Varen Met Vrienden Van Vroeger

Sinds mijn nieuwe baan en mijn verhuizing ben ik onafgebroken druk met werk en klussen. Daar is niets mis mee, ware het niet dat ik mezelf geen ontspanning gun. Mijn eerste reactie op de uitnodiging van Waldo en Emily om te komen zeilen, is dat ik daar echt geen tijd voor heb.

Ze wonen in de buurt en hebben een boot in Drimmelen. We zouden een weekend de Biesbosch in kunnen gaan. Ik ga twijfelen. Aan ontspanning ben ik wel toe en het weerzien met hen zal leuk zijn.

Zij zijn studievrienden van lang geleden - ik heb zelfs even met haar gelopen. Sinds mijn scheiding na mijn kort en krachtige huwelijk heb ik hen nauwelijks meer gezien, maar ik heb onthouden heb dat ze in West-Brabant terecht zijn gekomen. Op goed geluk heb het adres gemaild dat op een adreswijziging van jaren terug staat. Wie wat bewaard, heeft wat. Met succes. Want er kwam een enthousiast antwoord: leuk weer wat van je te horen en zo.

Bij nader inzien lijkt het me wel gaaf om een weekend met hen uit de sleur van het dagelijks leven te zijn. Met zeilen heb ik ervaring: ik doe wat anderen me opdragen. Verder weet ik dat door de wind aangedreven door het water glijden heel ontspannend is.

- - -

Op een mooie junidag lig ik ontspannen op dek. Ik doe mijn best om hen niet in de weg te zitten en door te helpen wanneer iemand daar om vraagt. Het is leuk om de twee bezig te zien: ze vormen een geolied en goed op elkaar ingespeeld team. Ze zijn wel ouder geworden, maar dat ben ik ook.

Ik ken hen dus uit mijn studietijd. Ik was met mijn tweede jaar bezig toen Waldo op de vereniging kwam. Iemand met dezelfde interesses en humor met wie het snel klikte. Een geschikte peer. We werden als knabbel en babbel: als je er één zag, was de ander in de buurt. Ik heb goede herinneringen aan onze avondjes stappen waarbij we meisjes probeerden te versieren die ook met zijn tweetjes waren. Verder dan zoenen zijn we niet gekomen. Na twee jaar kwam Emily op de vereniging. We mochten elkaar en praatten veel en hebben met elkaar gelopen maar zij was niet verliefd dus er is niets meer gebeurd dan dat er bloot is gevingerd en afgetrokken. Meer dan experimenteren wilde ze niet doen met iemand op wie ze niet verliefd was. Ze wou haar schat tot de ware bewaren. Dat hoefde niet perse degene te zijn met wie ze zou trouwen, maar ze moest wel zeker van hem zijn. Verliefd werd ze op mijn beste vriend. Kennelijk wist hij wel de juiste snaar te raken. Ik heb het er moeilijk mee gehad, maar ook weer niet heel lang omdat Marina in mijn leven kwam. Met Waldo en Emily bleef ik om gaan; er werd zelfs gefluisterd dat we een trio vormden, maar daar is niets van waar. Na hun bruiloft, waar ik getuige was, is het contact minder geworden.

De twee zijn ondernemende types, iets meer nog dan mij. Al in hun studietijd ondernamen ze verre vakanties onder minimale condities zoals met een rugzak naar bestemmingen in Europa liften of interrailen.

Na mijn afstuderen en zeker na mijn eigen huwelijk waar ik alleen van wil zeggen dat het kort en krachtig was en dat Marina een trut is, ben ik Waldo en Emily uit het oog verloren hoewel het minimale contact, adreswijzigingen en verenigingsreünies, is blijven bestaan.

Hij werkt bij een grote aannemer als projectleider en zij bij het CBS als analist, vertelde hij door de telefoon. Ze zijn empty nesters. De twee pendelen ver, maar daar staat mooi wonen tegenover.

Zij is nauwelijks veranderd behalve dat ze dus ouder is geworden, en dat d'r haar korter en lichter gekleurd is. Ook is ze iets voller, maar ze praat nog steeds met de handen, praat sowieso veel, en lacht vaak. Nog steeds is het een plezier om haar te horen en naar haar te kijken. Jammer dat het niets geworden is, maar zo is het leven. Aan hem kun je ook de jaartjes zien (zal bij mij ook zo zijn). Hij is serieuzer maar net zo onderhoudend en innemend als vroeger. Als je die twee hoort en ziet begrijp je waarom het tussen hen iets geworden is.

- - -

De zeilen zijn gestreken. Nadat ze op de motor een doodlopende kreek is ingevaren, is de boot voor anker gegaan. Het is rustig, de mensen die er op vrijdagavond nog even uit zijn geweest, zijn in hun thuishaven of op weg naar toe. Wij zijn de enige boot in het gat. Terwijl hij wat aan dek rommelt is zijn vrouw benedendeks. Ik wacht op instructies.

Wanneer ze boven komt, heeft ze haar bootkleding voor een tankini omgewisseld. Ze heeft een flesje in de hand en vraagt mij, niet haar man, of ik haar rug wil doen, draait die naar me toe, en haalt de top over het hoofd. Terwijl ik haar achterkant insmeer, houdt ze het textiel voor haar borsten. Haar rug heeft geen witte streep zoals vroeger, maar is aanzienlijk egaler gekleurd. Ze vertelt dat in de polder waar we vlakbij liggen, naakt wordt gezond.

"Oh," zeg ik. 'Hoe weet je dat?' denk ik.

Wanneer ik haar broekje omlaag schuif, grinnikt en lacht ze, zegt dank je wel en dat daar geen zon komt.

"Voor het geval dat," zeg ik.

Weer grinnikt ze, en ze zegt "ja, ja."

Op haar buik ligt ze te zonnen. Haar top ligt naast haar om goed op de rug te kunnen bruinen en een de zijkant van een op dek geplette borst is te zien. Haar broekje heeft ze niet opgetrokken en is wat van haar kontje gezakt. Iets meer vet op de heupen en in haar bovenarmen vergeleken met twintig jaar terug, maar dat is te begrijpen. Ik ben ook steviger dan toen met mijn beginnend buikje waar ze bij de begroetingskus terloops over streek. Borsten lijken iets voller maar een lekker kontje heeft ze nog steeds, zeg ik tegen mezelf.

"Ze ziet er nog steeds goed uit, niet?" zegt Waldo zacht alsof hij mijn gedachten kan lezen. We zitten achterin de boot, ieder met een flesje uit het kratje dat ik als bedankje had meegenomen in de hand. "Je staarde net niet."

Ik mompel iets bevestigends naar bied ook mijn excuses aan. Voordat ik mijn zin af heb, wuift hij een hand en lacht het weg. Met een grijnzend gezicht zegt hij dat het niet geeft, en dat hij er geen probleem mee heeft omdat hij weer hoe belangrijk ik voor haar ben.

'Ik, belangrijk voor haar?' gaat er door me heen.

"Je was de eerste met wie ze gelopen heeft, en dat is ze niet vergeten. Er klinkt warmte in haar stem als ze het over je heeft "

Een tijdje zitten we daar, herinneringen ophalend, lurkend aan onze flesjes. Zo vlak voor de zonnewende prikt het zonnetje nog op dit uur van de dag. Ik trek mijn polo uit en hij volgt mijn voorbeeld.

"Stijn," gaat hij verder, "mag ik je iets vragen?"

Ik mompel iets als dat vragen altijd mocht, maar dat antwoord krijgen van de vraag afhangt.

"Ze doet je nog iets, niet?"

Bij vlagen denk ik aan haar, ja, en als ik dat doe met warmte. Ik knik, sla de ogen neer en brom bevestigend. Het had geen zin om er om heen te draaien, laat staan te ontkennen. "Ze deed me iets en doet me nog steeds iets. Sorry."

"Niks sorry." Zonder me aan te kijken zegt hij dat ze me nog steeds mag.

Plotseling realiseer ik me dat dit geen zomaar-praatje is, maar dat hij ergens op doelt. "Hoezo?"

"We hebben het er over gehad." Hij veegt zijn zonnebril schoon. Wanneer hij die weer op heeft, vraagt hij of ik wil weten waarover.

"Natuurlijk, maar sommige gesprekken tussen echtgenoten zijn privé."

"Daar hebben we het ook over gehad. Ze vindt het niet erg."

"Wat vindt ze niet erg?"

"Dat ik het er met je over heb. Ze heeft zelfs gevraagd of ik het wilde vragen. Natuurlijk als ik er achter stond."

"Waar heb je het over?"

"Jij als tweede man in bed. Jij doet het met haar als ik toekijk, en we doen het alle twee met haar." Dat was volgens hem een droom van haar, en ook een beetje van hem. Of ik daar voor open stond. Ze mocht me nog heel graag, en had een onvervulde wens.

"Natuurlijk." Ook al was het niets geworden, ze had nog altijd een speciaal plekje in mijn hart. Ik blijkbaar ook bij haar. Vragen borrelen in mij op, of dat al twintig jaar zo was of dat het kort gelden was opgekomen, maar ik zeg niets meer. Die lieve Emily. Een stilte valt over de kreek terwijl we allebei naar het onderwerp van ons gesprek kijken.

Er is weinig mooier. Emily, de achter bomen dalende zon, rustig kabelend water van een kreek in de Biesbosch, het uitzicht. De weinige wind ruist door de blaadjes. Het is juni; alles is op zijn groenst.

- - -

Zij, klaar met haar zonnebad, loopt met de top in de hand naar beneden. Pas nu valt me op dat haar buik en borsten rijper zijn dan toen, maar nog steeds een plezier zijn om naar te kijken.

In korte broek en haltertop komt ze terug. Ze gaat bij haar man en mij in de kuip zitten, drinkt bier, kletst mee, lacht. De flesjes maken plaats voor crackers en verschillende salades en beleg voor een eenvoudige maaltijd.

M2 duikelt lantaarns op die steeds helderder oplichten in de invallende duisternis. De enige geluiden zijn het kabbelen van het water tegen de romp en onze ademhalingen. Iedereen is alleen met zijn of haar gedachten.

Het was zij die de rust doorbreekt door naast me te komen zitten. "Stijn," zegt ze me aankijkend, "Stijn, kan je tegen kriebelen?" Voor dat ik antwoord heb gegeven, strelen haar vingers mijn buikje en mijn mannentietjes.

"Probeer maar."

"Ik voel zo'n drang om je te kussen."

In antwoord glimlach ik, en zeg, snel naar haar man kijkend die roerloos zit, "Ga je gang."

Ze glimlacht terug. Haar ogen twinkelen in het licht van de lantaarns alsof er lichtjes in branden. Zonder iets te zeggen neemt ze mijn gezicht in handen om me te kussen. Ik plaats mijn handen op haar wangen en help haar mijn tong te vinden. De aanraking door haar lippen gaat door me heen; de smaak van haar tong doet naar meer verlangen.

Ik wist dat hij er is, maar ik merk hem pas op als hij achter zijn vrouw staand haar haltertop op haar heupen schuift.

Mijn handen bewegen van haar wangen langs haar nek en bereiken via haar schouders d'r borsten. Zijn handen zijn daar ook. Ze wisselen die van mij af met er in en in de tepels te knijpen.

Ze laat zich tegen haar man zakken die aan de ander kant naast haar is komen zitten.

Ik buig voorover om mijn tong met haar nu harde tepels te laten spelen. Bijt er in één.

Een zucht ontsnapt haar keel. Een hand legt ze in mijn nek.

Haar man kust die van haar en speelt met d'r haar.

Ik doe dat met haar zalige borsten: neem de tepels tussen duim en wijsvinger, en trek die naar me tot ik aan haar gezicht zie dat het pijn doet. Ik laat los en kijk hoe ze trillend de natuurlijke vorm aannemen. Daarna kus ik ze.

Ze leunt voorover en trekt de naar beneden geschoven haltertop over het hoofd. Even verdwijnt haar gezicht. Het komt weer te voorschijn als de top boven haar hoofd is. Vervolgens leunt ze zo ver mogelijk naar achteren zodat ze de benen vooruit kan steken, de shorts uit kan doen en zo de donkere driehoek onthult. Er schitteren vochtdruppeltjes. Haar ogen zeggen: doe het.

Zijn handen sluiten zich om haar borsten terwijl ik haar knieen uiteen duw en tussen haar dijen plaats neem. Ik kus een binnenkant, laat de kusjes naar haar buik lopen voordat ik ze laat afzakken naar de andere binnenkant. Ik eindig haar geur ruikend bij haar lipjes. Ik duw haar benen wijder en lik met de punt van mijn tong van zo ver als ik kan komen tot het kapje dat haar knop bedekt. Haar smaak is uniek maar herinnert me ook aan de andere vrouwen die ik geproefd heb.

Ze spant haar lijf en kreunt als ik met het puntje tussen haar lipjes door eg. Haar heupen duwen omhoog om me tegemoet te komen.

Hij duwt haar naar voren en gaat staan. Vervolgens schuift hij zijn broek omlaag. Ik had niets met die van anderen maar ik keek toch. Hij was er klaar voor.

Ze draait in een onmogelijke houding en neemt hem in de mond. Ze werken als een geroutineerd team.

Haar tong likt in de buurt van zijn ballen wanneer ik me op haar clit concentreer. Ik zuig er aan en draai er met de tong rondjes om.

Haar kreten worden gedempt door wat in haar mond zit, maar haar heupen moedigden me aan het tempo te verhogen.

Ik hou van de intieme geur en smaak. Van het kussen en likken van vochtige en warme huid.

De bank onder haar wordt nat door mijn speeksel en haar sappen. Wanneer ik zeg dat het vochtig wordt, laat haar man zich uit haar mond floepen en gaat "even baddoeken halen" zeggend benedendeks.

Ik hoop maar dat het geen permanente vlekken geeft.

Met ogen vol genot kijkt ze me aan. Ik steek een vinger in haar en laat haar die aflikken. Me aankijkend zegt ze dat ze me niet vergeten is. Ik ben haar nummer twee en sinds we weer contact hebben voelt ze drang om daar iets mee te doen.

Veel mannen zouden afhaken als ze te horen kregen dat ze nummer twee waren, maar ik niet. Niet als zij het zegt.

Ze had het er met haar man over gehad.

Die komt terug met een stapel baddoeken.

Ze wipt op en hij schuift er een onder haar billen. Er is oogcontact en er gaat een schok door me heen als ik de lust in haar kijkers zie.

Ik steek drie vingers in haar, lepel het geil op en smeer het over haar buik. Ze kijkt toe wanneer ik ook haar borsten doe.

Plots kinkt gekabbel in de stille nacht. Daarna een doffe dreun. Ze bevriest met die van haar man in de hand. Die kijkt buiten de boot.

Ik kom overeind. "Wat was dat?"

"Een dier; een rat of een bever."

"Of een kano. Er zijn er die hier in de schemer rond varen."

"Ik vind het eng" klinkt.

Hij pakt haar arm. "Laten we naar binnen gaan." Het licht aan dek dimt wanneer Emily en ik de kajuit in gaan. Ik neem haar of ze werpt zich in mijn armen en ik vraag of ze erg schrok.

Het was meer het onverwachte, zegt haar stem.

Ik vraag hoe we licht krijgen, en die van haar man zegt dat hij daar voor zal zorgen.

Even later klinkt "er is licht" en verlicht het schijnsel van een lantaarn de kajuit een weinig.

"Romantisch."

"Laten we naar voren gaan."

In de boeg is het slaapgedeelte met wat, niet veel, ruimte. Net ruim genoeg voor twee. Drie kunnen lichaamscontact niet voorkomen. Ze kijkt aandachtig toe hoe ik mijn korte broek naar beneden schuif. In de beweging gaat mijn slip mee. Wanneer ik er uit stap, wipt hij, de kop glanzend, op en neer als in een porno scene.

M2 oliet die van hem in.

Op handen en knieen met d'r achterste naar me toe kruipt ze de kooi in. Wanneer ze omdraait, kruipt haar man met het flesje tussen zijn tanden langs haar. Vervolgens komt ze naar mij toe.

Haar tong draait om mijn eikel voordat ze de staaf vastpakt.

Haar man spuit olie op haar achterste, wrijft het uit en geeft een paar klappen. Hij stoot naar voren.

Ze kermt, kokt, maar houdt hem er in. Warme adem stroomt langs mijn ballen. Ze zegt iets dat lijkt op "rustig."

Hij zegt dat ze lang bezig geweest zijn, maar dat hij er nu in één keer helemaal in kan. Hij grijpt haar heupen. Slaat op haar kont.

Ze zegt "Oh ja, ja ja Waldo," en "nog een keer," kleurt, wordt weer op haar achterste geslagen. Zweetdruppels staan op haar voorhoofd. Haar mond beweegt langs mijn pik in zijn tempo. Zo goed als ze kan maakt ze oogcontact en probeert te glimlachen.

Ik haal mijn vingers door d'r haar, streel over een wang, en duw ze tegen haar lippen terwijl ze geweldige dingen met me doet. Dit is niet de Emily van toen.

Plotseling slaat ze drie keer op de matras en laat die van mij uit de mond glippen. Tegelijkertijd gaat haar man uit haar.

"Ga op je rug liggen," gebiedt ze me, "dan kom ik op je."

Ik doe wat ze me gezegd heeft.

Ze komt geknield over me heen zitten, pakt 'm en laat zich er op zakken. Het is een hemelse ervaring als de kop langs haar lipjes glijdt, een pijnlijke als het velletje helemaal naar achter schuift, en een zalige als ik dieper in haar kom. Wanneer ze niet meer verder kan, buigt ze zich op me totdat haar heerlijke borsten op mijn borstkas duwen. Als ik mijn handen achter haar rug sluit om haar aan te drukken, gaat haar man achter haar staan en drukt hij zich in haar. Mijn pik voelt hem naar binnen gaan. Na de bekende kermen en kreten schuift ze heen en weer in zijn tempo.

Ik probeer op het ritme in te haken en na een paar slagen lukt me dat.

Zij geeft weerwerk, en neemt het tempo over.

Uiteindelijk hebben we met zijn drieën dezelfde cadans bereikt. Ze verbergt haar gezicht in de overgang van mijn schouder en nek. Ik zeg "lekker hè" en zij antwoordt tussen twee kreunen door "ja."

Ze knabbelt aan mijn oor. Haar adem, heet en vochtig, streelt mijn gezicht.

Wie er begon, weet ik niet maar plots valt het me op dat we alle drie zwaarder en stotender ademen. Waldo is de eerste die echt luid wordt en ik begrijp dat hij klaar aan het komen is. Daardoor of door haar vaginawand die mijn pik ritmisch masseert, wordt ik gemolken. Het sperma werkt zich me een intens genot gevend richting eikel. In een euforisch moment dat eeuwig lijkt te duren, lijkt de kop uit elkaar te willen spingen. De wereld draait voor mijn ogen en ik zie een caleidoscoop aan kleuren. Wanneer de eeuwigheid voorbij is en dingen een gewoner tempo hebben, spat mijn zaad er uit. Mijn gehoor komt terug. Emily kreunt en haar man kermt.

Boven op me ontspant ze. Ik realiseer me dat het gewicht van twee mensen op me drukt, en dat ik moeite met ademen heb. De wereld golft en ik vaar weg naar de horizon.

~ ~ ~

Twee mensen staan over me heen gebogen.

"Je was echt even weg."

"Je ogen draaiden weg en je verslapte onder me. Gaat het?"

"Even bijkomen." Met haar in het midden liggen we naast elkaar. Ik streel Emily en zij verdeelt de aandacht over mij een haar man. "Ik denk dat dit vroeger onmogelijk was."

"Toen koos je voor iemand en sloot automatisch anderen uit. Nu heb je verschillende vakjes in je hart: één voor je echtgenoot, één voor degene die nummer twee is."

De rest van de nacht kletsen we naast elkaar liggend overal en nergens over, maar de rode draad is dat het iedereen goed bevallen is. Na verloop van tijd worden we slaperig en gaan we douchen. Ik heb dan de uitnodiging binnen voor een vervolg.

Van de douchebeurt knap ik op maar blijf vermoeid. Als we weer naast elkaar kruipen, spreken we uit dat het weekend goed begonnen is Het is dan in de kleine uurtjes.

\/

De zaterdag start er mee dat ze Waldo en mij van de ochtenderectie afhelpt en als beloning voor en achter gevingerd wordt en door hem zelfs even gefist. De rest van de dag brengen we door met kletsen en ketsen.

\/

Op de zondag slapen we een gat in de dag. Na het ontbijt lummelden we wat; we zijn te moe om iets anders te doen. Halverwege de middag beginnen we terug naar Drimmelen te varen. We doen het rustig aan en arriveren aan het begin van de avond in de jachthaven. Na het opruimen van de boot, is het moment daar om afscheid te nemen.

Waldo krijgt een hand, en zijn vrouw een lange zoen die eindigt in getong. Ik bedank hen voor het geweldige weekend.