Seksgodin Nerevar Deel 01

Eenmaal buiten was er een zandstorm opgestoken en Mirusa moest haar ogen bedekken om er geen zand in te krijgen. Ook belemmerde de storm haar zicht en snelheid behoorlijk. Met moeite kon ze het grote gebouw vinden waar Edwinna haar naar toe verwezen had.

In de boekwinkel vroeg ze of de eigenaar "De Kronieken van Nehuleft" had, maar hij had het niet. Wel verwees hij haar naar Vivec, waar een Kazjiet woonde en een boekwinkel had waar hij veel zeldzame boeken verkocht, waarschijnlijk kon hij haar wel aan het boek helpen.

Mirusa liep terug naar de Slibloper en ging via Balmora naar Vivec, de stad die naar de god genoemd was die er leefde in sterfelijke gedaante. Er was haar verteld dat ze in het Buitenlandse Kwartier moest zijn. Gelukkig stopte de Slibloper vlak buiten het Buitenlandse Kwartier, dus was het maar een klein eindje lopen.

Aan de bestuurder van de Slibloper vroeg ze van alles over de stad en kreeg een schat aan informatie over de plattegrond en de functies van de verschillende kantons. De stad bestond uit 9 kantons: vanaf de Slibloper gezien (van noord naar zuid) eerst het Buitenlandse Kwartier, daarna, van links naar rechts, de grote huizen van de Donkere Elven: Hlaalu, Redoran en Telvanni. Daaronder de Arena en de woongebieden voor de armeren St. Olms en St. Delyn en als laatste de enorme tempel, waar Vivec woonde maar ook de Tempelwacht huisde. Boven de tempel zweefde het Ministerie van Waarheid, de zwevende gevangenis van de Tempelwacht.

Mirusa liep de brug over naar het Buitenlandse Kwartier en beklom de hellingen die naar de eerste verdiepingen leidden: in de gebouwen van Vivec waren er geen trappen aan de buitenkant, alleen maar hellingen. Na een stevige klim kwam Mirusa bij de eerste verdieping en ging naar binnen. Aan een wachter van de Tempel vroeg ze waar ze de boekhandel van Jobasha de Kazjiet kon vinden. Hij zei haar dat die op deze verdieping was.

Op goed geluk sloeg Mirusa een gang in en kwam inderdaad uit bij de boekwinkel van Jobasha. Ze ging naar binnen en vond de kat aan het einde van zijn winkel. Ze kocht het boek dat ze zocht en keek nog even rond in zijn winkel. Ze bladerde in wat boeken met de titel "Een dans in het vuur" en leerde en passant wat bij over acrobatiek, het gebruik van schilden, atletiek, nog een keer acrobatiek, boogschieten en handelen. Al dat lezen maakte haar moe en ze besloot zo snel mogelijk een bed op te zoeken om eens even goed te gaan slapen; sinds ze was vrijgelaten had ze nog niet geslapen.

Met haar boek bij zich ging ze naar de hoogste verdieping van het gebouw en betaalde de Gildegids om haar te transporteren naar Ald'ruhn. Daar aangekomen gaf ze het boek aan Edwinna, die er erg blij mee was. Ze vroeg of Mirusa haar even alleen wilde laten zodat ze het boek kon bestuderen. Mirusa zag op de verdieping boven haar een paar deuren die naar slaapkamers leidden. Ze koos een kamer uit en ging even liggen. Toen ze wakker werd, voelde ze zich een stuk sterker en sneller.

Uitgerust ging ze weer met Edwinna praten. Die had het boek uitgelezen en had een nieuwe opdracht voor haar: ze moest naar Sadrith Mora gaan en een drankje ophalen van de Gildeleider daar, Skink-in-schaduw-van-boom, een Argoniër. Mirusa liet haar transporteren en in de Tovenaarsgilde in de Hal van de Veelvraat zag ze een Argoniër die Skink moest zijn. Ze sprak hem aan en hij gaf haar het drankje waar Edwinna om had gevraagd. Mirusa had besloten om na deze opdracht terug te gaan naar Caius en haar derde opdracht te krijgen.

Met het drankje keerde ze terug naar Ald'ruhn en gaf het aan Edwinna, die haar hartelijk bedankte en een duur drankje van Schaduwen gaf.

"Hiermee kan je jezelf minder zichtbaar maken. Niet helemaal onzichtbaar, maar wel bijna."

Mirusa betaalde de Gildegids en stond in Balmora. Ze ging naar het huis van Caius en hij zag dat ze genoeg ervaring had opgedaan voor de volgende missie.