De Harem: 04 Op de vlucht

Dit erotische misdaadverhaal is uit de duim gezogen. Mocht u menen iemand te herkennen, dan berust dat op toeval. Dit hoofdstuk bevat exhibitionisme, geklede vrouw naakte man (gvnm), ballen knijpen, bdsm, aftrekken, gedwongen orgasmes, openlijke buitenseks en geweld. Enkele gebeurtenissen komen vanuit een ander perspectief, ook in "L'île des femmes" voor.

**** Het verhaal van Nora ****

De natuurkunde kent vier fundamentele natuurkrachten, waaronder de zwaartekracht, die verantwoordelijk is voor de aantrekkingskracht tussen materie. Iedereen kent het effect, dat de zwaartekracht op ons heeft.

Volgens mij is er nog een vijfde kracht. Een kracht die de wetenschap nog niet door metingen heeft kunnen verifiëren, maar die door mensen wel gevoeld kan worden. Het gaat om het intense gevoel van verbinding en eenheid, dat tussen twee mensen kan ontstaan.

Het lukt mij niet om met de letters van het alfabet te beschrijven wat er precies tijdens mijn amoureuze samensmelting met Nora heeft plaatsgevonden, maar de natuur heeft ons op een of andere manier aan elkaar gekoppeld. Lichamelijk voor korte tijd natuurlijk, maar ook geestelijk en die verbinding was blijvend tot op de dag van vandaag.

Het was voor mij klip en klaar dat Nora in en in goed was, ze zou me nooit wat aandoen, sterker nog, voor haar was ik belangrijker dan haar eigen prana en omgekeerd was dat ook zo.

Na onze intense versmelting zijn Nora en ik nog ruime tijd blijven liggen, genietend van elkaar en wat er even eerder tussen ons was ontstaan. Het leek me toe, dat het wel een geschikt moment was om haar te vragen naar de situatie waarin zij en Linda verkeerden.

"Nora, je zei net, dat je mij vertrouwd," zei ik, terwijl ik haar diep in haar ogen keek en een van haar borsten streelde. "Leg me eens uit, wat er aan de hand is. Dat kan toch geen kwaad? Zoals ik al vertelde: problemen oplossen is wat ik doe en ik ben daar, zonder te snoeven, aardig succesvol mee. Waarom was je zo argwanend?"

Nora keek terug met haar lieve donkere ogen. Een golf van liefde trok door mijn lichaam.

"Onze ontmoeting leek opzet," zei ze. "Je was te toevallig, te mooi en te leuk om waar te kunnen zijn. Linda en ik zijn een beetje paranoïde geworden. We waren bang, dat je alleen bij ons wilde blijven, om door te kunnen geven waar we waren. Toen die corrupte agent ook nog opdook en ons herkende, leek het of je ons opzettelijk naar de strandtent had gelokt."

"Je wist, dat we jou opnieuw aan je ballen zouden meesleuren en toch kwam je achter ons aan nadat we zonder jou wegvluchtten uit de strandtent. Zoiets doet toch niemand zonder een goede reden? We konden jou niet loslaten, want dan kon je doorgeven waar we waren."

Nora keek me vragend aan.

"Mijn reden was de beste reden die er maar kan zijn. Na jaren van eenzaamheid had ik eindelijk twee leuke vrouwen ontmoet, die ik niet wilde laten ontsnappen."

"Eerlijk gezegd begrijp ik het allemaal nog niet. Je vertrouwt me nu wel, dat weet ik. Waarom nu opeens wel?" vroeg ik.

"Tijdens onze ... nou ja je weet wel, voelde ik jouw liefde zo sterk, dat je dat onmogelijk geveinsd kan hebben. Jij was helemaal echt, dat weet ik heel zeker ... tot in mijn diepste vezels. Wat Nicole over jou zei was de waarheid. Eigenlijk voelde jij meteen al goed aan. Linda had dat gevoel ook, maar we konden geen risico nemen. We zijn door schade en schande wijs geworden."

"Als Nora jou vertrouwd, dan doe ik dat ook," zei Linda en vervolgde met:

"Helaas voor jou vind ik het leuk, om met jou te spelen. Ik laat je niet vrij. Trouwens, onze protegees hebben zich ook al verheugd op een gevangen man. Ze zijn, net als ik, wat bijzonder. Nora is de enige normale in ons clubje. Bereid je maar vast voor op een paar bijzondere uren."

Het tirannieke macho gedrag van Linda wond me vreselijk op, het was precies wat ik nodig had. Mijn gevoelens voor Linda waren onmiskenbaar. Heel anders dan die voor Nora, maar even sterk.

Nora kwam overeind en ging naast me zitten. Mijn paal was nu weer vrij. Mijn ballen niet.

"Ik geloof nog steeds niet dat jij jouw erectie kan volhouden," zei Linda. Ze greep mijn seksstaaf om het werk, tot verschrompeling weer ter hand te nemen.

"Ik zal je vertellen wat ons is overkomen," zei Nora.

Linda maakte het lastig om mij te concentreren op het verhaal van Nora, maar het kwam ongeveer op het volgende neer.

Nora had een relatie gekregen met een magazijnchef bij een groothandel. Het was een gewone man, hij was aardig en zag er goed uit. Nora dacht dat ze de ware had gevonden. In z'n vrije tijd ging haar vriend vaak naar "de Pistons", een motorclub, waar hij lid van was. Nora vond motorrijden wel stoer en werd ook lid.

De andere leden waren meest ook gewone mannen. Vrouwen waren er bijna niet. Motorrijden was toch meer iets voor mannen. Linda had ook een vriend die lid was van de club en was, net als Nora ook lid geworden.

Langzaam veranderde het karakter van de Pistons. Gezellige, respectabele mensen verlieten de club en nieuwe leden waren steeds vaker van bedenkelijk allooi. Er werd meer en meer gedronken en gesnoven.

Om aan geld voor drugs en mooie motoren te komen, werden jonge meisjes geronseld. Op dezelfde manier als "loverboys" dat doen. Drugshandel was ook lucratief.

De clubnaam werd veranderd in "de Saters", hetgeen Nora ook veelzeggend vond.

De meisjes, met inbegrip van Nora en Linda, werden respectloos behandeld. Toen Nora het uitmaakte met haar moreel afgetakelde motorvriend en de club wilde verlaten kreeg ze te horen, dat dat niet mocht. Als ze toch wegging, dan zouden de meisjes daarvoor bestraft worden. Linda, die ook schoon genoeg had van de situatie, kreeg hetzelfde dreigement.

Het werd Nora en Linda steeds duidelijker, dat hun voormalige vrienden zware criminelen waren geworden. Vier jaar geleden, was de maat vol.

Nora had gehoord, dat een van de meisjes verkocht zou worden. Een van de leden, Appie, had contact met een ver familielid in het Midden-Oosten die wel iemand wist, die wat meisjes wilde kopen. Nora was woest, ze moest wat doen. Op een avond was de voltallige meute vanwege een feestavond in het clubhuis, flink zat geworden. Nora en Linda waren stilletjes vertrokken en nog dezelfde nacht met een bestelbusje terug gekeerd. Ze hadden alle meisjes meegenomen. Een aantal tegen hun zin. Gelukkig waren de meisjes te versuft om moeilijkheden te veroorzaken.

Toen ze veilig waren had Nora verteld wat ze wist over het verkopen van de meisjes en wat er allemaal nog meer aan de hand was. Sommige meisjes hadden terug gewild naar hun ouders. Nora had ze wat geld gegeven om thuis te komen.

De meeste meisjes waren zo verliefd op hun "vriend", dat ze terug wilden. Ze waren niet voor rede vatbaar en ook niet te houden. Ze geloofden Nora niet en gingen terug. Nora en Linda konden twee meisjes bij een politiebureau droppen en hadden daar ook verteld wat er allemaal gebeurde op de club. Later bleek dat beide meisjes weer terug waren bij de motorbende.

Acht meisjes konden of wilden niet terug naar huis en zeker niet terug naar de club. Twee waren ooit uit een sekte ontsnap. Twee Japanse meisjes, een tweeling, waren geadopteerd door een Japans gezin dat naar Nederland was geëmigreerd. Dat was helaas niet goed gegaan. De andere meisjes hadden drinkende stiefvaders of nog weer andere problemen.

Nora en Linda konden de acht meisjes niet aan hun lot overlaten. Terug naar hun eigen woning ging natuurlijk niet. Ze hadden een zomerhuisje gehuurd en daar was een soort commune ontstaan. Iedereen was in principe gelijk, maar het kwam erop neer dat er altijd gebeurde wat Nora voorstelde. Zij regelde van alles en nog wat en Linda zorgde voor de veiligheid en andere noodzakelijke dingen. Geld was een beetje een probleem.

Nora werkte op een advocaten kantoor. Linda deed veel thuis en gaf zelfverdedigingscursussen voor vrouwen. De meisje namen eenvoudige baantjes aan en kregen les van Nora en elkaar.

De ex van Linda had haar gemaild dat ze terug moest komen en dat hij haar anders nog wel te pakken zou krijgen en dan was het niet best.

Een van de leden, een corrupte rechercheur, had de politie verteld, dat Nora en Linda een meisjesbende runde, die aan zakkenrollerij en oplichting deed. Het hele corps keek naar hen uit. De club wilde hun "gleufjes" terug.

Tijdens het verhaal van Nora voelde ik een enorme woede in mij opkomen. Vanaf het moment, dat Pettie mij over haar foute vriend had verteld, raakte dit soort misdadige praktijken mij persoonlijk. Voor mij stond vast, dat ik me er hoe dan ook mee zou bemoeien. Het zou me absoluut niet gebeuren, dat ik nog een vriendin door dit soort lieden zou verliezen.

Om de zoveel maanden huurde de commune een ander huisje. Ze hadden ook al eens in een grote tent op een camping gestaan.

Gisteren hadden de dames een van de leden van de club gezien. Hij stond met een camper op de gemeentecamping vlak bij Drontwijk aan Zee. De meiden waren bang dat ze ontdekt waren.

Nora en Linda waren vanochtend terug gegaan om de Sater in zijn eigen camper te ontvoeren, zodat ze hem konden ondervragen. Ze wilden weten wat de club wist en wat ze eventueel konden verwachten. Dat verklaarde de handboeien en andere handige spulletjes die ze bij zich hadden.

Helaas had de camper er niet meer gestaan. De dames hadden daarom maar besloten om de dag op het strand door te brengen, waar ze mij hadden ontmoet. Bij "Nicole's" hadden ze op gegeven moment, de agent herkent, die ook wel eens op de club was geweest. Hij was een kennis van de corrupte rechercheur en zeker niet te vertrouwen.

De politieman had ons gezien en mijn vriendinnen waren door hem opgemerkt, zoveel was duidelijk. Linda was ook niet iemand die je gemakkelijk over het hoofd zag.

De dames waren bang dat hun aanwezigheid was doorgebriefd. De Saters zouden vast komen om de omgeving uit te kammen. Ze konden hier vanavond al zijn. Nora zat behoorlijk in de piepzak, ze hoopte maar dat iedereen zou verschijnen, voordat de Saters aankwamen.

**** Kennismaking en barbecue met de commune ****

Nadat ze gisteren een clublid hadden gezien, voelden de meiden zich niet meer veilig. Ze hadden de barbecue op het strand bedacht, zodat ze ongestoord konden eten. Daarna wilden ze hun gevangene uithoren en hun zomerhuisje observeren, om er achter te komen of het veilig was om terug te gaan. Vannacht zouden ze wacht houden.

Wat mij betreft gingen ze helemaal niet terug. Zodra iedereen er was konden we naar mijn huis. Dat was veilig, zelfs als de bende voor de deur stond.

De andere meisjes zouden weldra komen. Ze verwachtten een gevangene en zouden opgetogen zijn mij te zien.

Nu ik dit wist bleef ik graag gevangen, ik wilde niemands plezier, incluis mijn eigen, verstoren, maar ik vroeg wel om het inbussleuteltje. Ik stopte het in mijn schoen. Als er moeilijkheden kwamen dan was het beter, dat ik niet vast zat. Dat ik naakt was, was in het geval van een confrontatie, onhandig. Beschermende kleding en wat "handige voorwerpen" zouden goed van pas kunnen komen.

Nu ik wist wat er speelde stond het voor mij als een paal boven water, dat ik mijn vriendinnen en hun protegees uit de problemen zou helpen.

"Nora, luister: Linda, jij en alle meisjes kunnen bij mij thuis komen wonen totdat de problemen zijn opgelost. Als iedereen er is, kunnen we op pad. Neem van mij aan, dat jullie nergens veiliger zijn dan bij mij. Natuurlijk mogen jullie dit zelf beoordelen, maar in jullie situatie zou ik zo'n aanbod niet laten schieten. Nogmaals, die strandtent, Nicole en ik, dat heeft jullie motorclub echt niet zo gepland. Dat is toeval. Jullie kunnen nu niet terug naar jullie zomerhuisje, dat is vooralsnog veel te link."

Linda was nog altijd met mij bezig. Tijdens het verhaal was ik nog een keer klaar gekomen. Veel zaad was er niet meer uitgekomen en ik had gedaan of ik zelf niets had gemerkt. Mijn paal stond nog triomfantelijk overeind. Linda raakte aardig opgefokt en deed haar uiterste best.

Een van de Japanse tweelingzusjes kwam aanlopen met een tas vol spullen uit de supermarkt. Ze keek me minachtend aan en zei tegen Nora en Linda, dat Hoki, haar zusje, later kwam omdat ze moest helpen bij een tussentijdse inventarisering. Dat kwam slecht uit.

"Die mislukkeling ken ik niet. Is hij nieuw? Zal ik hem even onderhanden nemen om kennis te maken?" vroeg het meisje. Ze keek me aan met een blik vol haat.

"Graag. Ik kan wel aflossing gebruiken," zei Linda. "Hij beweert dat hij dit langer kan volhouden dat wij. Nora en ik zijn al tijden met hem bezig, maar we hebben hem nog niet klein kunnen krijgen. Een van jouw sadistische spelletjes is prima, maar je moet hem wel heel laten. Het de nieuwe vriend van Nora en mij."

Japanse vrouwen zijn net iets anders gebouwd dan Noord-Europese vrouwen. Voor onze westers georiënteerde ogen lijken ze jonger, dan ze werkelijk zijn.

"Ho, ho," riep ik uit. "Ik heb hier ook nog wat over te zeggen. Ik doe niet aan seks met kinderen."

"Doe niet zo flauw Jard. Noki is negentien en ze heeft al heel wat meer ervaring met seks dan jij ooit zal krijgen. Ze wil het heel erg graag. Aftrekken geeft haar een kick," zei Linda.

"Je kan het gerust toelaten Jard," zei Nora tegen mij.

Noki is tenger en nog kleiner dan Nora. Ze heeft hele mooie donkere ogen en prachtig lang sluik haar. Ze ziet er meer dan twintig jaar jonger uit, dan ik. Te jonge meisjes zijn, om het zo maar te zeggen, niet helemaal mijn ding.

Mijn voorkeur gaat uit naar sterke, volwassen en intelligente vrouwen, maar enkele uren geleden had ik nog beweerd, dat elke vrouw wanneer ze maar wilde aan mij mocht zitten. Daar kon ik nu moeilijk op terugkomen, dat zou hypocriet zijn.

"Oké Noki, leuk om op deze manier kennis met je te maken. Ik ben Jard," zei ik. "Het gaat je niet lukken, maar doe je best."

Noki ging met een pedante blik aan de slag en ik moet toegeven dat ze een ware expert was. Ze sloeg met haar vlakke hand tegen mijn paal en trok aan de ketting en ging zelfs zover dat ze wat zand op mijn pik wreef. Het deed pijn en normaliter had ik dat vast niet kunnen verdragen, maar ik was al zo ontzettend opgewonden, dat ik vrijwel meteen opnieuw heftig klaar kwam, waarna Noki mijn paal schoon poetste, in de veronderstelling, dat het nu wel gedaan zou zijn met mijn erectie. Niet dus. Als ze mijn pik opnieuw met zand had ingewreven, dan had ik vast moeten opgeven.

Opnieuw kwamen er twee meisjes aan: Sharana en Olga. Ze hadden allebei een boodschappentas met bestek, borden en kookspulletjes bij zich.

"Noki is al met de ondervraging begonnen zie ik." zei Olga tegen Nora en ze ging verder richting Noki. " Ik kom je zo helpen."

Nora en Linda, die inmiddels weer gekleed waren, vertelden de meisjes over de problemen en over de "erectie uitdaging".

Bertie, Ella, Maëva en Léria kwamen ook binnendruppelen met tassen en spulletjes. Ook zij werden op de hoogte gebracht.

De meisjes leken me nog erg jong, maar bleken toch allemaal boven de achttien te zijn. Stuk voor stuk waren ze op hun eigen manier heel aantrekkelijk. De erectie uitdaging was een groot succes. Dat ik hun vader had kunnen zijn, stoorde hen totaal niet, ik werd doodleuk aangerand. Zelf had ik wel scrupules, maar de overmacht was te groot. De meisjes wilden dolgraag demonstreren wat ze konden. Het werd een competitie. Zelfs Bertie en Ella, die lesbisch zijn, wilden graag bewijzen dat ze zo'n lul de baas waren.

Het eten werd op de wegwerpbarbecues gelegd en even later werd ik liefdevol gevoerd. Het aftrekken ging onverminderd voort. De meisjes wisselden elkaar af, zodat ik geen moment met rust gelaten werd. Er werd enthousiast gejuicht toen ik nogmaals explodeerde, maar tot ieders verbazing verslapte ik niet. De aders die dienden voor de bloedafvoer mijn penis, bleven gesloten. Van ontspanning was geen sprake. Gelukkig gaven de jongedames zich niet gewonnen. Wat een dag, zoiets verzin je niet.

Het was een poos echt gezellig, maar Linda en Nora begonnen steeds ongeruster te raken. Bij mij groeide de bezorgdheid ook. De situatie rook naar problemen. Hoki was een onbekende voor mij, maar haar tweelingzusje was onverdroten met me bezig en dat schept een band. Het was over tienen, de zon was al onder en Hoki was er nog niet. Nora probeerde Hoki te bellen. Ze nam niet op. Noki probeerde het ook. Hetzelfde resultaat. Het voelde helemaal niet goed.

**** De bevrijding van Hoki ****

Het oortje vertelde: "De agent van vanmiddag heeft een naakt meisje bij zich. Ze zit op de grond. Het ziet er een beetje vreemd uit. Ze zijn aan het begin van de strandopgang vlak bij jullie. In de verte naderden ook langzaam rondrijdende motoren. Het lijkt alsof ze de weg kwijt te zijn."

Wat ruw duwde ik de twee meisjes die op dat moment met mij bezig waren van me af en stond op. In gebarentaal zei ik in de richting van de drone, die nog net zichtbaar was, dat Nicole onze vrienden moest uitnodigen. De meisjes bekeken mij en de drone verbaasd. Met behulp van het sleuteltje in mijn schoen haalde ik de hondenketting van mijn scrotum en riep:

"Er komen motoren aan." Hoewel niemand wat hoorde, werd ik gelukkig wel geloofd,.

"Nora, je moet met de kinderen naar Nicole gaan. Blijf uit het zicht. In de strandtent is nu een feest met een boel mensen. Daar ben je voorlopig veilig. Vertel Nicole, dat jullie voor de motorbende op de vlucht zijn. Zij weet wel wat ze moet doen."

"We zijn volwassen hoor," werd er verontwaardigd geroepen. De "kinderen" keken me boos aan, ze hadden me net nog afgetrokken. Gelukkig betwiste niemand mijn beslissing. Dit was niet het moment voor discussies. Het was als vanzelfsprekend, dat ik de leiding had. Binnen enkele seconden was ik van gevangene, de groepsleider van de meisjes geworden.

Mijn gezicht wreef ik in met wat houtskool van de barbecue en ik vroeg een zonnehoed van een van de meisjes. Mijn piemel was inmiddels tot normale proporties gekrompen.

"Hoki moet gered worden," zei ik tegen Linda. "Het is gevaarlijk, maar als je mee wil, dan graag."

"Natuurlijk ga ik mee. Je bent van Nora en mij. Wees maar niet bang, ik zorg er voor dat jou niets overkomt," zei Linda.

"Mooi," zei ik. "Dat is dan geregeld. Neem die tas met handboeien en andere "handige" spulletjes mee." De rollen waren nu omgekeerd. Linda deed wat ik zei.

We renden de inmiddels verlaten strandopgang op. Boven op het duin zag ik, wat verderop, inderdaad de agent met een naakt meisje. Ze lag bij zijn voeten. Woedend spiedde ik de omgeving af.

Linda is een markante verschijning. Ze liep naast de weg in de duinen en bleef zo goed mogelijk uit zicht. Zelf rende ik over de weg, zo snel en stil als mogelijk richting agent. Hopelijk zou hij me niet direct zou herkennen wanneer hij me zou opmerken.

De politieman keek voornamelijk in de richting van waaruit hij de motorclub verwachtte. Hij was bij de les. Af en toe keek hij om zich heen. Het geluk was echter met mij, het laatste stukje kon ik verdekt achter een groep wandelaars aanlopen. Niemand had mij in de gaten. De groep was wat verbaast over het naakte meisje en daar werden allerlei insinuerende opmerkingen over geroepen richting agent.

Terwijl hij de passerende groep geïrriteerd na keek, kwam ik pal voor hem staan. Op het moment dat hij zijn hoofd terug draaide, sloeg ik hem met een geweldige vuistslag buiten westen. Hij heeft mij en de dreun niet zien aankomen. De groep wandelaars had niets gemerkt en liep zonder om te kijken door, terwijl de politieman ineen zeeg.

Het naakte meisje werd snel door mij onderzocht. Ze leek precies op Noki. Ze was erg klein, had een enorme bos pikzwart schaamhaar en kleine stevige borsten met mooie donkerbruine tepelkringen waarop in het midden forse tepels stonden. Ze zag er sterk en fit uit. Het moest Hoki wel zijn. Ze was weliswaar buiten westen, maar ze leek verder in orde.