De Harem: 07 Vrouweneiland

Het clubgebouw lag op een industrieterrein en was rondom voorzien van een flink hek. Er waren geen woningen in de buurt. De club kreeg dan ook nooit klachten over geluidsoverlast als er 's nachts een feest was. 's Avonds reed ik naar het bewuste industrieterrein en met een katapult schoot ik de lampen van enkele lantaarnpalen in de omgeving van het clubgebouw kapot. Een paar dagen later kwam ik 's ochtends terug met een hoogwerker. Ik was gekleed als een monteur en bracht nieuwe lampen aan. Tevens bevestigde ik een minicamera. De beelden konden we via internet bekijken.

De Saters gingen vrij luchtig met de beveiliging van hun terrein om. Het hek was zelden gesloten en schaars geklede meisjes werden regelmatig weggebracht en opgehaald. Mijn harem herkende de werkwijze. Het was voor hen volstrekt duidelijk dat de dames afgeleverd werden bij hun klanten. Mijn meiden waren zeer ontdaan en werden kwader en kwader. Ze wilden de mannen het liefst meteen te lijf gaan.

We hielden regelmatig seksueel getinte gevechten in de tuin. Bijvoorbeeld drie of vier meiden tegen mij in m'n nakie. Als ze wonnen, dan konden ze met mij spelen. Voor meiden die altijd waren vernederd was dat de omgekeerde wereld. Natuurlijk vonden ze het geweldig. Ze werden door onze gevechten beter en handiger. Onze schermutselingen waren zonder risico. Ik verwonde de vrouwen niet en deed ze nooit pijn. En op hun beurt waren de dames er ook niet op uit om mij letsel toe te brengen. Pijn was wat anders. De meiden randen me graag aan. Als ik niet aan hun eisen voldeed werden mijn ballen niet ontzien. De meiden vonden dat ik wel wat pijn mocht leiden en daar genoten ze stiekem ook wel van. Als de pijn te erg werd kon ik om genade vragen. Het gaf mijn vrouwen een gevoel van controle en dat was nieuw voor hen.

Door de stoeipartijen en de vechtcursussen van Linda waren mijn vrouwen behoorlijk zelfverzekerd geworden. Op zich is zoiets niet verkeerd, maar de realiteit is, dat vrouwen het niet zomaar van een man winnen. Een sterke getrainde vrouw tegen een ongetrainde kantoorklerk maakt natuurlijk een goede kans, maar je moet niet serieus gaan vechten als je een kans maakt. Je moet zeker zijn dat je gaat winnen, anders moet je een gevecht vermijden.

Ik had een stiletto aangetroffen in het jack, dat ik had ingepikt bij de bevrijding van Hoki. Iemand met een mes is ontzettend gevaarlijk en dat wilde ik mijn harem graag duidelijk maken. Daarom hield ik een demonstratiegevecht in de tuin. De dames moesten zich van mij uitkleden, wat ze onmiddellijk deden. Linda, de Oki's en Nora liet ik tegen mij aantreden. Zij waren het sterkst en handigst. Bij onze seksgevechten kon Linda mij, samen met Noki en Hoki, meestal wel aan. Met Nora erbij waren ze zwaar in het voordeel.

Als mes diende een roerstokje, dat ik in een pot rode verf had gedoopt. De meiden moesten proberen mijn "mes" af te pakken zonder gewond te raken. De Oki's vielen direct aan en wisten mij enkele keren handig af te weren terwijl ik zelf een paar rake klappen kreeg, die mij echter geen moment in gevaar brachten. Natuurlijk probeerden de dames om bij mijn kruis te komen, maar dat is bloedlink als de man zich verdedigd met een mes. Het was dan ook snel afgelopen.

Linda had gedacht dat ze gebruik kon maken van het feit dat ik bezig was met Noki en Hoki. Ze kwam te dichtbij en met een duik maakte ik een forse snee in een van haar dijen. De verf spoot er als het ware uit. Noki en Hoki doken op mij. Dat hadden ze beter niet kunnen doen. Noki kreeg een flinke haal over haar arm en Hoki kreeg een enorme snee in een van haar borsten. Een bloedbad in rode verf. Nora was nog het voorzichtigst geweest. Ze zag wel dat ze weg moest wezen. Dat hielp echter ook niet. Linda deed nog een poging om mijn benen te grijpen, maar ik was te snel weg en had Nora al spoedig achterhaald. Met een haal lag haar hals open.

Het gevecht had niet lang geduurd. De snee in Linda's been zou zeer ernstig zijn geweest. De verf toonde dat duidelijk aan. Ze had zeker niet meer kunnen lopen. Noki en Hoki waren niet direct volledig door mij uitgeschakeld, maar met de zwaar verwonde arm van Noki en een bijna geamputeerde borst van Hoki waren hun kansen te verwaarlozen. Nora zou direct dood zijn geweest. De gedachte alleen al maakte me misselijk.

Het volgende gevecht was met de zes overgebleven meiden. Ze werden vrijwel meteen door mij uitgeschakeld. Ook onderling liet ik de meiden vechten. Een op een, twee tegen een. Gelukkig waren de bloederige wonden onder de douche zo weer weg. De les was duidelijk: iemand met een mes wint altijd.

De dames moesten hun woede beheersen totdat we de hele bende gevangen hadden. Een dag later hadden beide Oki's een riem om hun middel voorzien van een foedraal met gevechtsmes. De riem, ging alleen binnen nog af, verder droegen de Oki's hun mes vrijwel altijd bij zich.

WORDT VERVOLGD.

Wat vindt u, mag de harem de Saters zelf bestraffen?