Kabbadi Match at Rangapanchami

धुलवडीची कब्बडी

"गूड मॉर्नींग, सर!"

मी मान वर करून पाहिले तर दरवाज्याच्या आत येत 'पूजा' मला म्हणत होती... मला 'गूड मॉर्नींग' केले पण ती माझ्याकडे न येता सरळ आमच्या स्कूलचे स्पोर्टस फिजिकल ट्रेनर, मोहनसर ह्यांच्याकडे गेली... त्यांना पण तिने 'गूड मॉर्नींग' म्हटले आणि मोहनसर स्मित हास्य करत तिला म्हणाले,

"ओह पूजा बेबी! कम कम... हाऊ आर यू?"

"आय ॲम फाईन, सर!" तिने उत्तर दिले.

पूजा त्यांच्या टेबलसमोरील खुर्चीजवळ जावून उभी राहिली होती. मोहनसरांनी तिला जवळ येण्याचा इशारा केला आणि त्यांच्या चेअरच्या बाजूला एका विशिष्ट जागी बोट दाखवत ते तिला म्हणाले,

"कम निअर, बेबी!... येथे जवळ ये अशी..."

पूजा टेबलसमोरील चेअरला वळसा घालून त्यांनी दाखवलेल्या जागी जावून उभी राहिली. मोहनसरांनी लांबून माझ्याकडे पाहिले आणि ते गालातल्या गालात गुपचूप हसले! ती स्टाफरूम बऱ्यापैकी मोठी होती आणि आमची टेबल्स रूमच्या विरुद्ध दिशेच्या दोन कोपऱ्यात होती. आम्हा दोघांच्याही टेबलच्या पुढे विजीटर चेअर नंतर पार्टीशन होते पण दोन पार्टीशनच्या मधल्या पॅसेजमधून मला मोहनसरांचे टेबल दिसायचे आणि त्यांना माझे टेबल दिसायचे... पण आम्हा दोघांच्या मध्ये असलेल्या साईडच्या भिंतीमधील दरवाज्यातून कोणी आले तर आम्हा दोघांची टेबल त्यांना दिसू शकत नव्हती...

"येस, बेबी!... टेल मी... काय प्रॉब्लेम आहे तुला?" मोहनसरांनी अत्यंत प्रेमाने पूजाला विचारले.

पूजाने माझ्याकडे एक कटाक्ष टाकून पाहिले की मी बघत तर नाही आहे ना... तिने माझ्याकडे पहायच्या जस्ट आधी मी माझी नजर खाली माझ्या पुस्तकात घातली होती... मी असे दाखवत होतो की मी वाचनात गर्क आहे... जेव्हा तिची खात्री झाली की मी पहात नाही किंवा ऐकत नाही तेव्हा तिने बोलायला सुरुवात केली,

"सर, माझा की नाही पाय दुखतो... एक्झरसाईज केल्यानंतर..." तिने लाडीक आवाजात तक्रार करत म्हटले.

"अस्स होय!... कोठे बरे दुखतो?" मोहनसरांनी पुन्हा अगदी प्रेमाने तिला विचारले.

"खाली तेथे, सर..." तिने म्हटले.

मोहनसरांनी हळुवारपणे आपला हात खाली नेला आणि पूजाच्या पायाच्या पोटरीवर ठेवला. मग तिच्या पोटरीवर हलकेच हात वर-खाली फिरवला...

"कोठे येथे दुखतोय?" पोटरी दाबत त्यांनी विचारले...

"नाही, सर!... थोडे वर..." पूजाने पुन्हा लाडीकपणे उत्तर दिले.

मग मोहनसरांनी हात वर आणत पुढे तिच्या गुढग्यावर आणला आणि विचारले,

"येथे दुखतेय, बेबी?"

"नाऽऽहीऽऽ सऽऽरऽऽऽ! अजून वर..."

मग त्यांनी आपला हात वर सरकवला आणि पूजाच्या स्कर्टच्या आत नेला... माझ्या जागेवरून मी अंदाज बांधला की स्कर्टच्या आत त्यांचा हात तिच्या मांडीवर फिरत होता. एक ५५ वर्षाचा म्हातारा सर आपल्या १८ वर्षाच्या स्टुडंट मुलीच्या स्कर्टच्या आत हात घालून तिच्या मांड्या चोळत होता!

"इथे दुखतेय का पूजा?" त्यांनी काळजीच्या सुरात विचारले.

जसा मोहनसरांचा हात तिच्या मांडीवर फिरू लागला तसे तिच्या चेहऱ्यावरील भाव बदलले! त्या म्हाताऱ्याच्या स्पर्शाने ती सुखावत गेली!...

"आहह... हो!... ऑलमोस्ट तेथेच... जवळ..." ती उत्स्फुर्तपणे म्हणाली.

मोहनसर जराही न थांबता पूजाच्या मांडीवर हळुवारपणे हात फिरवत होते... स्कर्टच्या आत हात असल्याने जरी दिसत नव्हते तरी त्यांच्या हाताची पोजीशन सांगत होती की ते तिच्या जांघेपर्यंत हात नेत असावे... नक्कीच तिच्या पॅन्टीला ते स्पर्श करत असावेत... कारण एका क्षणी तिच्या अंगाला किंचीत झटका बसला! बहुतेक पॅन्टीवरून त्यांनी तिच्या योनीला स्पर्श केला असावा... हळुवारपणे स्पर्श करत त्यांनी विचारले,

"इथे दुखत नाही का, बेबी?"

"आहहऽऽऽ... नो, सर!" त्यांच्या स्पर्शाने सुखावत ती उत्तेजीतपणे म्हणाली.

मोहनसर तेवढ्यावर थांबले नाहीत तर त्यांनी आता हात पूजाच्या मांडीवरून मागे तिच्या नितंबावर नेला. मग तिच्या नितंबावर हलकेच हात फिरवत त्यांनी तो दाबला. स्कर्टच्या आत त्यांचा हात असला तरी मला त्यांच्या हाताच्या हालचालीवरून सगळे कळत होते.

"इथे दुखत नाही ना बेबी?" तिचे नितंब दाबत ते म्हणाले.

"नाही सर! नाही दुखत..." तिने उत्तर दिले.

असे उत्तर देईपर्यंत मोहनसरांनी पूजाचे नितंब बऱ्यापैकी दाबले होते... नंतर ते तिला म्हणाले,

"ओके गर्ल!... मी सांगतो तुला काय करायचे ते... सर्वप्रथम तुझे पाय थोडे अशक्त आहेत... बहुतेक तू तुझ्या अंगाच्या 'इतर' भागाकडे जास्त लक्ष देत असल्याने तुझे पायाकडे दुर्लक्ष झाले आहे... तू पायाचे काही व्यायाम करायला पाहिजे... मी सांगतो तसे कर!... प्रथम मोकळेपणे उभी रहा.. येस! अशी... तुझे पाय अजून फाकव... आय मीन पायात थोडे अंतर ठेव... आता खाली वाक आणि आपल्या पायाच्या अंगठ्याला स्पर्श करण्याचा प्रयत्न कर... आधी उजव्या हाताने डाव्या पायाच्या अंगठ्याला स्पर्श कर आणि नंतर डाव्या हाताने उजव्या पायाच्या अंगठ्याला स्पर्श कर..."

मोहनसरांच्या सुचनेप्रमाणे पूजा पाय फाकवून उभी राहिली पण त्यांनी तिच्या मांडीवर हात ठेवून तिला अजुन पाय फाकवून उभे रहायला भाग पाडले... ते करताना त्यांनी तिची मांडी व्यवस्थित चोळून घेतली... मग त्यांनी सांगितले त्याप्रमाणे पूजा खाली वाकायला लागली... जसे ती वाकू लागली तसे माझे डोळे चमकले आणि माझ्या छातीत धडधड चालू झाली... ती वाकली तसा मागुन तिचा स्कर्ट वर झाला आणि मला तिच्या मांड्या दिसायला लागल्या... ती अजुन वाकून आपल्या हाताच्या बोटांनी अंगठ्याला स्पर्श करायला गेली तेव्हा तिचा स्कर्ट अजुन वर गेला आणि मला तिची आतली पॅन्टी दिसायला लागली...

पूजाची पॅन्टी पाहून मला तिचा क्लासरूम आठवला...

पूजा माझी पण स्टुडंट होती आणि तिच्या क्लासमध्ये मी केमिस्ट्री शिकवत असे... तिच्या क्लासमध्ये शिकवताना माझी चोरटी नजर अनेकदा पूजावर जायची... पूजा पहिल्या बेंचवर बसायची आणि तिचा बेंच बरोबर माझ्या डेस्कच्या समोर होता... तिच्या बेंचच्या खालून मला तिचे पाय दिसायचे आणि अनेकदा तिचा स्कर्ट तिच्या मांडीच्या वर झालेला असायचा... बेंचवर बसली असताना तिला आपले पाय हलवायची सवय होती... मी शिकवतो ते ऐकताना किंवा नोटबूकमध्ये लिहीताना ती नेहमी आपले पाय हलवत रहायची ज्याने तिचा स्कर्ट तिच्या मांडीवरून सरकायचा...

मी समोरच असल्याने मला तिच्या मांड्या नेहमी दिसायच्या... खास करून मी माझ्या डेस्कच्या मागील चेअरवर बसलो की मला तिच्या मांड्या दिसायच्या... तिच्या गोऱ्या दुधाळ मांड्या बघता याव्यात म्हणून मी अनेकदा सगळ्या स्टुडंटना लिखाणाचे काम द्यायचो आणि मी माझ्या चेअरवर बसून त्यांच्यावर 'लक्ष' ठेवायचो. नेहमीप्रमाणे पूजा खाली मान घालून लिखाणात गर्क व्हायची आणि बेंचखाली तिचे पाय आपोआप हलत रहायचे... तिचा स्कर्ट सरकला, वर गेला तरी तिला त्याचे भान रहायचे नाही... मी सगळ्या स्टुडंटवर लक्ष ठेवतोय असे दाखवत गुपचूप पूजाच्या मांड्या न्याहाळत बसायचो...

मला चांगले आठवते एकदा पूजाच्या क्लासरूममध्ये त्यांची मिड-टर्म टेस्ट चालू होती. मी पेपर डिस्ट्रिब्युट करून माझ्या डेस्कमागील चेअरवर बसलो होतो... स्टुडंटनी कॉपी करू नये म्हणून मी डोळ्यात 'तेल' घालून त्यांच्यावर लक्ष ठेवून होतो... पेपर खूपच टफ होता तेव्हा सगळे स्टुडंट खाली मान घालून लिहिण्यात गर्क होते... पूजाच्या चेहऱ्यावरही टेन्शन होते आणि ती खाली मान घालून सिरीयसली पेपर लिहीत होती... टेन्शनमध्ये असल्याने बेंचखाली तिचा पाय जरा जास्तच जोरात हलत होता... पाय जोराने हलत असल्याने तिचा स्कर्ट वर वर सरकत होता... त्यात आणि टेन्शनमध्ये ती मध्ये मध्ये आपल्या आपला हात खाली आणि मांडीवर चोळत होती... त्याने तिचा स्कर्ट अजुनच वर सरकत होता...

बसल्या जागेवरून पूजाच्या मांड्या मला बऱ्यापैकी दिसत होत्या... पटकन माझ्या मनात काय आले कोणास ठाऊक? पण मी माझ्या हातातील पेन खाली पाडला आणि तो उचलायला खाली वाकलो... खाली वाकून पेन घेताना मी माझ्या डेस्कखालून हळुच समोर पाहिले!... आणि मला पूजाच्या सरकलेल्या स्कर्टखालून, तिच्या मांड्यांमधून तिची फिकट गुलाबी रंगाची पॅन्टी दिसली! ती दोन्ही बाजुला पाय हलवत होती ज्याने तिच्या मांड्यांमधील फट जास्त मोठी होत होती, कमी होत होती... जेव्हा फट वाढायची तेव्हा मला तिची पॅन्टी व्यवस्थित दिसायची...

दोन तासाच्या त्या टेस्टमध्ये मी अनेकदा माझा पेन खाली पाडला आणि तो उचलण्याच्या उद्देशाने पूजाच्या पॅन्टीचे अनेकदा दर्शन घेतले!... पूजा आपल्याच धुंदीत पाय हलवत पेपर लिहीत होती आणि मी तिची गुलाबी पॅन्टी, मांड्या गुपचूप बघत होतो... पूजाच्या गोऱ्या गोऱ्या मांडीमधून दिसणारी तिची गुलाबी पॅन्टी... पॅन्टी तिच्या योनीभागावर ताणून बसलेली होती आणि योनीचा आकार दर्शवत होती... प्रत्येकवेळी खाली वाकून तिची पॅन्टी बघताना माझ्या मनात विचार यायचा की हिची ही पॅन्टीखाली झाकलेली योनी चाटायला मिळाली तर किती बहार येईल!... तिच्या ह्या दुधाळ मांड्यांवर जीभ फिरवायला मिळाली तर किती मजा येईल!...

अश्या प्रकारे पूजाची पॅन्टी मी पुढून अनेकदा बघितली होती पण मागून तिची पॅन्टी आणि नितंब बघण्याची संधी मला आत्ता ती मोहनसरांसमोर वाकली तेव्हा मिळाली...

तिची पॅन्टी तिच्या एका नितंबावर थोडी वर सरकलेली होती ज्याने मला तो नितंब बऱ्यापैकी दिसत होता... १८ वर्षाच्या कोवळ्या मुलीच्या नितंबाची ती झलक मला उत्तेजीत करून गेली! पूजाच्या हाताची बोटे तिच्या अंगठ्याला स्पर्श करत नव्हती तेव्हा मोहनसर तिच्या पाठीवर हात ठेवून तिला खाली दाबत होते... त्यांचा तो हात पाठीवर म्हणजे तिच्या बगलेजवळ होता ज्याने त्यांचा अंगठा तिच्या स्तनाच्या उभारावर घासला जात करत होता... एका पायाच्या अंगठ्याला स्पर्श करून झाल्यावर पूजा थोडी वर झाली आणि दुसऱ्या बाजुला झुकत तिने तिकडच्या अंगठ्याला स्पर्श केला...

मग आळीपाळीने ती दोन्ही बाजुला झुकत तिचा तो 'व्यायाम' करू लागली... पूजा खाली वाकली की तिची पॅन्टी आणि नितंब मला दिसत होते... ते पाहून मी उत्तेजीत झालो होतो आणि टेबलाखाली माझा हात मी माझ्या कडक होणाऱ्या लंडावर ठेवून माझा लंड दाबत होतो... जवळ जवळ २/३ मिनीटे पूजा हळुवारपणे तो व्यायाम करत होती आणि मोहनसर तिच्या पाठीवर हात ठेवून (म्हणजेच तिच्या स्तनांना स्पर्श करून) तिला व्यायाम करायला मदत करत होते... नंतर त्यांनी तिला उभे रहायला सांगितले आणि तिच्या मांडीवर हात फिरवत ते तिला विचारू लागले,

"आता तुला बरे वाटत असेल... हो ना?"

"हो सर... फार बरे वाटतेय..." पूजाने मान डोलावत होकार दिला...

एकदा तिच्या स्कर्टमध्ये वर पर्यंत हात घालून तिच्या पॅन्टीला किंवा तिच्या योनीला एकदा स्पर्श करून त्यांनी हात बाहेर काढला आणि त्यांची 'ट्रिटमेंट' झाली असे जाहीर केले...

"थँक्यु सर!... तुमच्या हातात खूपच गुण आहे!..." पूजा हसत म्हणाली.

"असणारच, बेबी... मी अनुभवी जो आहे... असाच व्यायाम रोज करत जा... तुझे पाय एकदम शेपली होतील..." मोहनसरांनी त्यातल्या त्यात चान्स मारत तिचा गाल बोटाच्या चिमटीत पकडत हसत म्हटले...

मग पूजा हसतमुखाने बाहेर निघून गेली... बाहेर जाताना तिने एक कटाक्ष माझ्यावर टाकला असावा पण मी आधीच मान खाली घालून राहिलो होतो जणू मी काही बघतच नव्हतो... ती निघून गेल्यावर मोहनसरांनी माझ्याकडे पाहिले आणि चावटपणे हसत त्यांनी मला डोळा मारला! मी हसून त्यांना अनुमोदन दिले आणि मनातल्या मनात प्रिंसिपलला 'थँक्स' म्हटले ज्यांनी मला मोहनसरांच्या रूममध्ये शिफ्ट केले होते...

*****

मी किशोर, पाचगणीच्या ह्या बोर्डिंग स्कूलमध्ये केमिस्ट्रीचा टिचर होतो... माझी बायको, 'कल्याणी' सुद्धा ह्या स्कूलमध्ये स्पोर्टस टिचर होती... माझे वय ३५ होते आणि माझी बायको कल्याणी ३२ वयाची होती... मुळचे आम्ही पुण्याकडचे होतो आणि पुण्यातच एका स्कूलमध्ये शिकवत होतो. पण पाचगणीच्या ह्या फेमस बोर्डींग स्कूलमध्ये जेव्हा टिचरची वॅकन्सी निघाली तेव्हा आम्ही दोघांनीही ॲप्लिकेशन पाठवले... दोघांनाही आपापल्या सब्जेक्टमध्ये चांगला अनुभव होता आणि नवरा-बायको असल्याने आमचे सहज सिलेक्शन झाले!...

हे बोर्डींग स्कूल थोडे प्रसिद्ध होते आणि येथे बारावीपर्यंत शिकवत होते... स्कूलमधील टिचरना चांगला पगार व इतर फॅसिलिटी मिळायच्या म्हणून आम्ही आनंदाने त्यांची ऑफर स्विकारली आणि येथे आलो!... पाचगणीसारख्या नयनरम्य ठिकाणी नोकरी, रहायला घर आणि इतर भत्ते मिळणे म्हणजे आमच्यासाठी विशेष पर्वणी होती! तेव्हा वर्ष-दोन वर्षात आम्ही येथे सेट झालो आणि आमचा येथे चांगलाच जम बसला!... स्कूलमधील सगळे टिचर चांगले, मनमिळाऊ आणि सांभाळुन घेणारे होते...

स्कूलमधील टिचरपैकी एक टिचर म्हणजे मोहनसर, ५५ वर्षाचे एक वयस्कर गृहस्थ... गंमत म्हणजे ते स्कूलमध्ये 'स्पोर्टस फिजीकल ट्रेनर' म्हणून होते... नॉर्मली फिजीकल ट्रेनर हा तरुण असतो पण मोहनसरांचे वय रिटायरमेंटचे झाले होते... बाकी बोलायला, वागायला ते एकदम खेळकर आणि विनोदी होते तेव्हा गंमतीत मी त्यांना एक-दोनदा विचारलेही होते की 'तुम्ही इतके वयस्कर असताना तुमची नेमणूक ह्या पोष्टसाठी कशी काय झाली?' मिश्किलपणे हसत मला डोळा मारत त्यांनी उत्तर दिले की स्कूलच्या ट्रस्टींपैकी एक व्यक्ती त्यांचे नातेवाईक होते तेव्हा त्यांनी आपले वजन वापरून त्यांना हा जॉब मिळवून दिला होता...

मोहनसर स्वभावाने एकदम दिलखुलास आणि विनोदी होते तेव्हा इतर काही सिरीयस टिचरांना त्यांचा स्वभाव काहीसा पटत नसे. तेव्हा त्यांच्या रूममधील केबीनमध्ये सहसा कोणी सिरीयस टिचर जास्त काळ रहात नसे... माझी बायको कल्याणी स्पोर्टसची टिचर होती तेव्हा तिचा आणि मोहनसरांचा सारखा संबंध द्यायचा आणि तिच्यामुळे माझीही त्यांच्याशी सारखी गाठभेट व्हायची... तेव्हा अनेक टिचर बदलल्यानंतर त्यांच्या केबीनमध्ये मला ट्रान्सफर करण्यात आले आणि मी बाकी त्यांच्या केबीनमध्ये चांगला स्थिरस्थावर झालो!

मोहनसर वयाने जास्त होते पण मनाने एकदम 'हिरवे' होते! शरिराने ते वयस्कर होते पण स्वभाव आणि बोलण्या-चालण्यात ते एकदम 'तरुण' होते... त्यांच्या केबीनमध्ये शिफ्ट झाल्यावर सुरुवातीला मला वाटले की ते थोडे बोअरींग असावेत. पण नंतर मला समजले की ते किती इंटरेस्टींग कॅरेक्टर होते आणि स्टुडंटमध्ये किती प्रसिद्ध होते ते!... मी शिकवत असलेला 'केमिस्ट्री' विषय म्हणजे चांगला किचकट विषय होता. तेव्हा स्टुडंटना त्याबद्दल बऱ्याच डिफिकल्टी असायला पाहिजे होत्या आणि त्यांचे माझ्याकडे येणे-जाणे जरा जास्त असायला हवे होते... पण माझ्यापेक्षा जास्त स्टुडंट मोहनसरांना भेटायला यायचे...

आणि आश्चर्य म्हणजे मोहनसरांना भेटायला येणाऱ्या स्टुडंटमध्ये सगळ्या मुलीच असायच्या... काहिश्या श्रीमंत घरातल्या त्या मुली दिसायला देखण्या आणि सुंदर असायच्या!... पाचगणीच्या थंड वातावरणात स्ट्रॉबेरीच्या बागा जश्या रुजायच्या आणि फुलायच्या तसे त्या कोवळ्या तरुण मुलींचे अंग बोर्डींग स्कूलमधील वातावरणात फुलायचे आणि बहरायचे... खास करून अकरावी, बारावीतील मुलीं ह्या १८ वर्षाच्या घरात असायच्या आणि त्यांचे कोवळे अंग टवटवीत, फुललेले आणि तारुण्याने मुसमुसलेले असायचे!

तेव्हा अश्या बहर आलेल्या तरुण मुली मोहनसरांकडे आपले फिजीकल प्रॉब्लेम सांगायला यायच्या तेव्हा माझे कान आणि चोरटी नजर त्यांच्याकडेच असायची... मोहनसर आपल्या चेअरवर बसलेले असायचे आणि आलेल्या मुलीचा प्रॉब्लेम विचारायचे. त्यांच्या टेबलसमोर विजीटर चेअर होती पण ते कधीही कोठल्याही मुलीला चेअरवर बसायला सांगत नसत... ते त्या मुलीला आपल्या बाजुला एका जागी उभे रहायला सांगत असत आणि मगच त्यांचे फिजीकल प्रॉब्लेम ऐकून त्यांना 'ट्रिट' करत असत...

त्याप्रमाणे एके दिवशी सकाळी बारावीच्या क्लासमधील मुलगी, पूजा आमच्या केबीनमध्ये आली आणि मोहनसरांकडे आपला प्रॉब्लेम सांगायला लागली... तोच तो वर सांगितलेला प्रसंग... पूजा स्कूलमधली एक सुंदर आणि सेक्सी मुलगी होती तेव्हा तिच्यावर माझी नेहमी नजर असायची. तेव्हा मोहनसरांसमोर ती उभी असताना मी गुपचूप तिचे निरीक्षण करत होतो... पूजाचा 'पायदुखी'चा प्रॉब्लेम ट्रिट करताना मोहनसरांनी तिच्या मांड्या कुरवळल्या, तिच्या जांघेत हात फिरवला... स्कर्टच्या आत त्यांची बोटे तिच्या योनीला स्पर्श करून गेली असावीत... तिचे नितंब कुरवाळुन त्यांनी ते बऱ्यापैकी दाबले... झालेच तर ती खाली वाकून त्यांनी सांगितलेला व्यायाम करत असताना त्यांच्या हाताचा अंगठा तिच्या स्तनांच्या उभारांना अनेकदा रुतत होता... आणि ते सगळे मी लांबून माझ्या जागी बसून चोरून पहात होतो आणि माझा पॅन्टमध्ये कडक झालेला लंड टेबलाखाली हात नेवून दाबत होतो...

*****

एकदा असेच आमच्या स्कूलमधील अजुन एक स्टुडंट मुलगी, जया आमच्या रूममध्ये आली... जया पण बारावीच्या क्लासमध्ये होती पण ती दिसायला लहान दिसायची आणि नववी/दहावीत असल्यासारखी वाटायची... तिचे वय पण १८ होते पण त्यामानाने तिच्या अंगाची वाढ तेवढी दिसत नव्हती... ती स्लिम वगैरे नव्हती उलट ती जरा जाडच होती! तिचा प्रॉब्लेम म्हणजे तिच्या जाडजूड अंगाच्या मानाने तिला छातीचे उभार अजिबात उठावदार नव्हते... थोडक्यात! ती सपाट छातीची होती... स्कूलमधील मुलें तिला 'रोड रोलर' म्हणून चिडवताना मी अनेकदा ऐकले होते.

ती ही जया आमच्या रूममध्ये शिरली आणि माझ्याकडे न बघता आपल्याच धुंदीत सरळ मोहनसरांकडे गेली... त्यांना 'हॅल्लो सर' वगैरे म्हणून ती त्यांच्यासमोर उभी राहिली आणि मोहनसर नेहमीप्रमाणे आपल्या जॉली मूडमध्ये तिच्याशी बोलायला लागले...

"बोल, जया... कशी आहेस तू? तू स्पोर्टसमध्ये भाग का घेत नाहीस??"

"नाही सर... मला गेममध्ये भाग घेण्यात इंटरेस्ट नाही..." जया म्हणाली.

हि गोष्ट खरी होती!... जया तिच्या क्लासमध्ये टॉपचे मार्कस मिळवणारी स्टुडंट होती आणि खूप अभ्यासू होती... त्यामुळे तिला स्पोर्टसमध्ये काही इंटरेस्ट नव्हता... मला आश्चर्य वाटत होते की ती स्पोर्टसमध्ये नव्हती तरी तिला मोहनसरांकडे यायची गरज का पडली? ते जाणून घ्यायला मी उत्सुक होतो तेव्हा त्यांच्यावर नजर ठेवून मी त्यांचे बोलणे गुपचूप ऐकत होतो...

"सर... माझा एक प्रॉब्लेम आहे!..." जया थोडी कचरत म्हणाली.

मोहनसरांनी लगेच ओळखले की येथे त्यांना काही चान्स मिळण्याची शक्यता होती. तेव्हा ते प्रेमाने तिला म्हणाले,

"जया बेबी... तू अशी माझ्या जवळ येवून उभी रहा... म्हणजे मला तुझा प्रॉब्लेम नीट समजेल..."

त्यांच्या समोर उभी असलेली जया चालत त्यांच्या टेबलाला वळसा घालून त्यांच्या जवळ जावून उभी राहिली आणि हळु आवाजात त्यांच्याशी बोलायला लागली... मला कान खूप टवकारून लक्षपुर्वक ऐकावे लागत होते तेव्हा कोठे त्यांचे बोलणे मला ऐकायला येत होते...

"सर... मुलें मला खूप चिडवतात... की मी खूप यंग दिसते..."

"हाऽऽ हाऽऽ हाऽऽऽ!...," मोहनसर हसले आणि तिला म्हणाले, "जया बेबी... सगळ्यांना आपण यंग दिसावे असे वाटत असते... तू मला बघ ना... मी ५५ वर्षाचा म्हातारा आहे... तुझा आजोबा म्हणून मी शोभून दिसेल!... पण ह्या वयात मलाही वाटते की मी यंग दिसावे... तेव्हा तू तुझ्या वयाच्या मानाने यंग दिसतेस म्हणजे उलट ती चांगली गोष्ट आहे..."

"नो सर... मला तसे म्हणायचे नव्हते...," जया थोडी भांबावत म्हणाली आणि मग धीर करून पुढे म्हणाली, "मला वाटते माझ्या अंगाची पुर्ण वाढ झालेली नाही... मी अठरा वर्षाच्या मुलीसारखी दिसत नाही..."

मोहनसरांच्या चांगले लक्षात आले होते तिला काय म्हणायचे होते ते... तरीही ते न समजल्यासारखे दाखवत म्हणाले,

"नक्की कोठे तुझ्या अंगाची वाढ झालेली नाही असे तुला वाटतेय?... तुझा चेहरा किती मोहक आहे आणि तो पुर्ण वाढलेला दिसतोय... तुझी उंची सुद्धा चांगली आहे म्हणजे तुझे पाय लांब आहेत..."

"नाही नाही... पायात काही प्रॉब्लेम नाही..." जया पटकन म्हणाली.

मोहनसरांनी हळुच तिच्या स्कर्टवरून तिच्या मांडीवर हात ठेवला आणि तिची मांडी दाबली... तिच्याकडे पाहून ते मिश्किलपणे हसले आणि नजरेनेच त्यांनी तिला 'येथे प्रॉब्लेम आहे का?' विचारले...

"नाही नाही... मांडीवर काही प्रॉब्लेम नाही..."

मग मोहनसरांनी तिच्या कंबरेवर हात ठेवला... तो ठेवून त्यांनी बहुतेक तिला गुदगुल्या केल्या कारण ती पटकन अंग हलवत हसत म्हणाली,

"नाही सर... तिकडेही काही प्रॉब्लेम नाही..."

तिच्या हसण्याने त्यांच्यात अजुन थोडी मोकळीक झाली आणि मोहनसरांनी चान्स मारत आपला हात तिच्या मागे आणला आणि तिच्या नितंबावर ठेवला... जयाची पाठ माझ्याकडे होती तेव्हा मला दिसत होते की कसे मोहनसर तिच्या नितंबाना दाबत होते, त्यांना कुरवाळत होते... जयाच्या छातीवर उभार नव्हते पण तिचे नितंब चांगले गरगरीत आणि भरलेले होते... त्यामुळे मोहनसर अगदी आवडीने त्यांना दाबत होते... तिचे नितंब मनासारखे दाबून ते तिला म्हणाले,

"तुझी बॅकसाईड बाकी 'चांगली' भरलेली आहे..."

ते ऐकून जयाला मजा वाटली आणि लाजुन ती हसली!... उत्साहाने ती पटकन म्हणाली,

"सर... प्रॉब्लेम माझा टॉप भाग..." ती बोलायला गेली पण तिला सांगताना पुन्हा लाज वाटली!...

आता मोहनसरांनी तिचा प्रॉब्लेम त्यांच्या लक्षात आल्यासारखे दाखवले आणि मिश्किलपणे हसत त्यांनी तिच्या सपाट छातीकडे रोखून पाहिले... नुसते बघून ते थांबले नाही तर त्यांनी तिला आपल्या अजुन जवळ उभे केले आणि तिचे तोंड थोडेसे माझ्या बाजुला केले... नंतर मग त्यांनी आपला हात तिच्या सपाट छातीवर ठेवला आणि क्षणभर तिच्याकडे पाहिले... जया श्वास रोखून ते काय करत आहेत ते पहात होती... त्यांनी तिची सपाट छाती दाबली म्हणजे तिच्या छातीवरील निप्पल तिच्या टॉपवरून पकडून दाबला!... त्यांच्या स्पर्शाने जया मोहरली आणि तिने आपले डोळे आपोआप मिटून घेतले!... मोहनसरांनी तिची छाती आणि निप्पल काही क्षण दाबले आणि त्यांनी आपला हात काढत तिला म्हटले,

"हो... येथे थोडा प्रॉब्लेम दिसतोय खरा... पण हा प्रॉब्लेम दूर करणे कठीण नाही..."

"हो सर?... पण कसा काय हा प्रॉब्लेम दूर होणार?" जयाने आनंदीत होवून उत्साहाने विचारले.

"फिजीओथेरपी ईज बेस्ट सोल्युशन!... तुझ्या त्या भागाची वाढ होण्यासाठी तेथे एक प्रकारच्या मसाजची गरज आहे... तो मसाज कसा करायचा ते मी तुला दाखवतो..."

असे बोलून मोहनसरांनी पुन्हा आपला हात तिच्या सपाट छातीवर ठेवला... मला दिसत होते की त्यांच्या हात पुर्णपणे तिच्या नसलेल्या छातीवर पसरला होता... मग त्यांनी आपला हात वर्तुळाकारपणे तिच्या छातीवर फिरवायला सुरुवात केली... आपल्या हाताची गती वाढवत ते तिला गोलाकार मसाज करू लागले... मला जयाचा चेहरा स्पष्ट दिसत होता आणि ते जे करत होते ते तिला आवडत होते हे तिच्या चेहऱ्यावर दिसत होते... ३/४ मिनीटे तिच्या छातीला तसा मसाज करून झाल्यावर त्यांनी तिला विचारले,

"कसे वाटतेय आता बेबी तुला?"

"छान वाटतेय, सर!..." जयाने मान डोलावत म्हटले.

"हंम्म्म... नुसते छान वाटणार नाही तर छान होईल तुझा हा भाग!..." मोहनसरांनी हसून तिला दिलासा देत म्हटले.

"मग सर... असा मसाज महिनाभर केला तर माझा 'टॉप' भाग 'नॉर्मल' होईल का?" जयाने उत्सुकतेने त्यांना विचारले.

ती मुद्दाम त्या भागाला छाती, उभार किंवा स्तन असे काही न बोलता 'टॉप' म्हणत होती... आणि मोहनसरही त्या भागांची नावे घेत नव्हते...

"नाही नाही... त्यासाठी कमीत कमी सहा ते आठ महिने जातील..."

"इतका वेळ लागेल?.. ओहहह नो!..." जयाने हिरमुसले होत म्हटले.

"का ग?.. तुला लवकरात लवकर बदल झालेला पहायचाय??" त्यांनी विचारले.

"हो सर... जर ते जमले तर..." तिने लाजत उत्तर दिले.

"जमेल ना... पण त्यासाठी तुला 'डायरेक्ट मसाज' करावा लागेल..." मोहनसरांनी साळसुदपणे म्हटले.

डायरेक्ट मसाज?... तो कसा करतात, सर?" जयाने उत्सुकतेने विचारले.

"दाखवतो मी तुला... जर तुझी काही हरकत नसेल तर..." त्यांनी म्हटले.

"काही हरकत नाही, सर... दाखवा तुम्ही मला..." जयाने राजी होत म्हटले.

"ओके!... तुझ्या ह्या टॉपची वरची २ बटणे काढ..." ते पटकन म्हणाले.

ते ऐकून जया २/३ सेकंद स्तब्ध झाली पण क्षणात विचार करून ती आपल्या टॉपची बटणे काढायला लागली... आपली छाती मोठी करायला ती इतके उतावळी झाली होती की एका परपुरुषासमोर ती आपला टॉप उघडायला तयार झाली होती... ते पाहून माझी उत्तेजना वाढायला लागली आणि मी माझ्या चेअरमध्ये थोडा खाली सरकून बसलो... माझा हात टेबलखाली माझ्या कडक होणाऱ्या लंडावर होता आणि समोर जी इंटरेस्टींग गोष्ट घडत होती ती मी उत्सुकतेने पहात होतो...