Katja, SM-Secretaresse Ch. 01

Dienen, was haar beroep.

's Morgens al eerder dan haar baas present zijn, en 's avonds pas als laatste weer weg. En de hele dag opletten, wat er eventueel van haar verwacht werd. Toch hield ze van haar baantje.

Al die aan­dacht, en de macht om met allerlei belangrijke mannen te onderhandelen over "een gaatje in de agenda" van haar baas.

Ze voelde zich dan be­langrijk en was gecharmeerd van de compli­mentjes, al wist ze natuurlijk ook wel, dat ze die kreeg om haar gunstig te stem­men, en zo eerder aan de beurt te komen voor een af­spraak.

Haar baas was anders.

Hij deed overdag, als er anderen bij waren, afstandelijk en zakelijk tegen haar. Maar ze droomde van hem. Dat hij haar zou uitnodigen voor een dineetje of om mee te gaan op een zakenreis. En dan...

Soms, als ze aan het einde van de middag de post doornamen en bespraken, welke afspraken er voor de volgende dag waren bijgekomen, deed hij wel eens wat toeschietelij­ker. Dan zag ze hem kijken en deed ze extra haar best, om bij hem in de smaak te vallen.

Bloos­de ook, als hij haar bij binnen­komst mon­sterde, en naar haar super-mini-rokje keek (of lie­ver: naar haar lange benen), of wanneer hij zich over haar heen boog en zo in haar blousje kon kijken.

Wanneer er vrouwelijke gasten bij haar baas naar binnen gin­gen, vond ze het spannend, om hen koffie te komen brengen. Maar er was eigenlijk nooit iets bijzonders aan.

Wel merkte ze de stille haat van die andere vrouwen, omdat zij wel steeds in de nabijheid van de baas mocht zijn. De vrouwen waren altijd kattig en kortaf, zeker wanneer ze geen snelle afspraak voor hen kon regelen. Dan kreeg ze verwijten en beledigingen naar het hoofd geslingerd. Terwijl de mannen in een dergelijk geval juist probeerden haar te vleien.

Maar het spannendst was toch, wanneer ze met de baas alleen was.

Helemaal niemand meer in het gebouw, behalve beneden aan de poort de portier. De minste beweging in de aanpalende kamer, bracht haar dan al in opwindende ver­warring.

En als hij dan haar kamer binnenliep om iets te geven of een opdracht te verstrekken, voelde ze hoe haar tepeltjes stijf werden en haar kutje nat.

De minste aanraking als hij dan naast haar kwam staan, - van een mouw van zijn colbert, of een toevallige beroering met zijn hand - kon haar dan zo de rillingen over het lijf jagen, dat ze bijna klaar kwam. Zou hij dat merken?

Waarschijnlijk niet. Zijn reputatie van een keiharde manager, die zonder aarzeling een niet bevallige medewerker of medewerkster afblafte of de laan uit stuurde, maakte haar eerder bang, dan bewon­derend. Maar toch, ze bleef dromen van toenadering, van één keer die opwindende uitnodiging.

Thuis in haar appartementje kon ze daar einde­loos over fanta­seren. Hoe die machtige man haar in zijn armen zou nemen en haar op haar bed zou leggen en met haar zou vrijen.

Dan voelde ze zich week en zwak worden en werd gedwongen om naar haar natte slipje te voelen en dat uit te doen. Als hij haar zo zou zien, wijdbeens in de grote fauteuil, masturbe­rend als een schoolmeisje. Of naakt door het huis lopend, urenlang vingerend onder de war­me douche, of vroeg op de avond al in bed, met een zijden open slaap-jas, waardoor ze zich goed kon bereiken en in de spiegels bekijken....

Maar overdag was ze weer zakelijk en efficiënt. Vriendelijk tegen iedereen, en niemand zou iets van haar geheime fanta­sieën hebben kunnen vermoeden. Maar ze was zich er wel van be­wust, dat ze de mooiste vrouw van het hele bedrijf was.

Zo gaat dat met "de baas". Die kiest zich een secre­taresse, die er mooi en sexy uitziet.

Als een zichtbaar teken van zijn macht.