Loving Sons

काय योग्य आणि काय अयोग्य ह्याचा निवाडाच झिनतला करता येईना... झाले ते चांगले की वाईट हेच तिला कळेनासे झाले... ती ह्या विचारात गुंतली होती आणि तिकडे इम्रान तिला जवळ धरून आलींगन देत होता... त्याचा हात जेव्हा तिच्या उभारांवर गेला आणि त्याने हळुच तिचा एक गोळा दाबला तेव्हा ती पुर्ण भानावर आली... ती हळुच त्याला म्हणाली,

"इम्रान... जे घडले ते घडायला नको होते... आपण चूक केली आहे... फार मोठी घोडचूक...."

"नाही अम्मी... असे का वाटते तुला?... जे घडले ते किती छान होते!... आपल्या दोघांना ते हवे होते... आपण दोघांनी एकमेकांना साथ दिली.... आपण दोघांनी त्याचा आनंद घेतला... मग ते चूक कसे?..." इम्रानने तिच्या गालावर आपले ओठ घासत तिलाच सवाल केला...

"नाही इम्रान... तुला नाही कळणार... आपण चुकच केली आहे... ओह्हहह इम्रान... मी कसे समजावू तुला??...."

झिनत असे म्हणाली खरी पण खरोखर तिलाच माहीत नव्हते की ती त्याला काय समजावून सांगू शकत होती... जे केले ते चूक की बरोबर हे तिलाच पटवून देता येणार नव्हते... त्या क्षणाला तिच्या मनात विचारांचे असे वादळ घोंगावत होते की तिला काहीच समजत नव्हते... अचानक तिला वाटायला लागले की आपण एकटे रहावे... आपल्या जवळ कोणीही तिला नको होते... असेच जावून स्वत:ला कोंडून घ्यावे अशी तिव्र इच्छा तिच्या मनात येवू लागली... तिने इम्रानला सोडले आणि त्याच्यापासून ती दूर झाली...

"इम्रान.... मी बंगल्यावर परत जाते...." असे पुटपुटत तिने पाण्यात अंग सोडले आणि ती भराभरा पोहत त्या कुंडातून बाहेर पडू लागली...

’अम्मी... थांब...’ करत इम्रान तिच्या मागे जायला गेला पण त्याला आठवले की तो नागडा आहे तेव्हा तो आपली अंडरवेअर घ्यायला गेला... तोपर्यंत झिनत पोहत त्याच्यापासून दूर गेली होती... एक वेगळीच शक्ती तिच्या अंगात शिरली होती.. त्या जागेपासून, इम्रानपासून लवकरात लवकर दूर जावे असे तिला वाटायला लागले... त्या भावनेने तिच्यात एक वेगळाच जोर आला होता आणि ती खूपच वेगाने पोहत जात होती...

पोहत पोहत झिनत नदीच्या त्या काठावर आली जेथे तिने कपडे काढुन ठेवले होते... नदीच्या बाहेर पडत ती तरातरा चालत खडकाच्या मागे गेली आणि तसेच ओलेत्याने आपले कपडे घालू लागली... ओल्या अंर्तवस्त्रांवर तिने कपडे चढवले आणि ती भराभरा चालत बंगल्याच्या वाटेला लागली... थोड्या वेळात ती बंगल्यात पोहचली आणि तडक वरच्या मजल्यावर आपल्या रूममध्ये शिरली... रूमचा दरवाजा लॉक करून तिने आपले ओले कपडे काढायला सुरुवात केली आणि सगळे कपडे काढून ती नग्न झाली... धाडकन बेडवर पडत तिने आपले डोळे मिटले आणि ती विचारांच्या आणि झोपेच्या आहारी गेली...

******

साधारण दोन तासाने झिनतला जाग आली... क्षणभर तिला कळेना की ती कोठे आहे... आजुबाजुला पाहिल्यावर तिच्या ध्यानात आले की ती कोठे होती.... ती उठुन बसली तेव्हा तिच्या लक्षात आले की तिच्या अंगावर सुतभर कपडाही नव्हता... मग तिला आठवले की तिने कपडे का काढले होते ते... नदीमध्ये तिच्यात आणि इम्रानमध्ये काय घडले आणि कश्या अवस्थेत ती घरी आली ते तिला आठवले... ती परत बेडवर पडली आणि विचार करू लागली... तिचे मन अनेक विचारांनी दुभंगून गेले... विचारांचे वादळ तिच्या मनात उठले आणि त्या वादळात तिचे विचार भरकटून गेले!...

झिनतला आठवले की कसे तिने आपल्या मुलाबरोबर ते ’नियमबाह्य कर्म’ केले!... म्हटले तर ते ’कुकर्म’ होते पण त्यातून तिला मिळालेला आनंद ’स्वर्गीय’ होता!... म्हटले तर ते ’पाप’ होते पण ते करताना इतके सुख जाणवत होते की त्या सुखासाठी ते पाप पुन्हा पुन्हा करावेसे वाटत होते... अजाणतेपणे ते पाप आपल्या हातून घडले होते, वासनेच्या अंमलाखाली आपण हे कुकर्म केले होते... पण ते योग्य नव्हते... ते सर्वथा चूक होते!... तेव्हा आता ते पुन्हा घडणे टाळायला पाहिजे होते...

जे घडले त्याला तो जितका जवाबदार होता त्यापेक्षा जास्त ती स्वत: जवाबदार होती... तिला स्वत:ला आपल्या कामवासनेवर कंट्रोल ठेवता आला नाही तेव्हा तिचीच खरी चूक होती!... तेव्हा तिने विचार केला की आपण आपली चूक कबुल करायची आणि ते पुन्हा घडू न देण्याबद्दल आपला ठाम निश्चय व्यक्त करायचा... पुन्हा आपल्या हातून ती चूक घडली नाही पाहिजे... काहीही झाले तरी इम्रानबरोबर ती गोष्ट पुन्हा झाली नाही पाहिजे असे तिने स्वत:ला बजावले आणि तात्पुरते ते विचारांचे वादळ शांत केले!...

संध्याकाळी झिनतच्या रूमच्या दरवाज्यावर सलीमने थाप दिली आणि तिला हाक मारली... तो चहा घ्यायला तिला खाली बोलवायला आला होता... तिने आवाज देत त्याला म्हटले की ती फ्रेश होवून दहा मिनीटात खाली येत आहे... मग झिनत उठली आणि फ्रेश व्हायला बाथरूममध्ये शिरली. थोडा निवांत शॉवर घेत ती चांगली फ्रेश झाली... आपली योनी ती उगाचच जरा जास्तच स्वच्छ करत होती... जणू काही इम्रानबरोबर तिने जो संभोग केला होता त्या कृत्याचे अस्तित्व तिला नष्ट करायचे होते... वर वर ती घासून स्वच्छ करत होती पण आत ज्या संवेदना होत्या त्या बाकी तिला काही नष्ट करता आल्या नाहीत...

अंघोळ करून ती बाहेर आली आणि तिने एक नाईट गाऊन घातला.. गाऊनच्या आत तिने आवर्जुन ब्रा-पॅन्टी घातली आणि आपल्या गाऊनमधून आपले कोठलेही अंग दिसणार नाही ह्याची तिने खात्री करून घेतली... मग तिने आपल्या रूमचा दरवाजा उघडला आणि ती खाली गेली... डायनींग टेबलवर सलीम आणि इम्रान तिची वाट बघत होते... इम्रानशी नजरानजर झाली आणि झिनतची मान आपोआप खाली गेली... त्याची नजर चुकवत ती डायनींगवर बसली आणि चहा घेवू लागली...

सलीमची बडबड चालू होती... तो झिनतला विचारायला लागला की ती कधी नदीतून निघून आली आणि का लवकर आली ते... झिनतने त्याला सांगितले की अचानक तिला कसेतरी व्हायला लागले तेव्हा ती घाईघाईत परत आली... त्याला ते सांगताना तिने हळुच इम्रानकडे पाहिले तर इम्रान गालातल्या गालात हसत आहे असे तिला वाटले... तिला स्वत:चीच लाज वाटली की सलीमला आपण खोटे सांगत आहोत... सलीमला कल्पना पण नव्हती की त्याच्या मोठ्या भावाबरोबर त्याच्या अम्मीने वासनेचा खेळ केला होता... चहा पिऊन झाल्यावर सलीम झिनतला पुन्हा बाहेर फिरायला चलण्याचा आग्रह करू लागला... पण झिनतने डोके दुखतेय असे म्हटले आणि तुम्ही जा म्हणून त्यांना सांगितले...

नंतर दोघेही बाहेर निघून गेले आणि झिनत हॉलमध्ये बसून टिव्ही पाहू लागली... तिला खरे तर कोठलाही प्रोग्राम आज पहायला मन लागत नव्हते पण ती मुद्दामहून टिव्ही पहात राहिली जेणेकरून तिचे मन वेगळ्याच विचारात मग्न रहावे म्हणून... साधारण तास दिड तासाने इम्रान व सलीम दोघेही परत आले आणि ते सुद्धा हॉलमध्ये बसून झिनतबरोबर टिव्ही पाहू लागले... ते टिव्ही पहात गप्पागोष्टी करत होते... इम्रान एकदम नॉर्मल असल्यासारखा वागत होता पण झिनत थोडी डिस्टर्ब असल्यासारखी दिसत होती...

जेवण करून रात्री झोपायला जाईपर्यंतचा वेळ असाच गेला. इम्रान आणि झिनतची नजरानजर झाली की इम्रानपेक्षा झिनत जास्त कावरीबावरी व्हायची... ते दोघे असताना सलीम तेथे असेल तर तिला बरे वाटायचे आणि तिचे टेन्शन कमी व्हायचे... पण इम्रानबरोबर ती एकटी असली की तिची चलबिचल होत होती... खास करून आता इम्रान तिच्याकडे खूपच रोखून बघायला लागला होता आणि त्याच्या नजरेतील वासना झिनतला कळत होती... तिच्या अंगावर रेंगाळणारी त्याची कामूक नजर पाहून तिला कसेतरीच होत होते... तिला भिती वाटत होती की त्याच्याबरोबर एकटे राहिले आणि त्याने काही केले तर?... तेव्हा ती इम्रानबरोबर एकटे रहाणे टाळत होती...

शेवटी एकदाचे सगळे आपापल्या रूममध्ये झोपायला निघून गेले...

झिनत आपल्या रूममध्ये बेडवर पडली होती आणि विचार करायचा नाही असे ठरवूनही ती दिवसभरातील घटनांचा विचार करत होती... कसे नदीतील त्या कुंडात तिच्यात आणि इम्रानमध्ये ते संबंध घडले.... कामवासनेने ती स्वत: कशी बेभान झाली आणि इम्रानने कसा चान्स घेवून तिचा उपभोग घेतला... ते घडत असताना तिला किती अनोख्या सुखाची जाणीव होत होती... जे अनोखे सुख तिला त्या क्षणी जाणवले ते सुख पुन्हा तिला घेता येणार नव्हते... ॲटलिस्ट इम्रानबरोबर तरी ती ते सुख पुन्हा परत कधीही घेवू शकत नव्हती... तसा निश्चय तिने केला होता!...

पण झिनतला राहून राहून वाटत होते की ते परत घडणार होते... साधारण अर्ध्या-पाऊण तासाने झिनतच्या अपेक्षेप्रमाणे तिच्या दरवाज्यावर टकटक झाली!... झिनतला खात्री होती की तो इम्रानच असणार होता!...

तिला कल्पना होती की कामवासनेची इच्छा किती प्रबळ असते ते... तिला स्वत:च्या कामवासनेवर कंट्रोल ठेवणे किती कठिण जात होते म्हणजे इम्रानची काय अवस्था असेल हे ती समजू शकत होती... ती अनुभवी स्त्री असुनही तिला स्वत:ची वासना काबूत ठेवता आली नाही मग इम्रान तर कोवळा तरुण होता... कोवळ्या वयात कामवासना किती प्रचंड असते ह्याची तिला कल्पना होती... तेव्हा इम्रान त्याची वासना दाबून ठेवू शकणार नव्हता आणि त्या वासनेचे सुख घ्यायला परत तिच्याकडे येणार होता ह्याचा तिला अंदाज होता...

क्षणभर झिनतला वाटले की दरवाजा उघडू नये... त्याला आत घेतले आणि पुन्हा काही अघटीत घडले तर?... तेव्हा दरवाजा न उघडलेला बरा!... इम्रान असेल तर कंटाळुन निघून जाईल... पण मग तिने विचार केला की आपण किती दिवस त्याला टाळणार?... आज तो निघून जाईल पण उद्या परत येईल... उद्या पण त्याला टाळले तर तो परवा येईल... किती दिवस आपण त्याला टाळणार?... त्यापेक्षा आत्ताच दरवाजा उघडून त्याला आत घ्यावे आणि त्याच्याशी चर्चा करून त्याला समज द्यावी... अजुनही वेळ हातातून गेलेली नाही तर वेळीच सावरावे आणि हा प्रकार थांबवावा....

तेव्हा दुसऱ्यांदा जेव्हा दरवाज्यावर टकटक झाली तेव्हा ती बेडवरून ऊठली! धडधडत्या अंत:करणाने झिनत दरवाज्याजवळ गेली आणि तिने दरवाजा उघडला... बाहेरील पॅसेजमधील अंधुक प्रकाशात तिने इम्रानला बरोबर ओळखले... अंधूक प्रकाशातच दोघांनी एकमेकांकडे पाहिले... एकमेकांचा चेहरा स्पष्ट दिसत नसूनही त्यांनी एकमेकांना नजरेनेच काही विचारले... काही न बोलता झिनत बाजुला झाली आणि तिने इम्रानला आत यायला वाट करून दिली... तो सुद्धा साळसुदपणे आत शिरला... तो आत शिरल्यावर झिनतने दरवाजा लावून घेतला आणि कडी लावली...

झिनत कडी लावत होती तोपर्यंत इम्रान तिच्या जवळच उभा होता... दरवाजा लावून झिनत वळली आणि सावकाश चालत आपल्या बेडजवळ गेली... इम्रान गुपचूप तिच्या मागे गेला.. झिनत बेडच्या कडेवर एका बाजुला बसली तसे इम्रानही तिच्यापासून तीन-चार फूट अंतर ठेवून बेडवर बसला... काही क्षण कोणीही काही बोलले नाही की कोणी काही हालचाल केली नाही... रूममध्ये नाईट लॅम्प चालू होता आणि त्याच्या अंधुक प्रकाशात दोघेही एकमेकांचा अंदाज घेत होते...

बहुतेक दोघेही विचार करत होते की कोणी पहिली सुरुवात करावी आणि काय सुरुवात करावी?... पुढे काय घडणार होते त्यावर त्या दोघांच्या नात्याचे भवितव्य अवलंबुन होते!... शेवटी झिनतनेच बोलायला सुरुवात केली,

"तू का आला आहेस, इम्रान?..."

"अम्मी... तू... माझ्यावर नाराज आहेस?" इम्रानने हळुच विचारले.

"नाही..." झिनतने रुक्षपणे उत्तर दिले.

"नाही तू रागावली आहेस..." तो तरीही म्हणाला.

"नाही... तुला का तसे वाटतेय?..." तिने किंचीत त्रासिकपणे म्हटले.

"असेच... तू संध्याकाळपासून माझ्याशी नीट बोलत नाहीस... माझ्याकडे नीट बघतही नाही आहेस... नक्की तू रागावली आहेस... मी खरच खूप वाईट काम केले का?..." इम्रान थोडे उदासपणे म्हणाला...

"अरे नाही रे....," झिनतला त्याची किव आली आणि तिने आपला हात पुढे करत त्याला म्हटले, "इकडे जवळ ये..."

इम्रान तिच्या जवळ सरकला आणि झिनतने आपुलकीने त्याला कवेत घेतले... इम्रान सुद्धा प्रेमाने तिला बिलगला... काही क्षण ते माय-लेक तसेच मातृत्वाच्या भावनेने एकमेकांना बिलगून बसून राहिले... झिनतला मनातून वाईट वाटले की इम्रान ती फक्त त्याचीच चूक होती असे समजत होता म्हणून.... मग झिनतने बोलायला सुरुवात केली...

"इम्रान, मेरे लाल... मी रागावली नाहीय... ते... आपल्यात जे घडले... त्याने मला थोडा शॉक बसला आहे!... माझ्यावर मी कंट्रोल ठेवायला पाहिजे होता... मी तसे नाही करायला पाहिजे होते...."

"असे का बोलतेस, अम्मी?... जे झाले ते तू केले नाहीस... ते आपोआप घडले!... तसे घडावे असे मला वाटत होते... मी अंडरवेअर काढुन बसलो म्हणून ते घडले... तेव्हा त्याला मी जवाबदार आहे तू नाही.... दोष माझा आहे तुझा नाही!..." इम्रान विषन्नपणे म्हणाला.

"नाही, इम्रान.... त्या क्षणी मलाही तसे वाटत होते की ते घडावे... आणि म्हणून मी पुढाकार घेतला... माझा माझ्या भावनांवरचा कंट्रोल सुटला... पण मी तरी काय करणार?... खूप काळानंतर असे कोणी माझ्या जवळ आले... तुझे अब्बू गेल्यानंतर प्रथमच कोणी माझ्या इतक्या जवळ आले... त्यामुळे मी वहावत गेले रे..." झिनतने म्हटले.

"मी पण वहावत गेलो, अम्मी... मला पण कळत नव्हते मी काय करत होतो ते...." इम्रान म्हणाला.

"तुझे ठिक आहे, इम्रान... तू लहान आहेस!... तुझ्या भावना तू कंट्रोल करू शकला नाहीस हे मी समजू शकते... पण मी मला कंट्रोल करायला पाहिजे होते... मी मोठी आहे... मी तुझी अम्मी आहे... अम्मी आपल्या मुलाबरोबर असे काही करत नाही... मी ते करायला नव्हते पाहिजे..."

"पण अम्मी... जे आपण केले ते किती छान होते!... किती मस्त वाटत होते ते करताना..." इम्रान हळुच म्हणाला.

"हो रे, इम्रान... पण ते नाजायज होते, पाप होते!... अनैतिक कृत्य होते..." झिनत त्याला म्हणाली.

"काहीही असेल... पण त्याने खूप आनंद मिळाला!... खरे सांग, अम्मी... तुला मजा वाटली नाही का?... तुला त्याने सुख मिळाले नाही का?" इम्रानने तिलाच उलट विचारले.

"मिळाला मेरे लाल... खूप आनंद मिळाला!... पण तो आनंद क्षणभंगूर होता... क्षणीक सुख होते ते..." झिनत उदासपणे म्हणाली.

"असेना का, अम्मी... ते क्षणीक सुख आपण परत परत घेऊ... पुन्हा पुन्हा आपण त्या सुखाचा आस्वाद घेऊया..." इम्रान उत्साहाने म्हणाला.

"या अल्ला!... नाही इम्रान... आपण ते पुन्हा करू शकत नाही... कधीही नाही..." झिनतने झटकन म्हटले.

"का, अम्मी? काय वाईट होते त्यात?... तुला आनंद मिळाला, मला आनंद मिळाला.... आपण दोघांनी ते एंजॉय केले... मग पुन्हा करायला काय हरकत आहे??..." इम्रानने अजिजीच्या स्वरात विचारले.

"नाही, इम्रान... अजिबात नाही!..." झिनतने मनात नसुनही त्याला निक्षून सांगितले...

मग थोडा वेळ इम्रान झिनतला परत ते सुख घेण्याबद्दल गळ घालू लागला... आणि झिनत त्याला नकार देत राहिली... इम्रान थोडा युक्तीवाद करून तिला पटवून द्यायचा प्रयत्न करत होता पण झिनत आपल्या निर्णयावर ठाम राहिली की पुन्हा त्यांच्यात तसे काही घडणे शक्य नव्हते... झिनतला मनातून आश्चर्य वाटत होते की कसे काय ती त्याला नकार देत आपल्या निश्चयावर ठाम राहू शकत होती?... तिला असे वाटत होते की इम्रानने तिला खूपच आग्रह केला किंवा तिच्यावर जबरदस्ती केली तर तिचा आत्मविश्वास ढळु शकला असता आणि तिने त्याच्याबरोबर पुन्हा ते कृत्य केले असते... पण तिच्या सुदैवाने ती ठाम राहिली होती!... तिने शेवटी त्याला निर्वाणीचे सांगितले,

"हे बघ, इम्रान.... पुन्हा आपल्यात तसे संबंध घडणार नाहीत... आणि ते बंधन माझ्याबरोबर तू सुद्धा पाळायला पाहिजे... आपल्यात तसे काही घडले होते हे तू विसरून जा... एक वाईट स्वप्न म्हणून विसर किंवा सुखद स्वप्न म्हणून तू ते विसर पण तुला ते विसरणे भाग आहे..."

"कसे विसरू मी ते, अम्मी?... आयुष्यात इतके सुख मी कधीही अनुभवले नव्हते... तुझ्यावर मी किती प्रेम करतोय... तुझ्यापासून मला दूर करू नकोस... प्लिज, अम्मी!" इम्रानने काकुळतीला येवून म्हटले.

"जे घडले ते तुला विसरायलाच पाहिजे, इम्रान...." झिनतने पुन्हा ठामपणे म्हटले.

"नाही अम्मी.... मला ते विसरता येणार नाही... ते कदापी शक्य नाही!..." इम्रानने पण निक्षून सांगितले.

"नाही??... मग ठिक आहे!... मी पण जगणार नाही... तुझ्याशी असे संबंध करून जगण्यापेक्षा मी मरणे पसंत करेन... तुला मी जीवंत न रहावे असे वाटत असेल तर कर माझ्याबरोबर ते संबंध..." झिनतनेही निक्षून सांगितले...

त्यावर इम्रान हतबल झाला! निराश होत आणि गयावया करत तो तिला म्हणाला,

"नाही, अम्मी नाही.... मला तू हवी आहेस... त्या सुखापेक्षा जास्त तू मला हवी आहेस... प्लिज मला सोडून जाऊ नकोस... आम्हाला सोडून जाऊ नकोस!..."

"नाही सोडून जात, इम्रान... फक्त आपल्यात पुन्हा ते संबंध घडले नाही पाहिजेत... तेवढी अपेक्षा बाकी तू ठेवू नकोस..." झिनत म्हणाली...

"ठिक आहे, अम्मी... नाही ठेवत अपेक्षा... नको मला ते सुख... मला फक्त तू हवी आहेस...." इम्रानने तिला बिलगत उदासपणे म्हटले...

"ओह, इम्रान... मेरे लाल.... तुला कदाचित ते हार्ड जाईल... पण हळु हळु तू नक्कीच विसरशील... ते विसण्याशिवाय तुला आणि मला गत्यंतर नाही, बेटा..." झिनतने त्याच्या डोक्यावरून हात फिरवत त्याला प्रेमाने म्हटले.

झिनतला मनातून हायसे वाटले की इम्रान तयार झाला... तिच्याशी पुन्हा ते संबंध करण्याचा विचार त्याने सोडून दिला म्हणून ती थोडी सुखावली!... पण मनाच्या आत खोल गर्तेत तिलाही थोडे वाईट वाटले की पुन्हा ते सुख तिला अनुभवता येणार नव्हते... भावनेच्या भरात खूप वर्षानी तिने कामवासनेचे ते फळ चाखले होते त्याची चव तिला पुन्हा मिळणार नव्हती... ॲटलिस्ट! इम्रानकडून तरी तिला ती मिळणार नव्हती... पण तिने ती वस्तुस्थिती स्विकारण्याचे ठरवले!

थोडा वेळ ते दोघे माय-लेक तसेच एकमेकांना बिलगुन बसून राहिले... एकमेकांच्या अंगाची ऊब ते घेत होते... मनातून दोघेही थोडे दु:खी होते की त्यांच्या मनाच्या आतल्या कप्प्यात जी इच्छा होती ती आता पुर्ण होणार नव्हती... तेव्हा ते सुख मिळणार नव्हते पण एकमेकांच्या अंगाची ऊब घेवून ते स्वत:च्या मनाची थोडी शांती करून घेत होते... थोड्या वेळाने झिनत इम्रानच्या केसांमधून हात फिरवत त्याला म्हणाली,

"इम्रान बेटा... आता तू झोपायला जा... रात्र खूप झाली आहे...."

इम्रानने अगतिकपणे तिच्याकडे पाहिले... क्षणभर दोघांची नजरानजर झाली... पटकन इम्रान तिला बिलगला आणि पुन्हा काळुळतीला येत तिला म्हणाला,

"अम्मी... मला तुझ्याबरोबर थोडा वेळ राहू दे ना... मी जाईन निघून नंतर... पण प्लिज, थोडा वेळ मला तुझ्या सहवासात राहू दे..."

त्याची कळकळीची विनंती पाहून झिनत भावनाविवश झाली!... तिला त्याचे मन मोडवेना... काही क्षण विचार केल्यावर ती त्याला म्हणाली,

"ठिक आहे, इम्रान.... तू थोडा वेळ माझ्याबरोबर राहू शकतोस... पण नंतर तुला तुझ्या रूममध्ये गेलेच पाहिजे... आणि कसलाही चावटपणा करायचा नाही..." असे बोलून झिनत मिश्किलपणे हसली!

तिचे मिश्किल हास्य पाहून इम्रानच्या मनावरील दडपण दूर झाले आणि तो किंचीत लाजला! मग तो खुषीत तिला ’ठिक आहे!’ म्हणाला...

मग झिनत बेडवर मागे पहुडली आणि पाय वर घेवून ती आत सरकून झोपली... इम्रान तिच्या बाजुला पडला आणि तिला जेमतेम चिकटला... झिनतने त्याला कवेत घेतले आणि तो तिला पुर्ण बिलगला.... त्याचे डोके तिच्या खांद्यावर होते आणि एक हात तिच्या पोटावर होता... खाली त्याचा एक पाय तिच्या पायावर होता आणि तिच्या सिल्कच्या गाऊनमधल्या ऊबदार अंगाला चिकटून तो तिच्या अंगाची ऊब घेत होता... नाही म्हटले तरी तिच्या खांद्यावर डोके ठेवून खाली पहाताना त्याच्या डोळ्यासमोर तिच्या उभारांच्या गोळ्याचे उंचवटे येत होते आणि तो त्यांच्याकडे पहात पडून होता...

झिनत त्याच्या केसांमध्ये हात फिरवत विचारात मग्न होती... कसे तिने इम्रानचे मन वळवले होते आणि पुढे त्याच्याबरोबर जे अनैतिक संबंध घडले असते त्याला तिने खीळ घातली होती.... झिनतच्या मनात आले की तिने खरे तर हे खूप आधी थांबवायला पाहिजे होते... जेव्हा पहिली वेळ तिने बाथरूममधल्या पॅन्टीवर त्याच्या चीकाचे डाग पाहिले होते तेव्हाच जर तिने त्याला जाब विचारून त्याची कान-उघडणी केली असती तर आज परिस्थिती ह्या थराला गेलीच नसती...

त्यावेळी झिनतने इम्रानला विचारायचे धाडस केले नाही आणि त्याच्याकडे दुर्लक्ष केले त्यामुळेच त्याची तिच्याविषयीची आसक्ती वाढत राहिली... इव्हन नंतरही तिने तो प्रकार कधीतरी थांबवला असता तरी परिस्थिती इतकी हाताबाहेर गेली नसती... तिने त्याला थांबवले नाही त्यामुळे पुढे तो तिच्या पॅन्टीवर चीक गाळत राहिला, तिची पॅन्टी त्याने चोरून घेतली, तिचे बिकीनीतले फोटो घेतले... झिनतला जेव्हा इम्रानचे ते प्रताप आठवले तेव्हा तिने त्याला म्हटले,

"इम्रान... तुला माझ्या पॅन्टीचा प्रतापही थांबवावा लागणार आहे..."

"पॅन्टीचा प्रताप?... म्हणजे??..." इम्रानने चमकून म्हटले.

"ओह कमॉन, इम्रान... तुला माहीत आहे मी कशाबद्दल बोलतेय ते... ऊगाच नासमझ बनू नकोस... बाथरूममधल्या माझ्या पॅन्टीबरोबर तू काय करतोस हे मला माहीत आहे..." झिनतने किंचीत हसून त्याला म्हटले.

"ओह... त्याबद्दल बोलतेय तू..." मग इम्रानने त्याच्या लक्षात आल्यासारखे दाखवले आणि तो खजील झाला!

"होय... आता तो प्रकार बिलकुल बंद!... माझी पॅन्टी पुन्हा ’खराब’ करायची नाही!" झिनतने त्याला प्रेमाने दटावले.

"हं?..... ठिक आहे!..." इम्रानने नाईलाजपणे खांदा उडवत म्हटले.

"आणि माझी मरून कलरची पॅन्टी मला परत कर... खूप खराब केलीस तिला... त्या पॅन्टीची मॅचींग ब्रा तिची खूप दिवस झाले वाट बघत आहे..." झिनत चावटपणे हसत त्याला म्हणाली...

"मरून पॅन्टी?...," इम्रानने चमकून तिच्याकडे पहात पुढे विचारले, "तुला कसे माहीत?... तुझी ती पॅन्टी मी घेतली आहे ते...?"

मग झिनतने त्याला सगळा किस्सा सांगितला... कसे ती चावी लॉकमध्ये विसरली आणि त्याने तिची पॅन्टी पळवली हे नंतर तिच्या लक्षात आले... मग तिने त्याच्या रूममध्ये जाऊन कसे ड्युप्लिकेट चावीने त्याच्या कपाटातील ड्रॉवर उघडला आणि कसे तिला तेथे तिची पॅन्टी सापडली... पॅन्टीबरोबर तिला कपाटात काय काय सापडले ते पण तिने त्याला सांगितले... ते ऐकून इम्रान खूप शरमला आणि ओशाळत तिला म्हणाला,

"आय ॲम सॉरी, अम्मी... मी तुझ्या नकळत तुझी पॅन्टी आणि फोटो घेतले...."

"हंऽऽऽऽ.... आता ते गुपचूप परत कर... पुन्हा माझ्या अश्या कोठल्याही ’पर्सनल’ गोष्टी पळवायच्या नाहीत... समजले का?" पुन्हा झिनतने त्याला प्रेमाने दटावले...

"येस, मॅम!... आय मीन.. अम्मीऽऽ..." इम्रानने हसुन ते कबुल केले...

"बाय द वे!... तुला एक गोष्ट विचारायचे माझ्या खूप मनात होते... तुला माझ्याबद्दल असे सेक्युअल फिलींग कसे वाटायला लागले?... कधीपासून तुला ते वाटायला सुरुवात झाली?..."

आणि मग इम्रानने झिनतला सांगितले की कसे तिच्या चाळीसाव्या वाढदिवशी त्याने प्रथम तिला त्या लाल साडीत पाहिले तेव्हा तो तिला पाहून प्रथमच उत्तेजीत झाला होता!... पार्टीनंतर त्या रात्री जेव्हा तो तिच्याबरोबर एकटाच होता तेव्हा तिला पाहून तो पुन्हा कसा उत्तेजीत झाला होता... नंतर तिच्याबरोबर डान्स करताना त्याची कामवासना खूपच चाळवली होती... तिच्या ऊबदार मादक मऊ अंगाशी सलगी करून तो खूपच कामोत्तेजीत झाला होता... त्या कामवासनेच्या भरात त्याने तिच्या उभारांना कसा स्पर्श केला आणि झिनतने सावध होत कसे त्याला थांबले ते त्याने तिला सांगितले...

इम्रान झिनतला म्हणाला की त्या रात्री ती जर अजुन त्याच्याबरोबर डान्स करत राहिली असती किंवा त्याच्याबरोबर अजुन थांबली असती तर नक्कीच त्याच्या हातून काहितरी तेव्हाच घडले असते... जे संबंध आत्ता ह्या ट्रिपमध्ये त्यांच्यात घडले ते कृत्य त्यावेळी त्याने जबरदस्ती तिच्याबरोबर करायचा प्रयत्न केला असता हे त्याने प्रामाणिकपणे कबुल केले!... ते ऐकून झिनत हैराण झाली आणि तिने मनातल्या मनात अल्लाला शुक्रियदा केला की त्या दिवशी तिला लवकर त्याच्या सहवासातून निघून जायची बुद्धी आली... नाहीतर तिच्या मुलाच्या हातून ते पाप-कर्म घडले असते आणि दोघांचेही विश्व उध्वस्त झाले असते!

मग इम्रानने पुढे तिला सांगितले की कसे एकदा तो घरात एकटा असताना तिच्या रूममध्ये गेला आणि तिच्या बाथरूममध्ये त्याला तिची सेक्सी ब्रा-पॅन्टी कशी पहायला मिळाली... त्याने कधी इमॅजीन केलेच नव्हते की त्याची अम्मी अशी सेक्सी ब्रा-पॅन्टी घालत असावी... तिची ती सेक्सी अंर्तवस्त्रे पाहून तो कसा खूप उत्तेजीत झाला आणि उत्तेजनेच्या भरात कसे त्याने तिच्या पॅन्टीवर मूठ मारून त्यावर आपला चीक गाळला होता... इम्रानने झिनतला सांगितले की ज्या दिवशी ती लाल साडी घालायची आणि तो तिला त्या साडीत पहायचा त्या दिवशी तो खूपच एक्साईट व्हायचा... त्याला आपली अम्मी लाल साडीमध्ये प्रचंड आवडायची आणि ती त्या लाल साडीत सगळ्यात जास्त सेक्सी आणि मादक दिसते हे त्याने बिनधास्तपणे तिला सांगितले!...