zegt dat ik moest koken?"

Ik verhief mijn stem nog wat meer: "Je verwacht toch zeker niet dat IK ga koken als ik de hele dag heb gewerkt, en JIJ de hele dag thuis bent geweest?"

Nu werd Martin langzaam ook boos zag ik: "We kunnen toch ook iets gaan halen, of laten komen. Ik zei niet dat jij moest koken."

Aha, meneer had en perfecte oplossing. Ik wilde geen perfecte oplossing. Ik wilde dat hij voor me zou koken, en als hij dat niet deed dan wilde ik tegen hem schreeuwen. Hij met zijn oplossingen. "Ik wil niks halen! Ik wil gewoon normaal thuis eten! En jij hebt de hele dag niks gedaan." Dat was niet aardig van me, maar hij had het verdiend vond ik. "Niks gedaan? was zijn antwoord. "Ik probeer een verhaal af te hebben! En het lukt verdomme niet!"

We stonden nu tegen over elkaar. Hij was boos, ik was ook boos. De lucht was geladen met spanning. Ik keek hem in zijn ogen, en hij keek in de mijne. Geen van ons knipperde of keek weg. Ik had het wel lastig. Want als hij zo boos was smeulden zijn ogen altijd met een donker vuur, en dat was erg sexy. Ik voelde hij mijn wangen brandde van de adrenaline. Ik hoorde klok tikken. Er gebeurde niks. En niks. En weer niks.

Hij was de eerst die zich bewoog. Zijn hand schoot uit. Een fractie van een seconde dacht ik dat hij ging slaan, maar zijn hand greep mijn riem vast. Hij gaf er een ruk aan en ik schoot naar vonden. Zijn armen vingen me op. Ik rook zijn lichaam, maar voelde vooral zijn armen die me omsloten. Hij drukte me tegen zich aan. Wat was dit? Zijn mond zocht de mijne. Ik was even verbaasd, maar zijn tong drong mijn lippen van elkaar, en zocht de mijne. Ik ging er even in mee. Dit was lekker, zeker met de kick van de adrenaline nog door mijn aderen. Mijn hart bonkte in mijn keel en ik wilde...nee! Ik was nog steeds kwaad op hem. Mijn tanden sloten zich. Niet om zijn gevoelige tong, maar om zijn lip. Ik beet. Hard, maar ik beet niet door. Hij gromde. Ik deed hem waarschijnlijk wel pijn, maar een lekkere zoete pijn. Verlangen, pijn, begeerte, de cocktail die we hartstocht noemen.

Ik nam de overhand en duwde hem tegen de muur aan. Niet al te zachtzinnig, want ik hoorde hoe de lucht even uit zijn longen sloeg. Maar meteen drukte ik mijn lippen weer op de zijne en zoende weer heftig met hem. En wreef mijn onderlichaam tegen het zijne. Daar voelde ik duidelijk dat er iets gegroeid was. Ik was ook al drijfnat, hoewel we maar een paar seconden hadden gezoend. Zijn handen geleden onder mijn armen door en zijn handen vonden mijn billen. Hij drukte ze zo ruw tegen zich aan en omhoog, dat mijn voeten heel even van de grond raakten. Het moest pijnlijk zijn voor zijn kloppende pik, maar hij deed het nog een paar keer. Totdat hij de overhand weer nam.

Hij pakte me onder mijn armen en tilde me op. We liepen half struikelend naar de bank, waar hij me neersmeet. Hij keek niet eens op me neer maar trok meteen zijn shirt uit en liet zich weer op me vallen, me heftig in mijn hals zoenend. Zijn handen graaiden onder mijn bloesje naar mijn borsten. Hij kreeg te weinig ruimte om erbij te kunnen en hij vloekte zacht. "Scheur open!"riep ik. Ik kon niet rustig praten ik was nog steeds kwaad. Eerst niet doen wat je belooft, dan me opgeilen, en het dan niet fatsoenlijk afmaken. Maar zijn ogen smeulden weer even met die gevaarlijke gloed en hij greep mijn bloesje beet tussen twee knopjes. Hij gaf er een ruk aan. Ik zag wat knoopjes vliegen, en hoorde ze tegen de kasten en de vloer tikken. Ik hief mijn onderlijf op. Mijn borsten zaten nog in mijn beha, en de ruwe stof stimuleerde mijn tepels toen ik hem tegen me aandrukte. Mijn handen gleden over zijn rug. Ik liet me weer vallen en trok hem mee. Onze benen speelden een heftig spel, probeerden elkaar klem te zetten, met onze geslachtsdelen zo dicht mogelijk bij elkaar. Ik voelde zijn blote eikel tegen mijn buik, die werd uit zijn broek gewrongen door ons gestoei. Om hem te laten merken dat ik nog boos op hem was begroef ik mijn nagels in zijn rug. Ik zag zijn grimas en lachte naar hem. Een tikje vals, en zeker uitdagend.

En die uitdaging werd aangenomen. Mijn broek was uit voordat ik het zelf maar doorhad en mijn slipje ook. Ik kon gewoon ruiken dat ik zin had in hem. Hij in mij. Hij was zo stijf, zo lekker groot.

Hij nam er niet de tijd voor. Hij stootte toe en zat in me. Helemaal, van eikel tot aan zijn balzak. Ik voelde hoe hij doordrong tot mijn diepste wezen, in mijn drijfnatte kutje. Zelfs met een uitgebreid voorspel was het niet zo gemakkelijk gegaan als het nu ging. Martin besteedde zelfs nauwelijks aandacht aan subtiliteit, maar begon te neuken. Diep lange halen, sneller dan ik gewend was. En nog deed het geen pijn, alsof niet alleen onze karakters niet wilden toegeven, maar ook onze organen. Zijn lul vulde me, en ik kon het hebben. Ik kon er niks aan doen, ik kreunde het eerst: "Jaaaa....lekker....neuk me!"

Ik weet niet of hij me hoorde, maar zijn stoten werden wat feller dan eerst. Hij beet op zijn lippen en drukte zich op. Hij keek me weer aan met dat vuur in zijn ogen en ik keek terug, terwijl ik hem zachtjes bleef aanmoedigen: "Ja, zo, dieper! Harder! Neuk me!"

Zijn gezicht vetrok. Dat kende ik. Hij ging klaarkomen. Mijn handen gleden weer zijn rug over, en duwden hem op me. De lucht werd uit mijn longen geperst hierdoor en mijn borsten platgedrukt op mijn borstkas. Het gevoel dat hij zo overweldigend over me en in me was, was heerlijker dan ooit. Maar ik was ook nog steeds zo boos...ik moest hem laten voelen dat ik geen katje was om zonder handschoenen aan te pakken. Nee, deze kat had nagels en ik haalde ze langs zijn ruggengraat. We bewogen zo heftig dat ik diepe voren trok. Ik voelde vellen onder mijn nagels.

En toen hield hij zich stil. Midden in een stoot. Een stoot die zijn pik zo diep als hij kon in mijn kutje had gebracht. Ik voelde de spanning erin, en hoe hij opeens in me klopte. Hij zwol na een beetje op en de eerst straal sperma sloeg tegen de wanden van mijn kutje. Ik sidderde en voelde opeens de golven ook over mijn heenslaan. Ik kronkelde onder hem, tenminste dat probeerde ik, maar ik had zo weinig ruimte, dat het nauwelijks lukte. Frustratie, maar tegelijkertijd een heerlijk gevoel. Hij begon weer te stoten, al spuitend. Even gleed hij uit me, en een dikke klodder kwam op mijn buik terecht. Maar toen zat hij weer in me, en terwijl de laatste druppels uit hem spoten kwam ik opnieuw klaar.

We lagen naast elkaar. Moe. Voldaan. Niet meer boos. Ik had een heerlijk kloppend gevoel in mijn kutje, en Martin keek verliefd op me neer en glimlachte: "Ik zal de afwas dadelijk doen, en lekker voor je koken." Hij ging rechtop zitten. Enigszins schuldbewust zag ik de rode striemen op zijn rug. "Ik heb namelijk opeens een prachtidee voor een verhaal...."