Nerd

21-10-2016

Een verhaal dat lief begint, maar al snel een grote bende wordt, ook bij deze twijfel ik of een nieuw deel slim is. Al zit er wel meer verhaal in. Probleem bij mij is dat ik een verhaal helemaal opbouw naar de uiteindelijke daad, maar daarna ben ik het meestal kwijt. Misschien dat ik mijn volgende verhaal achterstevoren doe, met eerst de daad, dan hebben we dat tenminste gehad ;)

Veel plezier met lezen

~~~~~~~~

"He stood up. 'Come!' he cried, and drew his sword, and it flashed in the twilit hall of the Burg. 'To the Stone of Erech! I seek the Paths of the Dead. Come with me who will!'..."

Ik sloeg mijn boek dicht, het was de zoveelste keer dat ik Lord of the Rings las, ik kon het verhaal dromen. Het was niet mijn meest favoriete fantasy, maar eens in de zoveel tijd las ik het weer, het was de eerste fantasy die ik ooit las.

Ik hou van fantasy en boeken in het algemeen, het geeft me een kans weg te vluchten in mijn eigen wereld. Sinds mijn jeugd verzamel ik boeken, ik heb inmiddels een flinke verzameling. Mijn eigen bibliotheek, waar ik het grootste gedeelte van mijn vrije tijd doorbreng.

Ik lag op mijn rug in mijn bed en staarde een tijdje naar de stofdeeltjes die in het zonlicht dwarrelden. "Wat als het allemaal planeten zijn, of universa..." mijmerend dreef ik weg in mijn gedachten.

Ik hoorde Emma thuiskomen, mijn kleine zusje.

Emma is het tegenovergestelde van mij. Een mooi en vrolijk mens. Sociaal en veel vrienden. Ik benijdde haar, maar het zat gewoon niet in me. Ik ben een stil type, ongemakkelijk in gezelschappen.

Het liefst lees ik in mijn boeken of rommel ik met computers, ik kan aardig programmeren en hardware heeft ook geen geheimen voor me. Ik ben het handige neefje, altijd welkom, als iets niet werkt.

Ik word dit jaar 22 en woon nog steeds thuis, ik heb geen behoefte om op mezelf te wonen, de enige sociale interactie die ik buiten mijn studie heb zijn mijn ouders en Emma. Niet dat het veel interactie is, maar ik vrees dat ik op mezelf helemaal vereenzaam.

De relatie tussen Emma en mij is, hoe zal ik het zeggen, gecompliceerd?

Nee dat is het woord niet, Emma weet dat ik er woon, maar we hebben weinig contact, buiten het verplichte contact tijdens het eten of bij ander gedwongen samenzijn.

Dat ligt niet aan haar, ik sla dicht, zelfs bij mijn eigen familie.

Ik moet eerlijk zijn, ik bedoel, je leest mijn verhaal niet voor niets en het heeft geen zin om tegen je te liegen, dan kan ik gewoon beter meteen stoppen met mijn verhaal.

Ik val op mijn zusje, ik voel me aangetrokken tot haar. Ze is de mooiste vrouw die ik ken, in alle opzichten.

Nu ik toch eerlijk ben, ik ga haar kamer in als ze er niet is.

Ik ruik aan haar nachthemd of aan haar gebruikte slipjes. Het windt me op, de geur van haar. Ik trek me af terwijl ik haar geur ruik en aan haar denk. Soms begluur ik haar ook, als ze zich omkleedt.

Regelmatig staat haar deur op een kier en kan ik haar zien via de spiegel op haar kaptafel.

Zo, dat is er uit, dan weet je wat ik voor type ik ben, een trieste perverse eenzame nerd die op zijn 19 jarige zusje geilt. Het is niet anders, ik snap dat je me met deze kennis walgelijk vindt en stopt met lezen.

Ik groet je, het was gezellig.

Ah je bent er nog, ok, nou goed ik geil op mijn zusje.

Maar ik ben sociaal zo incapabel dat ik niet eens met haar durf te praten zonder aanwijsbare reden, ja natuurlijk "mag ik het zout?" tijdens het eten is geen probleem maar "hoe gaat het met je?" is iets dat ik nog nooit aan haar heb gevraagd.

Niet dat het me niet boeit, ik kan het niet, durf het niet. Ik vlucht meestal meteen naar mijn kamer als ik geen reden heb om bij haar of mijn ouders te zijn. Snel in mijn eigen wereldje.

Het liefst ben ik alleen, ik bedoel, ik heb zelf ook niet echt veel te bieden en kan me niet voorstellen dat iemand denkt "goh, ik wou dat Daan erbij was".

Ik heb er vrede mee, ik bedoel ik heb geen zelfmedelijden. Ik analyseer alles gewoon en dit is mijn analyse. Iedereen is anders en ik ben zoals ik ben.

Nou goed, Emma kwam thuis, daar was ik gebleven geloof ik. Normaal liep Emma meteen door naar haar eigen kamer maar dit keer klopte ze op mijn deur "Daan?".

Ik kwam overeind in bed "Ja?". De deur ging open en ik zag haar stralende gezichtje.

Mijn zusje is klein met een vol vrouwelijk figuur, absoluut niet dik, maar zeker niet dun. Grote borsten, brede heupen en een heerlijk vrouwelijk buikje. Ze heeft een heel mooi gezichtje met fonkelende blauwgroene ogen.

Op haar wangen en neus heeft ze schattige sproetjes. Haar haar is rood, neigend naar blond met volle krullen.

Emma kwam mijn kamer in, tenminste ze kwam ver genoeg binnen om de deur achter zich te kunnen sluiten. Ze keek even rond want ze kwam hier zelden.

"Daan, wil je zo even naar mijn laptop kijken, hij doet het niet".

Ik keek naar de grond "boot hij wel?" vroeg ik.

Emma schoot in de lach "ja weet ik veel, hij doet het niet".

Ik knikte, ze wist niets van computers "ik kijk er vanavond na het eten even naar".

Ze had een brede lach op haar gezichtje zag ik toen ik even opkeek naar haar

"Dank je wel" zei ze en ze verdween weer uit mijn kamer.

Die avond klopte ik zachtjes op haar deur, voor de zekerheid had ik een stel usb-sticks meegenomen.

Ze opende de deur voor me met een brede glimlach, ze droeg een kort blauw rokje van soepele stof, ik denk satijn. Haar vormen kwamen prachtig uit. Ze had een kort geel topje aan waar haar borsten strak in zaten.

Ik keek snel weg, mompelde een groet en liep naar haar bureau.

Ik klapte haar laptop open en startte in veilige modus. "Wat is je wachtwoord?" vroeg ik. "Nachtengel, met een hoofdletter" zei ze achteloos terwijl ze achter me stond en meekeek wat ik deed.

Ik typte het in en rommelde wat in het register. Na enkele momenten was het probleem verholpen en herstartte ik haar laptop deed wat testjes en ik was klaar. "Zo, gemaakt", ik draaide me om wilde haar kamer uit lopen.

"Daan?" ik hield stil en draaide me om "Ja?" ze glimlachte breed en knuffelde me "Dank je" en ze gaf me een kus op mijn wang.

Ongemakkelijk als ik ben met mensen, zelfs mijn eigen familie, worstelde ik me snel los, stamelde dat het geen probleem was geweest en vluchtte snel naar mijn kamer.

Op mijn kamer plofte ik op mijn bed en kwam op adem. Ik had haar borsten tegen me aangevoeld, haar heerlijke zachte borsten.

Ik trok me af terwijl ik fantaseerde dat ze me vroeg haar borsten aan te raken. Met wat tissue's ruimde ik mijn rommel op, kleedde me uit en kroop onder mijn dekens. Ik pakte mijn boek en las verder waar ik was gebleven.

De volgende dag was Emma met haar beste vriendin Linda op stap en mijn ouders waren beneden bezig. Ik twijfelde even voor haar deur en liep toen haar kamer op, ik keek goed hoe haar laptop stond en nam hem mee naar mijn kamer.

Nou ja, je had al door dat ik een perverse gluiper ben, die aan de slipjes van zijn zus ruikt, dus je zal niet opkijken dat ik op zoek was naar foto's of filmpjes van haar. En ik was redelijk succesvol, ik vond wat foto's van haar in bikini en wat andere foto's die ze met haar telefoon had gemaakt.

Als bonus had ze heel veel foto's van Linda, haar beste vriendin en iemand waar ik naast Emma al lang over fantaseerde. Soms bleef ze bij haar slapen en begluurde ik hen beide.

Ik was zo slim geweest om eerst haar wifi uit te zetten om te voorkomen dat haar skype online zou gaan. Ik bedoel, het zou lastig zijn als haar vrienden zouden vragen waarom ze online was geweest terwijl ze er niet was, nietwaar?

De vakantie naderde en mijn ouders waren aan het plannen, het was na het eten en mijn ouders hadden mij gevraagd even te blijven voor overleg.

Ze wilden op reis naar Zweden, drie weken. Het leek me niets en ik gaf al snel aan dat ik liever thuis bleef, ik zag het wel zitten drie weken op mezelf, geen mensen, lekker lezen en klooien met mijn elektronica.

Mijn ouders vonden het prima, makkelijk zelfs, zo was er iemand om op het huis te passen.

Ik wilde net van tafel gaan toen ik Emma hoorde zeggen dat ze ook niet meeging. Ik keek haar vluchtig aan en zag dat ze naar me keek. "Gezellig toch?" ze lachte naar me.

Ik wist echt niet wat ik moest vinden, mijn ouders keken ook verwonderd naar haar, ze ging altijd mee. Het was mijn vader die zijn schouders ophaalde "prima, jullie zijn oud genoeg". Ik wist me echt geen houding te geven en liep zonder wat te zeggen naar mijn kamer.

Ik lag die avond op mijn bed te lezen toen Emma op mijn deur klopte. Ik legde mijn boek weg en kwam overeind "Binnen?" ik keek vragend naar haar terwijl ze binnenliep en naast me op bed kwam zitten.

"Je vindt het toch niet erg Daan? Dat ik ook thuis blijf?"

Ik haalde mijn schouders op, ik bedoel, ze zou toch waarschijnlijk de hele tijd met vrienden op stap zijn en ik op mijn kamer, lezend. "Maakt mij niet uit hoor, je bent waarschijnlijk toch amper thuis" Ik keek weg, naar de grond. Ik voelde me ongemakkelijk.

"Ik was juist van plan om wat meer tijd met jou door te brengen Daan, ik mis je, vroeger waren we zulke goede vrienden, ik mis dat. Maar als je liever hebt dat ik wel mee ga moet je het zeggen hoor" ik kon horen dat ze teleurgesteld was. Ze stond op zonder verder nog iets te zeggen en liep de kamer uit. Ik keek haar na maar zei niets, al had ik het gewild.

De laatste weken voor de vakantie vlogen voorbij. We hadden na die avond amper meer gesproken, al was Emma wel iets anders die weken, ze probeerde vaak een gesprek met me aan te knopen, of wilde naast me zitten wanneer we dat anders niet deden, het verwarde me en maakte dat ik me nog meer dan anders afzonderde.

De dag dat mijn ouders vertrokken was ik beneden, ondanks mijn neiging om gewoon op mijn kamer te wachten tot ze weg waren. Ik wilde zien wat Emma deed, ergens was ik overtuigd dat ze alsnog mee ging, ik bedoel, ik had haar niet echt reden gegeven te denken dat ik het fijn vond om met haar opgescheept te zijn.

En ach je hebt het waarschijnlijk al lang door, dat was ik wel, diep van binnen.

"Waag het niet om nu meteen naar je kamer te vluchten" zei ze lachend toen mijn ouders de deur achter zich hadden gesloten. Ik keek naar mijn voeten, ze kende me goed, dat was inderdaad mijn plan.

Ze pakte mijn hand en leidde me naar de woonkamer "ga zitten, ik wil heel graag met je praten Daan" ik knikte en ging zitten, ik keek naar het raam, witte wolken als roosjes bloemkool aan een strakblauwe hemel.

"Ik snap jou niet, Daan, waarom ben je zo... afstandelijk, onwennig, zelfs bij mij?"

Ik schudde mijn hoofd, ik wist het niet, god weet dat ik niet weet waarom ik ben hoe ik ben.

"Ik weet het niet Emma, ik bedoel, ik voel me gewoon klote bij mensen" ze keek me aan

"geef ik je dat gevoel?"

ik keek weg en zuchtte diep "nee, ik bedoel, ja"

Ik keek haar aan en zag in haar blik dat ik haar pijn had gedaan.

"Haat je mij?" vroeg ze zachtjes, haar lip trilde.

Ik keek weg "god nee Emma, ik zou een draak voor je verslaan, ik wou dat ik meer was als jij, maar ik heb het gevoel dat... dat ik, nou ja gewoon, ik pas nergens, ik heb het gevoel dat ik nergens hoor"

Ze sloeg haar arm om me heen en kuste mijn wang "je hoort bij mij Daan, hoor je me? Je bent mijn broer en ik hou van je. Waag het niet om je niet op je gemak te voelen bij mij"

ik wist niet wat ik moest zeggen, natuurlijk wilde ik bij haar passen, meer dan dat zelfs. Maar god, mijn brein is gewoon verkeerd aangesloten, wat je natuurlijk al door had als je een beetje meeleest.

We zaten een tijdje zo, in stilte. Emma hield haar arm om me heen en had haar hoofd op mijn schouder gelegd. Ik wist me geen raad, moest ik mijn arm om haar leggen? Moest ik haar gerust stellen? Ik deed niets. Ik wachtte af tot ik kon vluchten.

Na een half uurtje zo te hebben gezeten maakte ik aanstalte om op te staan. Emma keek me aan "wat ga je doen?" ik aarzelde even "ik ga wat lezen" en ik liep weg zonder op haar antwoord te wachten.

Ik lag op mijn rug in mijn bed met mijn boek toen Emma binnenkwam in mijn kamer, ze klopte niet eens.

"Ik kom bij je liggen, vind je het erg?" Ik keek even over de rand van mijn boek en haalde mijn schouders op.

Emma kroop op mijn bed en ging tussen mij en de muur liggen, haar hoofd op mijn borst, haar hand naast haar gezicht.

Ze streelde mijn borst zacht. Het was comfortabel, ik hield mijn boek anders dan anders omdat haar hoofd in de weg lag. Maar het was fijn, ik zei niets, ze zei zelf ook niets. We lagen in stilte, ik genoot van haar zachte warme lijf zo dicht bij me, voor het eerst in jaren voelde ik me op me gemak met iemand anders dan alleen mezelf.

"Wil je me voorlezen?" fluisterde ze na een paar minuten. Ik dacht even na en legde mijn boek weg

"wacht, ik pak het eerste boek uit deze serie, dan hoor je het begin" en ik stond op. Ik pakte "The Hobbit".

Ik ging weer op mijn rug op bed liggen en Emma kroop tegen me aan, haar hoofd op mijn borst, haar been over mijn benen geslagen, zachtjes kriebelde ze me met haar hand op mijn borst.

Ik ben iemand die voorleest met stemmetjes voor elk karakter en Emma giechelde soms als ik een raar stemmetje deed. We lagen uren zo. Ik had dit nog nooit gevoeld, dit was zo intiem en ik weet dat Emma hetzelfde voelde. Eindelijk hadden we iets gemeen, na al die jaren hervonden we elkaar langzaam.

Hoe fijn en intiem het ook was, we moesten eten, ik legde het boek weg en keek haar aan. Ik keek haar aan en lachte naar haar, zomaar, zonder aarzeling. Het viel me niet eens op, pas later besefte ik me dat ik een stukje van mijn muur had weggebroken. Ik keek en lachte naar haar zonder ongemakkelijk gevoel, zonder vluchtreactie.

"We moeten wat eten Emma" zei ik zachtjes.

Ze knikte. Die eerste avond was er nog wat over van wat mijn moeder had gekookt, sowieso was er genoeg om de eerste week door te komen. We aten samen en het was gezellig, voor het eerst sinds ik me kon herinneren was het avondeten meer dan snel mijn eten opeten en vluchten. Ik vertelde over mijn boeken en die haar zouden kunnen interesseren.

Samen ruimden we de vaatwasser in en Emma pakte een fles wijn.

"Wil jij ook?"

Ik twijfelde, ik dronk nooit. Ik haalde mijn schouders op. Emma liep voorop met twee glazen wijn en ging zitten op de bank.

"Kom" ze klopte met haar vlakke hand op de bank. Ik ging zitten en pakte mijn glas aan.

Ik nam een slok wijn en schrok hoe zuur het was Emma schoot in de lach om mijn hoofd. "Ik drink nooit" mompelde ik. Ik schaamde me en wilde eigenlijk het liefst naar mijn kamer vluchten. Emma zag het en streek met haar vingers door mijn haar en trok me naar zich toe. Ik legde mijn hoofd op haar schouder, tegen haar zachte borst. Ik voelde haar ademhaling en hoorde haar hartslag. Zachtjes streelde ze mijn haar, haar vingers over mijn hoofdhuid.

Na een tijdje stond ze op en rekte zich uit

"ik ga even douchen" en ze liep weg.

Ik zat nog even op de bank en liep toen naar mijn kamer. Ik kleedde me uit en kroop onder mijn dekens. Ik pakte mijn boek en las verder waar ik was gebleven, het zacht loeiende geluid van het water door de leidingen op de achtergrond.

Na een tijdje stopte het geluid. Ik hoorde Emma naar haar kamer gaan en dacht aan die middag. Haar hoofd op mijn schouder, de band die we ineens hadden gehad. Ik schudde mijn hoofd en las verder.

Ik had niet eens gehoord dat mijn deur openging toen Emma ineens voor me stond. Ik legde mijn boek neer en gleed met mijn ogen over haar lijf, haar volle dijen die verdwenen onder haar nachtshirt haar grote borsten, weldadige vrouwelijkheid.

Ze lachte naar me "wil je me verder voorlezen?" en zonder mijn antwoord af te wachten kroop ze bij me op bed, dook onder de dekens en vleide haar warme zachte lijf tegen me aan. Ik voelde haar warme huid tegen me, haar gezicht op mijn borstkas een borst rustend op mij.

Ik pakte het boek en sloeg het open waar ik was gebleven en las haar voor. Zachtjes streelde ze mijn borstkas en zonder dat ik het doorhad had ik mijn hand op haar rug gelegd, zachtjes streelde ik haar.

Ze kroop bijna in me, dicht tegen me aan en zo lagen we terwijl ik haar vertelde over Gollem en zijn dierbare ring.

Na een paar uur hoorde ik aan haar ademhaling dat ze sliep. Ik legde het boek weg en dacht na terwijl ik naar het plafond keek.

Ze kon hier niet blijven slapen, ik bedoel, dat is raar, je zus hoort niet bij je in bed te slapen. Ik twijfelde, zou ik haar wakker moeten maken? En wat als ik het niet deed, zou ze het raar vinden en boos zijn morgenochtend?

Ik keek naar haar, ze lag zo vredig. Zachtjes streelde ik haar rug en ik besloot dat ik niets zou doen.

Langzaam dreef ik weg, me badend in haar warmte, haar nabijheid.

Rond drie uur kroop ze stilletjes uit mijn bed, ik werd er wakker van. Het duurde even voor ik me herinnerde waarom ze bij me in bed had gelegen. Ik draaide me op mijn zij en dacht na, zou ze boos zijn dat ik haar niet had wakker gemaakt? Dat ik haar bij me in bed had gehouden?

Ik hoorde het geluid van de wc en even later ging mijn deur open. Emma kroop weer naast me, nestelde zich tegen mijn rug en sloeg haar arm om me heen.

Ze was zo klein dat haar gezicht tot net tussen mijn schouderbladen kwam. Haar zachte lippen tegen mijn rug, ze kuste me zachtjes terwijl ze zich tegen me aan nestelde, ik voelde haar borsten tegen me aan als zachte kussens.

Begrijp me niet verkeerd, ik genoot van haar tegen me aan, het wond me op. Maar ik begreep het niet, peinzend viel ik die nacht weer in slaap, mijn zusje dicht tegen me aan geklemd.

's Nachts waren we waarschijnlijk gedraaid. Toen ik wakker werd lag ik met mijn arm om haar heen, mijn hand op de naakte huid van zachte buikje mijn duim tegen de onderkant van haar borst. Ik voelde haar heerlijke volle billen tegen mijn erectie.

Als ze wakker werd zou ze het voelen. Geschrokken probeerde ik me stilletjes los te maken van haar toen ik haar hand op de mijne voelde "ssst Daan, blijf nog even liggen zo, ik vind het zo fijn" zei ze slaperig en nestelde zich nog strakker tegen me aan.

De geur van haar haar was betoverend. Door haar lengte, of gebrek daaraan, kwam haar hoofd tot mijn borst. Ik drukte mijn neus voorzichtig tussen haar lokken en inhaleerde haar zoete geur. Ze streelde mijn hand en we lagen zo een tijdje.

Ze keek naar me terwijl ik uit bed stapte, wanhopig probeerde ik mijn erectie te verbergen. Emma liet niet merken dat ze het had gezien en lachte stralend naar me

"ik heb zo heerlijk geslapen Daan, dank je".

Verward kleedde ik me aan. Ze was niet boos dat ik haar niet wakker had gemaakt en was zelfs teruggekomen in de nacht. Ik was haar broer, dit was toch raar? Ze lag op haar zij en keek naar me terwijl ik mijn kleren aandeed.

Toen ik klaar was rekte ze zichzelf uit en stapte uit mijn bed, ze kuste me vluchtig op mijn wang en liep mijn kamer uit. Ik keek haar na, haar shirt te kort om de onderkant van haar wiegende billen te verhullen.

Ik pakte een stapeltje schone kleren en liep naar de badkamer. De kamer van Emma was halverwege mijn kamer en de badkamer. Ik liep langs haar deur en ik kon me zoals gewoonlijk niet weerhouden om naar haar te kijken. Haar deur stond half open en ik ving via de spiegel op haar kaptafel een glimp op van Emma.

Ze zat met haar rug naar me toe en was geheel naakt. Ze borstelde zorgvuldig haar blonde krullen. Mijn hart stond stil, haar weldadige borsten deinden met elke slag die ze maakte. Ze was adembenemend, zo vrouwelijk, zo sexy. Na enkele momenten herpakte ik me en liep door naar de badkamer.

In de badkamer kleedde ik me uit terwijl mijn bad volliep. Ik poetste mijn tanden en ontdeed me van mijn stoppelbaardje. Ik liet mezelf in mijn warme bad glijden en dacht aan Emma. Ik vroeg me af wat ik met haar moest, of ik wat moest. Ik lag een tijdje na te denken in het stomende water.