Opmerking: u kunt de lettergrootte en het lettertype wijzigen en de donkere modus inschakelen door op het pictogramtabblad "A" in de Story Info Box te klikken.
Je kunt tijdelijk terugschakelen naar een Classic Literotica® ervaring tijdens onze lopende openbare bètatests. Overweeg om feedback te geven over problemen die u ervaart of om verbeteringen voor te stellen.
Klik hierHij kwam terug met in zijn hand een lange fel-gele roede. Spits toelopend, en met een donkerblauw handvat, dat om zijn pols zat.
Haar angstige blikken negerend, nam hij de ketting en trok haar de lift in, drukte op de onderste knop van de parkeergarage en glimlachte vaag naar haar. Ze lachte schaapachtig terug. Wat moest ze ook anders?
Nog maar nauwelijks in beweging, stopte hij plotseling de lift, door op de noodknop te drukken. Uit zijn zak haalde hij een paar nieuwe banden die om haar polsen moesten. En daarna aan een haak, hoog tegen de achterwand, die ze daar nog nooit had gezien.
"Je moet er een beetje goed uitzien, anders val je zo uit de toon. En het duurt een tijdje voor de striemen donker genoeg zijn. Dus we moeten dit toch maar voor het eten doen".
Na elke slag over haar borsten en over haar billen schreeuwde ze de longen uit haar lijf. Maar dat leek hem niets uit te maken.
Ze had zich niet voor kunnen stellen, dat er zo'n vreselijke pijn bestond. En al helemaal niet, dat ze die ooit zou kunnen verdragen.
Later, telkens als ze weer in die lift kwam, moest ze weer aan die eerste keer denken. Huiverend, zodra de deuren zich sloten.
"Je bent nat!". Terwijl hij dat zei, voelde ze haar orgasme weer door haar buik jagen.
Ze drukte zich vertwijfeld tegen zijn onderzoekende hand aan, en intensiveerde zo haar immense gevoel van geilheid. Natuurlijk, de pijn was er ook nog steeds, maar het klaarkomen was heftiger en drong zich ondanks alles op de voorgrond. Hijgend opgehangen keek ze naar die hand, die nu in haar doordrong, en naar de donkerrode striemen op haar borsten.
En weer huilde en schreeuwde ze.
De kleine ruimte vullend met het geluid van haar hartstocht. Oorverdovend en hulpeloos.
Met de witte zakdoek depte hij haar kutje droog en liet die daar dan inzitten.
"Opzij zit nog genoeg bewijs van je", grijnsde hij. "En we moeten nu echt verder".
In de grote uitgestorven parkeergarage was het beklemmend stil en koud. Hij had zijn auto helemaal in de hoek staan, zodat ze aan de ketting achter hem aan een heel eind moest lopen. Wankelend op haar hoge hakken na twee orgasmes in een half uur.
De kou deed haar goed, verzachtte de brandende pijn van de zweepslagen op haar billen en borsten. Ze rilde toch onwillekeurig.
Ze liepen de rode Morris voorbij, waar ze zo trots op was. Antiek bijna.
Morgen zouden alle collega's hier weer hun wagens parkeren. Niet wetend, dat zij hier nu zo naakt in de kelder-kou liep.
Fietsers, die naast hen bij het stoplicht wachtten, keken tersluiks naar binnen, waar Katja met opgeheven armen naast de chaufferende baas zat. Haar polsen achter haar hoofd aan de steunen vastgemaakt, alsof ze moesten verhinderen, dat ze zou ontsnappen.
Wat zouden die wel niet denken?
Zouden ze niet de aanvechting krijgen om haar te helpen? Maar wilde ze dat dan?
Haar kutje voelde nu onaangenaam droog aan, met de zakdoek zichtbaar door de verplicht gespreide benen. Ze voelde zich ongemakkelijk. En een beetje bang, voor wat er die avond verder nog zou gebeuren.
Ze kon nu het opgedroogde bloed zien aan de binnenkant van haar dijen. En de striemen werden inderdaad steeds donkerder en dikker.