Dalmatiër

Ze giechelt, ze is schattig.

***

Melanie fladdert een paar passen voor ons. Ik loop arm in arm met Luuk, we praten over vroeger. Hij opent zijn voordeur voor me en ik stap binnen. Het is een groot huis, alles is groot in Amerika, maar dit huis is gewoon groot.

Verloren sta ik in zijn huiskamer terwijl hij Melanie ontdoet van haar schoenen en jas. Ze stuitert voorbij en duikt in een hoek met heel veel speelgoed. Luuk loopt naar de keuken en komt terug met twee glazen cola.

"Ga zitten Mel" zegt hij gastvrij en ik plof in de dichtstbijzijnde bank. Ik kijk naar hem terwijl ik een slok cola neem. Hij doet hetzelfde, hij bekijkt me, lachend, vriendelijk, opnemend.

Al snel zijn we weer in gesprek, de klik is nooit weggeweest en voor we het weten is de dag overgegaan in de avond. Melanie stuitert een paar keer voorbij en geschokt constateert Luuk dat het al lang etenstijd is geweest.

"Eet je mee" vraagt hij terwijl hij door een stapel folder bladert. Ik kijk hem aan en knik "graag"

Hij lacht breed "mooi zo, zal ik de Melanie's dan mee uit eten nemen?" Melanie springt op en juicht alsof ze de hoofdprijs heeft gewonnen. Ik wil eigenlijk hetzelfde doen, ik houd me in en knik, volwassen, netjes, ingetogen.

***

We zitten in een standaard restaurant voor Amerikaanse begrippen, een familie restaurant, er zijn meerder kinderen en er is een soort speeltuin. Melanie is meteen verdwenen, ze komt hier vaker blijkbaar, Luuk hoeft niet eens wat te doen, ze is als een vis in het water.

Luuk bestelt drinken voor ons en ik kijk hem aan, hier zit hij, tegenover me. Ik peins even, een vraag die al de hele dag door mijn hoofd cirkelt, onbeantwoord. De olifant in de kamer, waar we beiden omheen hebben gedraaid. Of ik in ieder geval, maar hij begon er ook niet over, niet één keer.

Ik haal diep adem "Luuk, waar is Jane?" ik zie dat ik een fout maak, ik zie pijn, snijdend verdriet op zijn gezicht, hij kijkt naar zijn glas, zwijgend.

Ik pak zijn hand en kijk hem aan. Ik ben stil.

"Jane is vier jaar geleden overleden" zegt hij tenslotte zachtjes "een ongeluk, een dronken chauffeur, ze was op slag dood"

Ik slik en ik kijk naar hem, een traan. Ik sta op en loop naar hem toe, ik omhels hem. Mijn gezicht tegen de zijne, zijn tranen op mij. Hij houdt me beet en ik voel hem stil snikken. Na een minuut wrijft hij zijn handen over zijn gezicht en zucht. Hij streelt mijn hand.

***

Ik scrol door mijn telefoon terwijl Luuk afrekent. Hij loopt met Melanie op me af en kijkt lachend naar me.

"Moet je iemand bellen?" vraagt hij

Ik knik terwijl de lijn wordt beantwoord, ik bestel een taxi bij het restaurant. Luuk kijkt me even aan en als ik neerleg pakt hij mijn hand "ik heb een logeerkamer hoor, je kan ook met mij mee"

Melanie begint gelijk te springen en smeekt of ik blijf, ze pakt mijn hand en ik kijk omlaag, een springend meisje, vlechtjes springen op en neer en ik schiet in de lach.

"Graag" zeg ik terwijl ik Melanie over haar hoofd streel.

***

We zitten aan een grote tafel, ontbijt, samen met Luuk en Melanie, huiselijk. Melanie kwebbelt honderduit en kijkt de hele tijd naar me.

Tegen de middag lopen we weer naar de speelplaats. Ik zit met Luuk op het bankje in de zon, Melanie slooft zich uit, steeds moet ik kijken wat ze aan het doen is van haar, ze is schattig.

Mijn telefoon gaat rond 4 uur, mijn collega, ik heb een congres gemist, hij lacht. Het was weinig bijzonders begreep ik. We spreken af op het vliegveld, over 6 uur vertrek ik.

Ik bel een taxi, ik moet nog terug naar het hotel en mijn spullen pakken. De taxi toetert buiten de speelplaats.

Ik sta op en loop naar Melanie toe, ik kus haar op haar wangen en zeg gedag tegen haar, ik loop naar Luuk en omhels hem.

Door de achterruit kijk ik naar een steeds kleiner wordende zwaaiende Luuk en Melanie.

Ik veeg mijn tranen uit mijn ogen en kijk naar de weg voor me, leeg

***

We zijn drie maanden verder, Luuk en ik praten weer regelmatig en ondanks het tijdsverschil weten we bijna elke dag wel even contact te hebben. We skypen veel, en ik heb er zelfs een vriendje bij, regelmatig kruipt Melanie in beeld en vertelt me over gewichtige zaken die een zesjarige bezig kunnen houden.

Elk wiebeltandje moet ik uitgebreid bewonderen. Ik herken haar haast om groot te worden en denk met een zwaar gevoel terug aan alles wat je verliest als je het eenmaal bent.

Ik stuur haar regelmatig cadeautjes uit Nederland en elke keer houdt ze het trots voor het beeld, ik ben haar Nederlandse tante en dat is reuze stoer als je 6 bent.

Ik sorteer mijn post en zie een kaart, het is een kaart van frozen, een prinses en een sneeuwpop. Het kinderlijke handschrift is van Melanie, ze wordt 7 volgende week en ik ben uitgenodigd op haar feestje. Vertederd glimlach ik en 's avonds bedank ik haar voor haar mooie kaart.

Ze vraagt of ik kom en ik kijk naar haar, ik schud nee, woordeloos. Ik zie haar gezichtje betrekken. Ik wil uitreiken om haar traan weg te vegen, duizenden mijlen overbruggen om haar zachte snik te smoren tegen mijn lijf.

***

Om kwart over drie land ik, morgen is Melanie jarig, ik heb mijn verlof opgenomen en heb aan Luuk gevraagd of ik welkom was, hij keek verwonderd, dat ik daar zelfs aan twijfelde.

In de aankomsthal zie ik ze al snel staan, Melanie vliegt me om mijn hals en ik druk een klein gecondenseerd pakje liefde tegen me aan. Ik moet zelf ook huilen, ik heb haar gemist, ik heb Luuk gemist.

Hij slaat zijn armen om ons heen en een tijdje staan we daar in stilte tussen de kolkende zwerm mensen op het vliegveld. Bevroren in tijd, als een tafereeltje in een sneeuwbol, alleen dan zonder sneeuw.

***

Ik word wakker in de logeerkamer. Het is nog vroeg. Ik werd wakker van een beweging en realiseerde me dat ik een klein wezentje tegen me aan had. Melanie was bij me gekropen en sliep in mijn armen. Ik keek naar haar slapende gezichtje en gaf haar kleine kusjes op haar wang.

Lachend doet ze haar ogen open en kijkt me aan.

Ik streel haar haar en lach terug "gefeliciteerd Melanie" fluister ik en ik hou haar stevig vast.

Het is een echte kinderverjaardag, met vriendjes en bevriende ouders. Mijn tante belt 's middags en als Melanie verteld dat ik er ook ben wil ze me spreken. Ik neem de hoorn over en loop even weg.

"Hoi Melanie, tijd geleden dat we spraken"

"Klopt, laatste keer op de bruiloft geloof ik"

"Ja volgens mij wel, ik heb vaak aan je gedacht Mel"

"Ik ook aan u tante"

"Ok ik moet gaan zie ik, Mel, zorg goed voor ze, ik moet gaan doei"

En ze hing op, ik stond even met de telefoon in mijn hand, zorg goed voor ze, wat bedoelde ze. Peinzend gaf ik de telefoon terug aan Luuk en nam weer deel aan het prinsessen diner met taart en zoete drank.

***

's Avonds zit ik met Melanie op schoot naast Luuk, we kijken een programma met een getekend meisje dat vanalles kwijt is. Melanie kent de aflevering, ze praat het woordelijk mee. Met mijn hand streel ik zachtjes haar buik terwijl ze lui tegen me aangeleund zit.

"Dit is de beste verjaardag ooit" glimt ze en ze kijkt me aan, Ik lach naar haar en kus haar zachtjes op haar wang.

Tegen bedtijd voor kinderen vraagt ze of ik mee ga om haar toe te dekken en vertederd kijk ik toe hoe Luuk haar helpt douchen en klaarmaken voor bed. Ze strekt haar armpjes naar me uit voor een kus.

Nadat we haar hebben toegedekt en het licht uit willen doen kijkt ze me aan "Melanie, wil jij mijn mama zijn?"

Ik breek, ik voel een traan rollen en loop naar haar toe. Ik streel haar wang en kniel bij haar.

"Ik zou heel graag jouw mama zijn, maar dat kan niet lieverd"

Even denkt ze na "Waarom niet? Hou je niet van mij? Of hou je niet van papa?"

Ik kijk haar even aan en denk diep na

"Ik hou vreselijk veel van jou" fluister ik zachtjes en nog zachter "en vreselijk veel van jouw pappa, maar het kan niet".

Ik streel haar en loop naar Luuk die in de deuropening naar ons keek.

***

We zitten buiten op het terras, Luuk is binnen verwoed bezig met een fles wijn en ik vrees dat de laatste gaat winnen.

Afgaande op de geluiden is het een ongelijke doodsstrijd tussen kurk en mens.

In mijn hoofd geef ik commentaar als bij een bokswedstrijd, ik zit dom te grinniken als Luuk me een glas aangeeft. Hij komt naast me zitten en kijkt me aan.

"Wat?' lacht hij en hij kijkt naar zijn glas, een stukje kurk als een klein bootje op de oceaan. Hij plukt het eruit en piekt het weg.

"Rotdingen, kurken" hij neemt een slok.

We kijken een tijd naar de sterrenhemel, het is stil en donker. Het geluid van de stad op de achtergrond. Het is vredig, geuren van bloesem en gemaaid gras.

"Meende je dat net?"

klinkt het ineens naast me, Luuk praat zachtjes en kijkt me aan. Ik kijk hem aan, ik neem hem op, ik kijk weer weg.

"ja"

Ik weet waar hij op doelde, wat hij vroeg en ik had besloten om het niet meer geheim te houden voor hem, de consequenties kon ik inmiddels dragen, beter dan de onzekere pijn van de afgelopen jaren.

Ik zie vanuit mijn ooghoek dat hij naar me kijkt, ik durf niet te kijken en staar in de oneindige afgrond van het heelal, van mijn wanhoop. Ik voel een traan rollen.

Zijn hand, warm, zijn duim over mijn jukbeen. Ik leg mijn hand op de zijne.

Ik voel zijn adem bij mijn gezicht, centimeters van me vandaan en ik draai me naar hem toe.

Woordeloos.

Ik voel zijn lippen op de mijne, teder, liefdevol.

Te kort.

Ik open mijn ogen en kijk hem aan, een seconde, ik sla mijn armen om hem heen en druk mijn lippen op de zijne, ik betast zijn lippen met mijn tong, gulzig, smachtend. Ik voel zijn tong tegen de mijne, in één beweging kruip ik op zijn schoot, zonder de kus te verbreken en ik smelt met hem samen.

Onze lijven één vloeiend wezen, verbonden, niet alleen via onze lippen, meer nog door onze verweven ziel. We kussen en koesteren elkaar, ik voel zijn lippen in mijn nek, op mijn schouders. Hij snuift mijn geur op. Ik kus zijn nek, zijn oor en begraaf mijn neus in zijn haar.

Zonder woorden tilt hij me op. Ik sla mijn armen rond zijn nek en vlei mezelf tegen zijn borst. Als een klein meisje zoek ik bescherming en hij geeft het me. Ik kus zachtjes zijn nek terwijl hij me de trap op draagt, naar zijn kamer.

***

We staan tegenover elkaar, ik kijk omhoog, in zijn ogen. Onzeker. Hij lacht naar me en neemt mijn hoofd in zijn handen, zijn duimen strelen mijn wangen en hij kust me zachtjes. Ik voel zijn tong in me, zijn tong over mijn lippen, mijn tanden, mijn tong, we vinden elkaar en het universum verschrompelt tot een kleine bal pure energie, lust.

Hij gaat op zijn knieën en zit voor me, hij legt zijn hoofd tegen mijn buik en ik streel zijn haar. Ik hou hem tegen me aan.

"ik hou van je Mel" fluistert hij zachtjes

Snikkend streel ik zijn haar "ik hou van jou, Luuk"

"Ik wil je" zegt hij zachtjes

"Neem me" kreun ik

Ik trek mijn blouse uit terwijl hij mijn broek haastig open knoopt. Ik voel de stof langs mijn benen glijden, mijn slipje erachter aan. Ik sta naakt voor hem, kwetsbaar, automatisch bedek ik me, onzeker.

Hij legt zijn hoofd weer tegen mijn buik, nu tegen mijn naakte huid en ik leg mijn hand op zijn gezicht en streel hem. Ik voel zijn adem over mijn buik, zijn lippen op mijn venusheuvel, teder, onderzoekend.

Hij ruikt me, snuift mijn geur op en kust me zachtjes. Ik tril op mijn benen, ik voel me als rubber, zijn lippen zo dicht bij wat ik hem wil geven.

Hij gaat staan en kijkt me aan. Zonder woorden pakt hij me op, ik ben naakt, kwetsbaar. Hij koestert mijn lijf tegen zich aan. In zijn armen ben ik een klein meisje, beschermd, geliefd. Hij legt me op zijn bed, en kijkt naar me. Weer voel ik de neiging mezelf te bedekken, ik kijk onzeker naar hem op.

"Je bent mooi Mel, de mooiste vrouw die ik ooit heb gezien"

Ik kijk hem aan, ik toon mezelf, ik spreid mijn benen iets voor hem, ik toon mijn overgave.

"Kleed je uit Luuk, ik wil je"

Ademloos kijk ik toe hoe hij zich uitkleedt voor me, zijn lijf is perfect, perfect voor mij, absoluut geen topsporter, maar ook zeker niet vadsig, Luuk is perfect.

Ik kijk naar zijn erectie, ik kijk lang. Hij is groot, dik, ik wil hem aanraken. Ik twijfel.

Hij kruipt bij me, we liggen op ons zij en kijken naar elkaar, onze neuzen raken elkaar.

Zachtjes strelend, ik voel zijn huid onder mijn vingertoppen, aftastend, ik kijk hem aan. Mijn hand glijdt over zijn erectie en ik voel hem, warm, kloppend.

Ik voel zijn streling, voorzichtig, verlegen. Twijfelend streelt hij langs de zijkant van mijn borsten. Ik kreun zachtjes, bemoedigend, ik wil dat hij me aanraakt, ik ben van hem.

Ik voel zijn duim als voorzichtige verkenner over mijn borst gaan en ik krom mijn rug iets, ik bied mezelf aan. Zijn hand omvat mijn borst, ik voel mijn tepel tussen zijn duim en hand ingeklemd en ik kreun, zachtjes kneed hij, ik voel schokken door mijn lijf trekken.

Zijn lippen op mij, hij kust me zachtjes, mijn nek, over mijn schouders. Ik streel hem zachtjes en draai op mijn rug.

Ik hou zijn erectie beet, wanhopig bijna, bang hem kwijt te raken. Zijn lippen over mijn borst, mijn tepel in zijn mond, ik voel hem, zijn tong, zacht zuigt hij aan me, een tinteling trekt door mijn lijf naar mijn centrum, mijn vrouwelijkheid. Ik druip, ik voel het vocht uit me lopen.

Hij kust mijn buik en dan moet ik hem loslaten, hij is buiten mijn bereik, ik voel een leegte, ik wil hem in mijn hand, ik wil hem in me.

Ik kijk hoe hij tussen mijn benen gaat zitten. Zachtjes kust hij mijn dijen, steeds hoger, steeds dichter bij, ik voel me onzeker, wat als ik niet mooi ben?

Ik kijk naar hem en voel zijn handen, zijn vingers over mijn schaamlippen. Ik kreun zachtjes als ik voel hoe hij me opent, naar me kijkt.

Ik ben zo geil, ik kijk naar hem, ik kijk hoe hij me aanbidt, hoe hij me open houdt, ik sta open voor hem.

Zijn gezicht tussen mijn benen, zijn adem over mijn opening.

Kermend voel ik zijn tong over me. Mijn schaamlippen worden uit elkaar geduwd door zijn tong, langs mijn opening, naar mijn klitje en als ik hem daar voel laat ik me achterover in de kussens vallen.

Kreunend grijp ik zijn hoofd, ik klauw in zijn haar en voel zijn tong me binnendringen. Ik spreid mijn benen verder voor hem, ik wil mezelf openen, ik wil hem in me, alles, helemaal.

Ik duw zijn gezicht in me en schuif mijn kutje over hem heen, steeds sneller en steeds ruwer. Ik voel hem in me, Ik duw mijn klitje tegen zijn neus en voel zijn tong diep in me.

Vloeibare emoties, jarenlang verlangen en lust, kolken als lava in mijn onderbuik. Een explosie, hete golven verspreiden zich met de snelheid van het licht door mijn lijf en ik verlies alle controle.

Ik kreun, gil en schok met mijn lijf, over zijn gezicht, ik kom klaar op mijn Luuk, mijn liefde.

Hijgend lig ik op mijn rug, ik giechel. Luuk ligt weer naast me, zachtjes streel ik hem.

Hij streelt mij, zelfverzekerd nu, hij betast me, ik wil het, ik wil betast worden, mijn huid tintelt, warme golven ebben weg, ik tril nog steeds na van mijn orgasme.

Ik kijk naar hem "ontmaagd me"

Hij kijkt naar me, zachtjes kust hij mijn nek.

Ik lig onder hem. Gewillig open ik mijn benen voor hem, ik voel zijn lul tegen mijn gezwollen schaamlippen. Zachtjes streelt hij mij, ik voel zijn hardheid over mijn klitje, langs mijn opening. Ik adem kort in als ik hem voel voor mijn opening, voorzichtig duwend. Ik voel zijn warme eikel een stukje in me.

Ik kijk hem aan, angstig, hunkerend

"Neuk me"

Ik adem diep in als ik hem binnen voel komen, ik rek op, een scherpe pijn, kort, fel. Ik gil.

Hij stopt, vragend kijkt hij in mijn ogen, woordeloos.

Ik lach naar hem en beweeg mijn heupen iets omhoog, als signaal dat ik hem wil.

Hij neemt me. Elke millimeter die hij in me schuift rek ik op, mijn kut bonkt, protesterend. Smachtend. Ik kreun en voel hem steeds dieper, in kijk hem aan, hijgend.

"Oh fuck, je bent groot" kreun ik als ik zijn eikel tegen mijn baarmoeder voel stoten.

Ik voel zijn kloppende warmte diep in me. "Fuck... ow..." ik hijg, genietend van hem in mij.

"Neuk me, doe het, neuk me hard" kerm ik wanhopig

Ik voel zijn lul uit me schuiven en mijn vagina weer zijn normale vorm aan nemen en dan stoot hij zich in me, ruw, dierlijk, claimend. Ik laat me claimen, ik onderwerp me.

Ik kreun bij elke stoot. Diep in me, kloppende en stotende warmte.

Dierlijke geluiden van vlees tegen vlees, van zijn lul in mijn natte opening, mijn vocht.

Ik heb geen tijd voor schaamte, ik doorbreek de symfonie van onze lijven met een harde kreun en ik kom klaar.

Ik verlies alle controle en voel hoe ik spastisch onder hem kronkel, mijn onderlijf gefixeerd door zijn kloppende warmte diep in me.

Ik voel mijn spieren rond hem heen ritmisch golven, smeken om zaad, om zijn zaad en met een dierlijke grom krijg ik het, ik voel zijn zaad diep in me spuiten, tegen mijn baarmoeder, diep in mij.

Rustend op zijn armen kijkt hij hijgend naar me, lachend, hij kust me teder, zijn lul in me, verslappend. Ik voel zijn zaad in me.

"Fuck"

Hij kijkt me aan "wat?"

"Ik ehm... ben niet zo heel erg aan de pil"

Hij lacht naar me "mooi"

Ik kijk onbegrijpend naar hem.

Hij lacht naar me, een beetje vals "Als je zwanger bent moet je wel bij me blijven"

Ik kijk hem aan, mijn adem stokt "wil je dat ik bij je blijf?"

Hij knikt en kust me "ik wil je bij mij, bij ons"

"Oh god Luuk, dit is alles wat ik mijn hele leven gewenst heb, ik ga nooit meer bij je weg"

Ik sla mijn armen om hem heen en huilend kus ik hem, mijn man

***

's Ochtends werd ik wakker van een straal zonlicht.

Niet van buiten.

Luuk lag tegen mij aan en ik lag tegen Melanie aan, ze was 's nachts bij me gekropen. Ik hield haar in mijn armen en het eerste dat ik zag was haar brede glimlach. Een straal zonlicht alleen feller en warmer.

"Wil je wel mijn mama zijn?"

Ik knikte huilend en drukte haar tegen me aan "ja lieverd, ik wil heel graag jouw mama zijn"

***

"Wilt u het geslacht weten"

De verloskundige keek ons vragend aan. Luuk had Melanie op schoot en samen tuurden ze naar de grijze ruis op het scherm.

"Volgens mij is het een smurf"

Giechelend wees Melanie een vorm aan op het scherm, inderdaad net een smurf. We schoten even in de lach, maar zenuwen waren sterker dit moment.

"Ja we willen het weten" antwoord ik zachtjes terwijl ik naar Luuk kijk

"Jullie krijgen een zoon"

Melanie springt van Luuks schoot en springt door de kamer "Ik krijg een broertje"