Mijn Twee Sletjes

Het is twintig over drie als ik na een flink uitgelopen lunch op mijn kantoor kom.

Myriam is er niet, ook niet in de badkamer of de slaapkamer die via een discrete deur bereikbaar zijn.

Ik mag dan wel de hoofdaandeelhouder zijn van deze tent, toch ben ik niet de directeur. Daar heb ik een competent iemand voor laten benoemen. Zelf ben ik slechts de erfgenaam van een enorm fortuin, vergaard door mijn vader en grootvader, en heb als puntje bij paaltje komt geen enkel talent. Ik laat me bijstaan door een gans leger van adviseurs en specialisten in diverse materies. Aangezien ik een royaal en genereus man ben, ben ik een gegeerde werkgever en beschik ik -- gelukkig maar, voor zover ik weet tenminste -- over heel betrouwbare werknemers. Omdat ik het niet over mijn hart kan krijgen een leven in totale ledigheid te slijten, heb ik mezelf benoemd tot personeelsdirecteur en algemeen adviseur. Natuurlijk is het een nepfunctie. Het echte werk wordt gedaan door mensen met uitstekende capaciteiten. Nu en dan worden me diverse documenten ter ondertekening voorgelegd of wordt me gevraagd mijn mening over iets te formuleren, maar dat is een volledig ceremoniële bedoening.

De directie doet haar werk ook zonder mij. Ik ben slechts een heel gewone gozer die de ongelooflijke mazzel heeft gehad met zijn kont in een enorme klomp boter te zijn gevallen. Ik ben er vijfenveertig en kan al twintig jaar van mijn leven een groot feest maken. Om de een of andere reden doe ik dat niet.

Een paar minuten na mij komt Myriam binnen. Een bloedmooie dertigjarige dame van Kongolese afkomst. Zij is niet alleen al zeven jaar mijn secretaresse, maar ook mijn liefje, al zullen velen zeggen mijn sletje, en mijn vertrouwenspersoon. Zij is de enige persoon op deze aarde aan wie ik alles toevertrouw wat er in mij omgaat.

Hoe we elkaar ontmoet hebben durf ik bijna niet te vertellen. Het is nochtans eenvoudig. Op een avond reed mijn chauffeur me rond in de rosse buurt. We zagen een jonge, zwarte prostituee in paniek over straat lopen, achtervolgd door drie mannen. In een vlaag van plotselinge krankzinnigheid deed ik mijn chauffeur stoppen en deed haar snel instappen. Ze was illegaal in het land en door een bende mensenhandelaars in de prostitutie gedwongen, het oude verhaal dus. Ze had geen papieren, geen bezittingen, niets. Ze was gegrepen toen ze aan het toezicht van haar pooier was ontsnapt en naar de politie wou gaan. Ze had een aantal snijwonden opgelopen en een vijftal tanden waren uit haar mond geslagen. Ik heb haar dan naar huis meegenomen en een arts gebeld. Later heb ik zelfs voor de implantaten betaald, ze was een tiental tanden kwijtgeraakt. Ook heb ik gezorgd voor de plastische chirurg en voor de advocaat en de juridische kosten om haar verblijf hier te regulariseren. Toen dat achter de rug was, heb ik haar een klein appartement geschonken vlak naast het mijne.

Achteraf begrijp ik niet waarom ik het heb gedaan. Misschien uit een soort schuldcomplex voor al dat geld dat me als manna uit de hemel in de schoot is gevallen. Een andere reden is dat ik net uit een traumatische relatie met mijn Engelse vriendin Lauren was gestapt. Ik val altijd op vrij problematische vrouwen die zich sterk afhankelijk van mij opstellen.

Myriam bood aan me enigszins schadeloos te stellen door mijn huishouden te doen, te koken en korte tijd later ook door mijn bed te delen. Ze was een enthousiaste en gewillige bedpartner, nooit heeft ze me iets geweigerd. Later is ze als schoonmaakster in de fabriek begonnen. Toen ik ontdekte dat ze nogal met de computer overweg kon heb ik haar gevraagd mijn persoonlijke secretaresse te worden. Ondanks haar slechts beperkte schoolopleiding is het toch een schrandere meid. In haar vrije tijd doet ze niets anders dan studeren en ze neemt snel iets op. Ik voer nooit iets uit zonder haar advies te vragen.

Ik heb haar sindsdien verschillende malen ten huwelijk gevraagd. Zij heeft steeds vriendelijk en beslist geweigerd, zonder me ooit te zeggen waarom. Haar weigering is me een raadsel. Toch vraag ik het telkens opnieuw.

Ik glimlach als ik haar zie. Zij is de balsem op een tot nu toe vervelende en monotone dag. Na al die jaren is ze nog steeds een lust voor mijn ogen. Ze is een meter vijfenzestig lang, heeft peervormige borsten, een rond prominent kontje en een buik die zo plat is als een biljarttafel. Ze heeft krullend, schouderlang haar, een brede mond en grote, donkerbruine ogen. God, het is vooral op deze laatste dat ik ben gevallen.

Myriam glimlacht terug, ze werpt me een kushandje toe en legt de map die ze tegen haar borst gedrukt houd op mijn bureau.

"De agenda voor de jaarlijkse algemene vergadering van de aandeelhouders. Dat moet je alleszins bekijken." Zegt ze.

Ik kreun.

"Het wordt er niet beter op." Vervolgt ze. "Ze is vervroegd naar volgende week de vijftiende."

De vergadering is de enige keer dat ik de voorzittershamer moet ter hand nemen en de debatten leiden, soms vier tot vijf vervelende uren lang. Daarop volgt dan de obligate vreetpartij en het zuipfestijn met mensen die me absoluut niet liggen.

Myriam glimlacht als ze mijn onbehagen ziet.

"Ik zal je na afloop heel goed verwennen." Belooft ze.

"Dat mag je nu al doen." Zeg ik

Ik druk de knop in die de dubbele deur van het kantoor om slot doet.

"We gaan een spelletje spelen." Grijns ik. "Ik ben Bill en jij bent Monica, alleen ga jij zorgen dat er geen vlekken op je kleren komen."

"Dat is al twee of drie Amerikaanse presidenten geleden." Zegt ze, terwijl ze het vestje van haar grijs mantelpakje uitdoet en haar blouse uit haar rok trekt."

Ik doe ook mijn vest uit.

"Wil je het hier of in bed?"

Ik wijs met mijn vinger naar het tapijt voor mijn bureau. Even later staat ze enkel in haar dure ondergoed, een wijnrode satijnen string en een bijpassend behaatje. Pas nadat ik voor mijn bureau ben gaan staan, doet ze haar behaatje uit en gooit het achterloos opzij. Ze steekt even haar tong uit en grijpt haar borsten vast om ze omhoog te duwen. Haar gevoelige tepels verstijven en wijzen als kleine vingertjes naar het plafond. Heupwiegend doet ze dan langzaam haar broekje uit en staat naakt voor mij. Haar venusheuvel is slechts licht behaard, waardoor haar dikke, lichtjes uitstulpende schaamlippen en het roze knopje van haar clitoris duidelijk zichtbaar zijn. Ze draait zich om waardoor haar het beste deel van haar anatomie zichtbaar wordt, haar overweldigend mooie kontje, groot, rond en vooruitspringend, echter zonder een gram overbodig vet. Mijn lul, die nog halfslap is, wordt direct beenhard, wanneer ze beide helften van haar kontje even uiteentrekt waardoor ik een glimp opvang van de zwarte ring van haar aarsje, dat ik zo vaak en met veel plezier heb gevingerd, gelikt en geneukt.

Ik loop naar haar toe en kus haar licht op de lippen. Glimlachend maakt ze mijn broekriem los. Tegelijk doet ze mijn broek naar beneden en knielt neer.

"Ik ben een stagiaire mijnheer, en ik wil erg goede punten halen." Zegt ze met een nagebootst Amerikaans accent, haar lippen op een dolkomische manier getuit.

Ze knijpt even in mijn ballen en laat haar rechterhand langzaam over de volle lengte van mijn achttien centimeter lange lul gaan. Ze duwt mijn Calvin Klein tot op mijn enkels. Mijn lul springt vooruit en kletst tegen haar wang. Ze opent haar lippen en laat haar tong langs de boord van mijn eikel gaan. Haar mond sluit zich over het bovenste deel van mijn lul en ze begint langzaam te zuigen. Haar grote borsten wippen op en neer terwijl ze me dieper in haar mond neemt. Slurpende geluiden vullen de kamer.

"Dit is spek voor je bek, hé." Zeg ik.

Haar grote, donkere ogen schieten omhoog en zoeken de mijne. Terwijl ze mijn blik gevangen houdt, zuigt ze harder en intenser. Haar lippen raken mijn schaamhaar. Kleine schokgolfjes verplaatsen zich door mijn pulserende orgaan. Dit houd ik niet lang vol. Ze voelt mijn orgasme aankomen en begint afwisselend mijn balzak te kneden en te strelen. De op en neergaande beweging van haar hoofd versnelt zich. Ik voel mijn sperma zich een weg naar boven banen. Ik grom en kreun terwijl ik haar wachtende mondje vol spuit.

"Slik alles door als een groot meisje." Beveel ik.

Haar linkerhand omknelt mijn testikels, haar andere hand knijpt van onderen naar boven in mijn verslappende schacht, alsof ze er hongerig de laatste druppel uit wil persen.

"Zet je eens op handen en voeten, poes." Zeg ik dan.

Myriam doet wat haar gevraagd wordt en ik posteer me bij haar uitgelezen achterwerk. Ik trek haar huidplooien wat uiteen waardoor haar vochtige, lichtjes openstaande anus zichtbaar wordt. Ik snuif de bittere geur ervan op en steek mijn tong uit. Op dat moment rinkelt één van de twee telefoons op mijn bureau.

Myriam kruipt naar mijn bureau toe en neemt geknield de telefoon op. Ze luistert even en houdt de hoorn dan tegen haar buik gedrukt.

"Het is een vrouw... Neem je over?"

"Wie is het?"

Myriam brengt de hoorn opnieuw bij haar oor en vraagt met wie ze de eer heeft. Zuchtend bedekt ze dan de microfoon met haar hand.

"Ze wil haar naam niet zeggen, maar ergens klinkt haar stem wel vertrouwd in de oren."

"Ik neem geen telefoons van onbekenden aan." Zeg ik.

Ik ben me aan het ontdoen van mijn kleding voor het partijtje kontneuken dat ik in gedachten heb.

"Ze belt op je geheime nummer. Je moet haar dus heel goed kennen." Zegt Myriam, scherper dan ik van haar gewoon ben.

Ze perst de hoorn in mijn handen, met misschien een tikkeltje jaloezie in haar ogen.

"Hallo?" Vraag ik met tegenzin.

Het is even stil. De stille, verlegen stem herken ik onmiddellijk.

"Hallo... Papa?"

"Noem me niet zo, noem me nooit meer zo." Sis ik. "Je weet dat ik je vader niet ben."

Het is Sybil, het meisje waarvan ik tot een drietal jaar geleden dacht dat het mijn dochter was, zelfs al droeg ze de naam van mijn vriendin. Ik was van plan haar op haar achttiende als mijn dochter te erkennen, waardoor ze automatisch de enige erfgenaam van mijn fortuin zou worden. Lauren, mijn ex-vriendin en dus haar moeder, stapte op dat moment naar de rechter met een DNA-test waaruit moest blijken dat Sybil onmogelijk mijn biologische dochter kon zijn. Tegelijk vroeg ze me het hoederecht af te nemen. De rechter af haar gelijk.

Mij is het nooit geheel duidelijk geweest waarom Lauren deze stap had gezet. Volgens mij haat ze ons beiden en wou ze de goede band die tussen ons bestond volledig vernietigen. Daar is ze steeds jaloers op geweest. Ik denk ook dat ze jaloers is op de schoonheid van haar eigen dochter. Zo'n zieke teef is het. Ze is trouwens in haar opzet geslaagd. Kwaad en teleurgesteld heb ik alle banden met Sybil doorgeknipt. Dit is het eerste contact dat we sedert drie jaar hebben. Ik weet dat ik er het meisje, dat nu ongeveer negentien moet zijn, veel verdriet hiermee heb gedaan. Ik wou me wreken en heb me gewroken op een totaal onschuldige. Trots ben ik er niet om. Maar ik ben ook iemand die te trots is om zijn eigen ongelijk toe te geven. De situatie tussen ons beiden is dus steeds zeer troebel gebleven.

Het is een hele poos stil aan de andere lijn, dan hoor ik iets wat op een snik lijkt.

"Ik wil met je praten." Pruilt Sybil.

"Daar ben je al goed mee bezig."

Ze begint nu werkelijk te huilen en ik voel me schuldig.

"Het spijt me." Zeg ik haastig, iets dat ik niet gauw zeg."Noem me Robert, net als ieder ander... Je weet dat ik geen dochter meer heb en hoe hard me dit valt."

"Moeder heeft me aan de deur gezet. Ze heeft gezegd dat ik maar bij jou moet aankloppen."

"Wat is er gebeurd, hebben jullie ruzie gemaakt of zo?" Ik probeer mijn stem zo empathisch mogelijk te laten klinken.

Ik hoor Sybil aarzelen en diep ademhalen.

"Haar nieuwe vriendje kon met zijn poten niet van mij blijven." Kan ze tenslotte zeggen. "Moeder geloofde me niet toen ik het haar vertelde. Ze sloeg me en begon me uit te schelden voor alles en nog wat."

"Er is toch niets gebeurd met jou?"

"Nee, maar ik mag niet meer binnen bij haar."

"Waar ben je nu, in Brussel of hier?"

"Ik logeer hier in de stad, samen met enkele vriendinnen." Zegt ze. "Maar er staat niets meer op mijn kredietkaart. Ik heb een smoes verzonnen om geld te lenen bij iemand, anders had ik niet kunnen eten en telefoneren."

"Waar ben je? Ik kom je halen en ik zie wel wat ik voor je kan doen." Zucht ik.

Ik trek een blocnote naar me toe en noteer het adres van het hotel.

"Ik kom je tegen vijf uur ophalen." Beloof ik. "We gaan naar mijn huis en we praten wat. We vinden samen wel een oplossing."

"Bedankt papa... Eh... Robert."

Nadat ik de telefoonhoorn op het toestel heb gelegd, moet ik even tot mijn positieven komen.

"Goed, waren we gebleven." Zeg ik dan.

Als ik me omdraai zie ik Myriam op handen en voeten op het tapijt zitten. Ze schudt uitnodigend met haar kontje.

"Je was iets van plan met mijn fondantholletje." Lacht ze.

Nadat ik achter Myriam ben neergeknield realiseer ik me vloekend dat ik geen glijmiddel bij mij heb. Alhoewel haar achterpoortje doorheen de loop der jaren al heel wat gewoon is, is het zonder glijmiddel zowel voor haar als voor mij een te pijnlijke zaak. Echter, alsof ze mijn gedachten heeft geraden, stopt ze me een tube vaseline in de handen. Ik weet niet of ik het al gezegd heb, ze is gewoon een te fantastische secretaresse.

Uit dankbaarheid begin ik haar aarsje te kussen en te likken, dat heeft ze enorm graag. Ik trek met mijn vingers haar gekartelde roosje uit elkaar om mijn tong zo diep mogelijk te laten binnendringen. Toen ik haar genietend hoor zuchten, steek ik mijn middelvinger in haar spleetje en laat hem zachtjes over haar grote clitoris gaan. Steunend met haar schouders op het tapijt, spreidt ze met haar handen haar bilhelften ver uit elkaar.

Ik wrijf eerst mijn eigen lul goed in vooraleer een royale kwak vaseline op haar bruine sterretje aan te brengen. Ze giechelde toen ik het koude, metalen topje van de tube in haar kontje stak en duwde.

"Je bent er klaar voor. " Zeg ik als mijn duim zonder probleem in haar anus glijdt.

Ik steek er nog een tweede vinger bij om haar goed op te rekken. Maar Myriam schudt ongeduldig met haar kont.

"Neuken verdomme." Zegt ze.

Ik doe een laatste druppel glijmiddel op haar sterretje en begin dan zachtjes met de top van mijn lul te drukken. Ze houdt haar bilhelften goed gespreid, terwijl ik mijn lul richt en met de vrije hand haar heup vasthoud. Langzaam duwde ik mijn eikel voorbij de weerstand van haar kringspier. Na honderden penetraties is haar anus nog verassend strak. Nog steeds heb ik de indruk een maagd te neuken. Ik duw en stop dan even, kwestie van haar nauwe gaatje mijn paal te laten accepteren zonder haar te forceren. Iedere keer schuift hij er een paar centimeter in. Als ik halfweg in haar fondantgaatje zit voel ik haar ontspannen. Langzaam begin ik te stoten tot ik tot aan mijn ballen in haar zit. Ik stop eventjes om haar te laten wennen. Myriam kreunt en begint met haar clitje te spelen.

Dan begin ik in en uit haar te stoten met lange halen. Langzaam trek ik mijn penis uit haar tot alleen maar mijn eikel wordt omkneld door haar sluitspier. Iets sneller druk ik hem er dan weer volledig in. Ze slaakt een onderdrukte kreet telkens als ik dat doe. Ze heeft zichzelf ondertussen tot een orgasme gevingerd en voelt wat ruimer aan. Op dat moment verhoog ik mijn ritme, mijn handen houden haar stevig bij de heupen vast terwijl ik mijn lul in en uit haar zalige aarsje ram. Mijn buik kletst tegen haar billen.

"Neuk je teefje, neuk mijn kont... Sneller." Begint ze te roepen.

Ik voel mijn ballen zich optrekken en mijn lul tintelen. Het zal nu niet lang meer duren eer ik klaarkom.

"Ik spuit je verdomme vol." Roep ik terug.

Bijna onmiddellijk daarna voeg ik de daad bij het woord. Ik grom en kreun en tril op mijn benen. Klaarkomen in een strak kontje is het heerlijkste dat ik kan meemaken.

Nadat ik de laatste straal sperma in haar darmen heb gespoten, pak ik haar bij haar borsten en trek haar langzaam omhoog. Mijn snel verslappende lul glijdt uit haar kontje, terwijl zij zich tegen me aandrukt en tevreden naar me opkijkt. Ik kus haar teder in de hals, terwijl ik over haar stijve tepels wrijf.

"Het was heerlijk liefje, enorm fijn." Fluister ik in haar oor.

Ik sta op en help haar overeind.

"Myriam." Zeg ik.

Ze kijkt me aan.

"Wil je met me trouwen?" Vraag ik voor de honderdste keer. "We zouden het zo goed met elkaar kunnen hebben."

"Robert je bent de beste kerel, maar het antwoord is nog steeds nee." Zegt ze, terwijl ze met een papieren zakdoekje haar bilspleet schoonmaakt.

"Waarom? Je hebt me nooit een goede reden gegeven." Barst ik uit.

Ze kijkt me aan met een uitdrukking die me direct spijt doet krijgen over mijn uitval.

"Waarom?... Robert, ik weet waar jij zo naar verlangt. Ik weet hoe groot drie jaar geleden je teleurstelling was."

"Weet heeft dat er mee te maken?"

"Alles... Dat moet jij je toch herinneren... Weet je wat die dokter zei toen mijn inwendige kneuzingen werden onderzocht?"

Ik kijk haar sprakeloos aan.

Zeven jaar geleden had Myriam te horen gekregen dat ze ten gevolge van een meststeek en ernstige inwendige kwetsuren nooit meer kinderen zou kunnen krijgen. Dat was de enige keer geweest dat ik haar er volledig onderdoor had weten gaan. Vier jaar later zag ze zelf hoe vernederd en verslagen ik was geweest door het nieuws dat Sybil mijn dochter niet was. Mijn grote droom op kinderen om mijn fortuin aan na te laten was vernietigd. Myriam had gesuggereerd dat ik dan enkele kinderen kon adopteren, maar dat had ik verontwaardigd van de hand gewezen.

Myriam wendt haar hoofd af, maar niet zo vlug dat ik heb gezien dat er tranen in haar ogen staan. Ik stap naar haar toe en neem haar troostend in mijn armen.

"Ja, dat weet ik nog." Zeg ik. "Sorry, dat was stom van me."

"Je hebt er niets verkeerds mee bedoeld." Myriam maakt zich los uit mijn omhelzing en zoekt haar kleding.

"Ik neem je mee uit eten om het goed te maken." Beloof ik.

"Bezorg jij Sybil maar een goede avond. Jij hebt met haar veel goed te maken." Zegt mijn goddelijk zwartje, terwijl zij sensueel in haar slipje stapt.

"Dat zal ik zeker doen." Grijns ik.

In mijn geest heeft zich een even diabolisch als rechtlijnig plan gevormd, diabolisch in zijn inhoud, rechtlijnig in zijn vorm.

Ik geef mijn chauffeur de opdracht een ommetje te maken langs het hotel waar Sybil logeert. Mijn ex-dochter, hoe eigenaardig klinkt deze term, staat ons al bij de uitgang op te wachten.

Ik krijg een schok als ik haar zie. Mijn god, wat is ze in deze drie jaar veranderd. Toen ik haar voor het laatst zag was ze een knappe puber, nu is ze een wondermooie vrouw.

Sybil kijkt rond, maar heeft onze auto nog niet opgemerkt. Ik blijf in de wagen zitten om haar vanachter het gespiegeld glas langdurig op te nemen.

Sybil is een paar centimeter gegroeid en moet nu ongeveer één meter zeventig zijn. Haar tietjes mogen er best wezen, een c-cup schat ik. Ze heeft haar vormen op de juiste plaatsen en is tegelijk slank zonder op een bonenstaak te lijken. Ze lijkt niet op haar moeder. Als ik haar zie vraag ik me af wie haar biologische vader kan zijn. Het lijkt me toe alsof ze zuiders bloed in haar aders heeft. Dat kan kloppen, Lauren heeft altijd al een voorkeur gehad voor het Middellandse Zee gebied. Hassan, de Chauffeur, bekijkt me verbaasd in de achteruitkijkspiegel als ik ogenschijnlijk zonder aanleiding hard begin te lachen. Pedro, denk ik plots, ze heeft me horens gezet met de tuinman. Pedro was de piepjonge Spaanse tuinman die we twintig jaar geleden in dienst hadden. Sybil heeft hetzelfde gezichtje als hem, met de grote expressieve ogen, de scherpe neus en het kastanjebruine haar. Ook de donkere teint van haar huid heeft ze van hem. Net iets voor Lauren om zich te laten bezwangeren door iemand van het personeel, waarvan ik zelfs durf te wedden dat hij op dat moment nog minderjarig was en nauwelijks tot tien kon tellen.