Hailey aan de Top Van Sector 42

Hij realiseerde zich dat de camera's dat trucje met haar ogen mogelijk niet gezien hadden, zoals ze daar lag in haar positie onder zijn bovenlichaam.

Hij omhelsde haar bovenrug, en streelde haar tussen haar schouderbladen.

Nog enkele minuten lagen ze daar in een zachte omhelzing.

De Monitor-assistent gaf weer een signaal. "Bing!" gevolgd door het zachte elektronische melodietje.

7. Echt

"Ik wil niet dat je het aan anderen vertelt. Tenminste, niet tegen mensen die nog niet met mij gewerkt hebben." Zittend op de bank streelde ze David over zijn bovenbeen.

- "Maar, het is toch niets geheims? En zeker niks om je voor te schamen?" vroeg David.

"Nee, dat is het niet. Het is onderdeel... van mijn ding... snap je? Als mensen dit weten voordat ze met mij gewerkt hebben, dan werkt het effect niet meer zo goed."

- "Prima, Hailey. Ik begrijp het. Je kunt me vertrouwen. Ik voel totaal geen behoefte om dit aan de grote klok te hangen als jij dat niet wilt. En het zou bovendien tegen mijn gevoel van beroepseer zijn om jouw gig te verstoren..."

"Dank je, David. Ik vertrouw je. Toevallig ben ik ook een zeer goede voorspeller van menselijk gedrag."

Ze knipoogde naar hem.

- "Maar, mag ik vragen...? Het is toch een kwestie van tijd voordat iemand...?"

"Het is inderdaad moeilijk helemaal te voorkomen." antwoordde Hailey. Dan moet ik aan een nieuw uiterlijk werken, en het liefst in een andere sector beginnen onder een nieuwe naam."

- "Jeetje.. dat is nogal wat allemaal. Is het zo belangrijk voor je? Dat het geheim is? Je zou natuurlijk gewoon als Synth dit werk kunnen doen. Daar kijkt waarschijnlijk toch ook niemand meer van op?"

"Dat zou kunnen ja. Maar dit is nu eenmaal mijn ding. En het is me al een aantal keer gebeurd. Om de paar jaar gaat het wel een keer fout. Omdat iemand zijn mond niet kan houden."

- "Ja, ik snap het." David dacht even na en fronste zijn wenkbrauwen. "Wacht... een aantal keer, om de paar jaar... hoe oud ben je eigenlijk als ik vragen mag?"

"Ik ben synthetisch, hé. Dus leeftijd is nogal relatief. Maar ik geloof ongeveer 143 jaar. Ik ben de tel kwijt." zei ze met een doodserieuze blik in haar ogen.

- "Wow, shit.... Sorry, niet vervelend bedoeld, haha. Maar dat blijft toch indrukwekkend. En de tel kwijt, haha, die is leuk. Je kunt het toch binnen een paar milliseconde opzoeken in je geheugen, neem ik aan?"

"Klopt. Maar alleen als ik bewust besluit om dat te doen. Ik probeer zo min mogelijk gebruik te maken van, nou ja... mijn geavanceerde functies. Ook dat is deel van de levenswijze waar ik voor kies."

David was even stil.

"Ik kan het bijna niet geloven, Hailey. Zie dat als een compliment. Je bent zo zacht... zo warm... zo echt."

Hailey grinnikte. "Ik ben ook echt, David. Maar je hebt het duidelijk nog nooit met een Synth gedaan. Of veel Synths ontmoet, denk ik?"

David ging verder: "Maar mag ik iets vragen? Je gevoel... bij de seks zeg maar. Je emoties? Je vocht... En je orgasme?"

"Die zijn allemaal echt, David. Een kwestie van hardware en software. Ik geniet echt van seks, anders deed ik dit werk niet. Mijn climax is echt. Tenminste... meestal wel." ze knipoogde naar hem. "Vandaag was hij echt, hihi." Haar blauwe irissen waren weer terug.

"Wow... Hailey... ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen. Dit is fucking... bijzonder, gewoon." Hij streelde haar achterhoofd en legde zijn arm daarna om haar schouder.

- "Wil je nog meer weten? Je mag me alles vragen." zei Hailey.

"Ik durf het bijna niet te vragen, Hailey. Maar... je vagina..."

- "Die is gemodificeerd. Om te beginnen heb ik natuurlijk geen baarmoeder, hé. En geen baarmoederhals. Maar ik heb aanpassingen aangebracht, speciaal hiervoor. Om, nou ja..." ze streelde hem over zijn kruis. "... je hebt het zelf gemerkt." Ze glimlachte.

David glimlachte terug en aaide nog een keer over haar schouder.

Ze zaten samen nog een tijdje op de bank, terwijl het neonkleurige licht van reclames door de ramen van het appartement op hun gezicht scheen.